"Τη μάνα μου τη Ρούμελη ν' αγνάντευα το λαχταρώ
Ψηλά που με νανούριζες καημένo Καρπενήσι!
Τρανά πλατάνια ξεδιψούν στις βρύσες με το κρύο νερό
Σαρακατσάνα ροβολάει και πάει για να γεμίσει.

Με κρουσταλλένια σφυριχτά, σε λόγγους φεύγουν σκοτεινούς
κοτσύφια και βοσκόπουλα με τα λαμπρά τα μάτια,
νερά βροντούνε στο γκρεμό και πάνε προς τους ουρανούς
ίσια κι ορθά, σαν την ψυχή της Ρούμελης, τα ελάτια..."

Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Κυλιόμενο

12/12/24

Α Ι Ν Ο Σ στον ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΝΑΤΣΙΟ

 Τιμητικά

του Δημήτρη Κ. Καραθεοδώρου, φιλολόγου, λογοτέχνη

 

Βροτοίσι τιμάς ώπασας πέρα δίκης

ορθοστάδην, άυπνος, ου κάμπτων γόνυ ˑ

          ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ

 

Στη σκοτεινάγρα των καιρών

ολίγα λάμπουν φώτα ˑ

μα φάρος ζωής των ημερών

ένα το φως το ισχυρόν

του ΝΑΤΣΙΟΥ του ΔΗΜΗΤΡΗ

κράτιστου γραμματικού τεχνίτη.

Του πρωτομάστορα Γενάρχη

που ηνιοχεί και άρχει

της τοπικής μας ιστορίας

με οξεία τη γραφίδα

για σκονισμένη εφημερίδα

του κλητού μας ΝΑΤΣΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ

κράτιστου γραμματικού τεχνίτη.

Του χαλκέντερου με ένθεο οίστρο

που της λησμονιάς χαλάει το κλείστρο

με αείροες γραφές και λαμπρές περγαμηνές

στοίβες κώδικες, βιβλία, και αμέτρητα χαρτιά

έργον άρτιον προβάλλει, τα δικά του Χρονικά

του κλητού μας ΝΑΤΣΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ

κράτιστου γραμματικού τεχνίτη.

 

   Εύκολα ως εδώ δεν έφθασε κανένας. Ο δρόμος των Αρχείων και της τοπικής Ιστορίας δεν πατιέται εύκολα. Και συ – με χρόνο και κόπο – τον διάβηκες κι άνοιξες δρομάκια για χρονάκια αυτογνωσίας και χαράς δημιουργίας.

   Θέλω να σου παραβγώ εγώ / θέλω μαζί με τρέξω ˑ /

   στα πάντα μέσα βρίσκεσαι  / κι είμαι στα πάντα απέξω. /

   Δεν μου λείπουνε τα λόγια / ούτε το άξιος εστί ˑ /

   βιο-πολιτεία ΝΑΤΣΙΟΥ / θα ’ναι πάντα θαυμαστή.

 


Στυλίδα 28/11/2024