Από τα Βραγγιανά Ευρυτανίας μετανάστες στην Αμερική (1912-1914)

 

Προλεγόμενα

  Τα Βραγγιανά είναι ορεινός οικισμός της Ευρυτανίας σε υψόμετρο 1.060 μ. στις πλαγιές των Αγράφων. Έχουν πολύ μεγάλη ιστορία και το όνομα Βραγγιαν άαναφέρεται από το 14ο αι. Δεν το έχω επισκεφθεί.

   Μελετώντας τους Έλληνες μετανάστες που πήγαν στην Αμερική, εδώ και αρκετά χρόνια, αναζήτησα και κατέγραψα και όσους προήλθαν από τα Βραγγιανά. Ο αριθμός τους είναι πολύ μικρός, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να μην αποδοθεί. Η εργασία ολοκληρώθηκε το Μάρτιο του 2023. 

Ποιος θα είναι ο θριαμβευτής στα ερείπια της Ουκρανίας ;

Κρίσεις - Απόψεις

Κωνσταντίνου Αθ. Μπαλωμένου, φυσικού

                                                  

“Κανείς δεν μπορεί να διαχωρίσει την Ουκρανία από τη Ρωσία, αλλά ούτε και να επιτρέψει στο Κρεμλίνο να τη μετατρέψει σε δορυφόρο της.”

“Συχνά το ζήτημα της Ουκρανίας παρουσιάζεται ως αναμέτρηση αν  η χώρα θα ενταχθεί στην Ανατολή ή στη Δύση. Η Ουκρανία, αν επιβιώσει και ευδοκιμήσει, δεν πρέπει να είναι προπύργιο της μιας πλευράς απέναντι στην άλλη, αλλά να λειτουργήσει σαν γέφυρα ανάμεσά τους.”

[Χένρι Κίσσινγκερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών ΗΠΑ]

   Η Ουκρανία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα στην Ευρώπη, μετά τη Ρωσία. Η ιστορία της ξεκινά τον 9ο αι. όταν αποικήθηκε από τους Βαράγγους, ένα τμήμα των Βίκινγκς, που ήρθε και εγκαταστάθηκε στην ανατολική Ευρώπη. Ήταν πολεμικός λαός, αλλά η επαφή τους με το Βυζάντιο μεταξύ 9ου και 12ου αι. ήταν επωφελής, με τη δημιουργία του πρώτου μεσαιωνικού κράτους των Ρως (πρωτεύουσα το Κίεβο), το χριστιανισμό[1] που ασπάστηκαν και τη συμμετοχή τους  στη βυζαντινή αυτοκρατορική φρουρά. Ασχολούνταν κυρίως με τον πόλεμο (ως μισθοφόροι), την πειρατεία και το εμπόριο.

Οι Γιατροί της ανατολικής Λοκρίδας (μέχρι το 1960)

Πρόλογος

     Η παρούσα εργασία αποτελεί τμήμα μιας ανέκδοτης μεγάλης εργασίας-μελέτης με τίτλο “Οι γιατροί της Φθιώτιδας (1860-1960)”, που ολοκληρώθηκε το 2009.

    Πηγή της προσπάθειας αυτής αποτέλεσε το υπάρχον αρχείο των Ιατρικών Συλλόγων Φθιώτιδας και Λοκρίδας (δεν βρέθηκε αντίστοιχο του Δομοκού). Σε διάρκεια ενός αιώνα (1860-1960) καταγράφηκαν 363 γιατροί, που εργάστηκαν στο φθιωτικό χώρο. Τα ελλειμματικά (ή περιορισμένα) στοιχεία εμπλουτίστηκαν ή διορθώθηκαν από άλλα αρχεία ή τρόπους τεκμηρίωσης, ώστε να διασφαλιστεί η ακρίβειά τους.

Ιατρικός Σύλλογος Λοκρίδος

(η ετικέτα του Βιβλίου Μητρώου Μελών)

    Ως καταληκτικός χρόνος της προκείμενης εργασίας τέθηκε το έτος 1960, εφόσον έπρεπε να οριοθετηθεί το υλικό για να είναι δυνατή και η μελέτη του. Είναι προφανές ότι όσοι γιατροί απέκτησαν άδεια άσκησης επαγγέλματος μετά το 1960 δεν περιλήφθηκαν στην παρούσα εργασία. Αποτελούν αντικείμενο μιας επόμενης, που θα συμπληρώσει το “παζλ” αυτής της κοινωνικής τάξης.

