Από τη Xαλίλη (Μεσοποταμία) Φθιώτιδας, μετανάστες στην Αμερική (1906-1914)

Προλεγόμενα

   Το όνομα του χωριού αυτού μου είναι ακουστό από παλιά. Δεν το έχω επισκεφτεί δυστυχώς. Μελετώντας τους Έλληνες μετανάστες που πήγαν στην Αμερική, εδώ και αρκετά χρόνια, κατέγραψα και όσους προέρχονταν από τη Χαλίλη (σημερινό όνομα Μεσοποταμία). Η συγκέντρωση του υλικού άρχισε πριν από χρόνια και βρέθηκαν αναλυτικά στοιχεία για 67 άτομα. Η εργασία ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2017.

Ο Ι. Ν. του Αγ. Νικολάου της Μεσοποταμίας (η φωτογραφία ελήφθη από το facebook)

   Για το αποτέλεσμα αυτό χρειάστηκαν πολλές ώρες και μέρες εντατικής απασχόλησης. Με βοήθησε πολύ, μέσω του Διαδικτύου, το εξαιρετικό αμερικανικό αρχείο μετανάστευσης του νησιού Έλλις (Ellis Island). Η έρευνα απέδωσε 25 μεταναστευτικά ταξίδια (3 μετανάστες έκαναν διπλά ταξίδια) και τελικά ανευρέθηκαν 67 μετανάστες. Πιθανά διέφυγαν κάποια ονόματα που δεν εντόπισα ή έγραψαν άλλο τόπο γέννησης και προηγούμενης διαμονής. Θυμίζω τη (συνήθη) περίπτωση που κάποιοι, τότε στις ΗΠΑ, δήλωναν ότι γεννήθηκαν ή ότι διέμεναν στη μεγαλύτερη πόλη (π.χ. Σπερχειάδα, Λαμία) ή χωριό της περιοχής. Κάτι τέτοιο όμως, θα πρέπει να το συμπληρώσει κάποιος που ξέρει τα ντόπια επώνυμα, κι αν είναι μεγαλύτερης ηλικίας (με καλή μνήμη) ακόμα καλύτερα.

Όταν η πράξη της διαίρεσης προδίδει …

Αντιθέσεις

“…  από το μέρισμα 1,4 δις ευρώ για φέτος θα διανεμηθούν 720 εκατ. ως έκτακτη ενίσχυση σε 3,4 εκατ. συμπολίτες μας …”.

“… 360 εκατ. ευρώ θα δοθούν στη ΔΕΗ για το κόστος των λογαριασμών στις ΥΚΩ”

[Κυβερνητικές δηλώσεις στον ημερήσιο τύπο]

   Οι αριθμοί δεν είναι πάντα ευχάριστη ενασχόληση, είναι όμως αναγκαίοι σ’ έναν κόσμο που χρειάζονται τα ποσοτικά μεγέθη. Από τις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής, μόνον η διαίρεση έχει κοινωνικό χαρακτήρα, εφόσον το αποτέλεσμα αυτής αναφέρεται ή αφορά περισσότερα άτομα, με το ίδιο ποσό. Έχει επίσης και το στοιχείο της δικαιοσύνης, αλλά όταν αναφέρεται σε άτομα με ίδια κοινωνικά χαρακτηριστικά (οικογενειακά φορτία, οικονομική κατάσταση, περιουσιακά, κλπ.).

   Η πολλαπλή  και επαχθής φορολογία, με βιομηχανία νόμων αμφισβητούμενης συνταγματικότητας και οι απειλές κατασχέσεων, με πολλαπλές περικοπές μισθών και συντάξεων, από την αριστερή κυβέρνηση (με τη μόνιμη απειλή των τροϊκανών για την επόμενη δόση) έφεραν αρκετό χρήμα στη Γραμματεία Κρατικών Εσόδων (αντίστοιχη των Εξόδων δεν υπάρχει). Βέβαια, οι λογαριασμοί του Δημοσίου είναι απλήρωτοι, αλλά αυτό δεν τους νοιάζει ...

