Πρόλογος
Η Λαμία, από τα παλιότερα χρόνια στηρίχθηκε στη μεταποίηση και στον
τριτογενή τομέα, με κυρίαρχο το εμπόριο. Η γεωργία προϋποθέτει κτήματα, που πριν
ανήκαν σε Τούρκους και μετά πέρασαν σε Έλληνες μεγαλοκτηματίες. Η μικρή τότε
πόλη της Λαμίας κάλυπτε τις ανάγκες διατροφής με γεωργικά προϊόντα, που
έρχονταν από τα χωριά της περιοχής. Έτσι, οι πραγματικά Λαμιώτες γεωργοί
αναμένουμε ότι θα ήταν λίγοι αριθμητικά και πιθανά θα κατάγονταν από άλλα μέρη.
Από τα Βιβλία των Ιερών Ναών της Λαμίας, βρέθηκε ένας αριθμός 132 γεωργών,
που καταγράφηκε στο μισό περίπου του 20ού αι. στην πόλη, όπου τελεύτησε. Την
ίδια χρονική περίοδο, ο αριθμός όσων δηλώθηκαν ως κτηματίες ήταν 127. Η
σύγκριση των δύο αριθμών βεβαιώνει ότι το γεωργικό επάγγελμα δεν χαρακτήριζε τη
Λαμία.
Τα σχετικά στοιχεία θα δοθούν με όσο γίνεται σύντομο αλλά περιεκτικό
τρόπο.