   Οφείλω και αποδίδω τις ευχαριστίες μου σε όσους συνέβαλαν στην πραγματοποίησή της. Αναφέρω ιδιαίτερα τον τότε πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Φθιώτιδος (Ι.Σ.Φ.) κ. Κων. Χαντζή για την εμπιστοσύνη του στο σεβασμό της  χρήσης των στοιχείων του αρχείου.

   Η βοήθεια των αιρετών εκπροσώπων των τοπικών κοινωνιών ήταν πολύ σημαντική και τους ευχαριστώ. Η άμεση ανταπόκρισή τους για εμπλουτισμό των στοιχείων της εργασίας αυτής αποτελεί ελάχιστο δείγμα της ευαισθησίας τους και της αγάπης για τους γιατρούς που υπηρέτησαν τον τόπο τους.

-----------------------------------------------

Σημείωση : Όπου υπάρχει η ένδειξη [ΦΘ] σημαίνει ότι τα στοιχεία ελήφθησαν από το αρχείο του Ιατρικού Συλλόγου Φθιώτιδος, ενώ όπου υπάρχει [ΛΟΚ] τα στοιχεία ελήφθησαν από το αρχείο του Ιατρικού Συλλόγου Λοκρίδας.

Κωνσταντίνος Αθαν. Μπαλωμένος

                 φυσικός

Οι Γιατροί της ανατολικής Λοκρίδας

   Περιλαμβάνει τις επόμενες κωμοπόλεις και χωριά, όπου εγκαταστάθηκαν γιατροί και προσέφεραν ιατρικές υπηρεσίες : Λάρυμνα, Μάνεσι, Παύλο, Μαρτίνο, Μαλεσίνα, Έξαρχος, Ζέλι, Καλαπόδι, Μόδι, Αταλάντη, Λειβανάτες, Άγιος Κωνσταντίνος, Ρεγγίνι, Μώλος, Μενδενίτσα και Ανθήλη.

   Με αριθμητικά στοιχεία στην περιοχή της ανατολικής Λοκρίδας καταγράφηκαν 58 γιατροί συνολικά που κατανεμήθηκαν ως εξής : Στην Αταλάντη 13 γιατροί, στην Ανθήλη 3, στο Μώλο 10, στο Ζέλι 3, στον Έξαρχο 1, στη Μαλεσίνα 4, στον Άγιο Κωνσταντίνο 2, στο Ρεγγίνι 3, στο Μάνεσι 1, στις Λειβανάτες 5, στο Παύλο 3, Μενδενίτσα 3, Μόδι 1, στο Καλαπόδι 1, στο Μαρτίνο 3 και στη Λάρυμνα 2.

Τα περίπτερα – Αναφορά στη Λαμία

                                                                                                 Νίκος Δαβανέλλος, δάσκαλος

                                                                                          Κωνσταντίνος Αθ. Μπαλωμένος, φυσικός

 

   Είναι ένα ελληνικό δημιούργημα, μια ευέλικτη εμπορική μορφή, που έγινε θεσμός και σημείο αναφοράς κάθε τόπου. Ήταν η αναγκαία λύση, που έδωσε επαγγελματική διέξοδο στο μεγάλο αριθμό από αναπήρους και άλλα θύματα των πολέμων από το 1912-13 και μετά.

   Η ιδέα προήλθε από νομοθεσία του 1909-10, που επέτρεπε να δοθεί άδεια για δημοτικό περίπτερο (από το δήμο Αθηναίων), σε ενοικιαστή, για να πουλάει χαρτόσημα του κράτους με κάποια προμήθεια. Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, η Επιτροπή περίθαλψης των θυμάτων των πολέμων (Νόμος 252/1914, άρθρο 1) παραχωρούσε σε τραυματίες ανίκανους για εργασία, ένα περίπτερο. Το 1915 ακολούθησε Διάταγμα που όριζε την κατασκευή των περιπτέρων.