Εταιρεία ΑΓΡΟΠΑΚ ΑΒΕΕ και εργοστάσιο, στη ΒΙ.ΠΕ. Λαμίας

   Το αντικείμενο της εταιρείας Agropack ήταν η κατασκευή και εμπορία χαρτοκιβωτίων και χαρτοτελάρων. Το εργοστάσιο έγινε το 1983, στην ΒΙ.ΠΕ. Λαμίας, σε έκταση 46 στρεμμάτων και με στεγασμένους χώρους 30 στρεμμάτων, διαθέτοντας τότε τον αρτιότερο και πλέον σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό στην Ελλάδα. Ιδρυτής ήταν ο Γ. Μαρούλης.

  Τα προϊόντα της εταιρείας απευθύνονταν σε πολλούς κλάδους νωπών ή κατεψυγμένων, τροφίμων, ποτών, χημικών, φαρμακευτικών, έτοιμου φαγητού, ειδών ζαχαροπλαστικής, κ.ά. Είχε ως πελάτες πολλές και σημαντικές εταιρείες.

Από το βασιλιά-ηγεμόνα, στον πολυεκατομμυριούχο πρόεδρο κράτους

Έχει ο καιρός γυρίσματα

   Σ’ όλα τα χρόνια, τα παραμύθια άρχιζαν από έναν βασιλιά. Ήταν ο αρχηγός του κράτους, που κληρονομούσε το θρόνο στα παιδιά του, ήταν βέβαια πλούσιος, άλλοτε καλός κι άλλοτε κακός με τους υπηκόους του. Η εξουσία τού είχε δοθεί “ελέω Θεού”, όπως μόνος του όριζε. Είχε δικαίωμα ζωής και θανάτου στους υπηκόους του, που όφειλαν υποταγή. Στο παραμύθι, τα βασιλόπουλα ήταν πάντα όμορφα και αποτελούσαν το όνειρο αποκατάστασης για τα λαϊκά κορίτσια.

   Πολλά χρόνια διάβηκαν και κάποια ανήσυχα και προβληματισμένα μυαλά μίλησαν για αρχές και κανόνες, για ιδέες και κοινωνικά συμβόλαια, που θα τηρούν και οι βασιλιάδες. Αυτούς τους χαρακτήρισαν επαναστάτες, τους δίωξαν, φυλάκισαν και εκτέλεσαν (για παραδειγματισμό και σωφρονισμό των πολλών). Δεν άργησαν όμως οι ιδέες αυτές να επικρατήσουν. Οι ηγεμόνες αναγκάστηκαν να δεχτούν Σύνταγμα, να υπακούουν κι αυτοί σε κοινούς κανόνες. Ο ρόλος τους μειώθηκε σε σύμβολο του κράτους, με τυπικές αρμοδιότητες και οι κυβερνήτες-πρωθυπουργοί, μετά από εκλογές ανέλαβαν πλέον να κυβερνούν. Στις νεότερες χώρες μάλιστα - που δεν υπήρχε παράδοση μοναρχίας - ο ανώτατος άρχοντας αυτής ονομάστηκε πρόεδρος. Υπήρξε και η επαναστατική ανατροπή (π.χ. Ρωσία) όπου αμέσως καταργήθηκε η μοναρχία.

Εργοστάσιο πλακιδίων“ΑΚΜΗ”, στο Αυλάκι Στυλίδας

Εργοστάσιο ΑΚΜΗ (από Google Earth)

   Η κατασκευή[1] του Εργοστασίου πλακιδίων “ΑΚΜΗ” του Νικολάου Η. Στασινοπούλου άρχισε την περίοδο 1967-68. Επέλεξε ένα σημείο επάνω στον οδικό άξονα Αθηνών-Θεσσαλονίκης (στο 220ό Km της Εθνικής Οδού), στα νότια του χωριού Αυλάκι. 
   Σε αρχική έκταση 17 στρεμμάτων έγιναν οι εγκαταστάσεις. Η αρχική επένδυση ήταν 150 εκατ. δρχ. και προβλεπόταν η παραγωγή 80 εκατ. πλακιδίων πολυτελείας για επενδύσεις τοίχου και δαπέδων ετησίως. Θα απασχολούσε εργατοτεχνικό προσωπικό 100 ατόμων, με προοπτική διπλασιασμού των. Τις εργασίες διεύθυνε ο Αθ. Αθανασίου.

  Στις 4 Απριλίου 1969 έγιναν τα εγκαίνια[2] του Εργοστασίου[3] της εταιρίας ΑΒΕΕ “ΑΚΜΗ-Στασινόπουλος[4]”, από μέλη της τότε κυβερνήσεως (με επικεφαλής το Νικόλαο Μακαρέζο). Την εταιρεία εκπροσώπησε ο Νικ. Στασινόπουλος, ο οποίος στο λόγο του ανέφερε ότι το Δεκέμβριο 1968 περατώθηκε η αρχική επένδυση 60 εκατ. δρχ., για παραγωγή 17 εκατ. πλακιδίων ετησίως. 
   Σε δεύτερο στάδιο, η επένδυση προβλεπόταν να φτάσει τα 90 εκατ. δρχ. (με τελικό στόχο τα 150 εκατ. δρχ.) για ετήσια παραγωγή 80 εκατ. πλακιδίων. Η αξία του παραγόμενου προϊόντος θα ήταν 160 εκατ. δρχ. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός του εργοστασίου ήταν του ιταλικού οίκου SITI, που το εγκατέστησε.

Εργοστάσια “ΒΟΜΒΥΞ” και “ΒΟΜΒΥΚΡΥΛ”

Στην περιοχή Λαμίας

   Η εταιρεία ΒΟΜΒΥΞ έχει μεγάλη ιστορία στο χώρο της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας. Ξεκίνησε από το 1863. Στα μεταπολεμικά χρόνια και συγκεκριμένα το έτος 1956 στράφηκε σε νέους τομείς παραγωγής, δηλ. για νέα είδη μη παραγόμενα στην Ελλάδα.

Κυρ. Κουτρουμπής, πρόεδρος ΒΟΜΒΥΞ

   Πέραν του αρχικού πρώτου εργοστασίου υφαντουργίας, που τότε λειτουργούσε με τελευταίου τύπου υφαντουργικούς ιστούς, με βαφείο, φινιριστήριο, τυποβαφείο και πλεκτήριο, το 1957 η εταιρεία προχώρησε στην ίδρυση του 2ου εργοστασίου ελαστικοποιήσεως συνθετικών νημάτων - με την ονομασία HELLANCA - που απετέλεσε καινοτομία στην Ελλάδα, σε συνεργασία με τον ελβετικό οίκο HEBERLEIN, που κατείχε διεθνές δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τις μεθόδους κατασκευής ελαστικοποιημένων συνθετικών νημάτων.

   Η εξαιρετική ποιότητα του νέου προϊόντος το επέβαλε την ελληνική αγορά σε σύντομο χρονικό διάστημα, ξεπερνώντας και τις πλέον αισιόδοξες προσδοκίες.

    Στη συνέχεια η πρωτοπορία της εταιρίας συνεχίστηκε στο έτος 1965 με την ίδρυση στην Κολοκυνθού του τρίτου εργοστασίου παραγωγής συνεχών συνθετικών νημάτων NYLON 6 και 6.6, σε συνεργασία με το γερμανικό οίκο ZYMER. Στη συνέχεια η μονάδα αυτή επεκτάθηκε για να ανέλθει η παραγωγική της ικανότητα σε 7.500 τόνους ετησίως, τόσο σε νήματα NYLON όσο και σε POLYESTER.

   Το 1973, με τη συμπλήρωση 110 ετών δράσεως στο χώρο της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας, όσο και για την προβολή του, ο ΒΟΜΒΥΞ έκρινε σκόπιμο να εξέλθει του στενού οικογενειακού χαρακτήρα και εισήγαγε μετοχές της εταιρείας για διαπραγμάτευση στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών