"Τη μάνα μου τη Ρούμελη ν' αγνάντευα το λαχταρώ
Ψηλά που με νανούριζες καημένo Καρπενήσι!
Τρανά πλατάνια ξεδιψούν στις βρύσες με το κρύο νερό
Σαρακατσάνα ροβολάει και πάει για να γεμίσει.

Με κρουσταλλένια σφυριχτά, σε λόγγους φεύγουν σκοτεινούς
κοτσύφια και βοσκόπουλα με τα λαμπρά τα μάτια,
νερά βροντούνε στο γκρεμό και πάνε προς τους ουρανούς
ίσια κι ορθά, σαν την ψυχή της Ρούμελης, τα ελάτια..."

Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Κυλιόμενο

15/5/17

Κλινικές στη Φθιώτιδα (εκτός της Λαμίας)



Α. Γενικά


   Από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’30, στην περιοχή της Λοκρίδας, έχουμε την ίδρυση ιδιωτικών Κλινικών, με σκοπό την καλύτερη ιατρική κάλυψη των κατοίκων της περιοχής. Έτσι :

Ιατρικός Σύλλογος Λοκρίδος
(εξώφυλλο του Βιβλίου Μητρώου Μελών)
   Στην πρωτεύουσα της ανατολικής Λοκρίδας, την Αταλάντη καταγράφουμε :
1. Την Παθολογική-Μαιευτική Κλινική του γιατρού Λεων. Βελλόπουλου (από το 1931) και
2. Την Παθολογική Κλινική του γιατρού Σπυρ. Θωμαΐδη (από το 1932)
   Στο Καλαπόδι, από το 1932, ο γιατρός Βασ. Τραγόπουλος αποφάσισε την ίδρυση Γενικής Κλινικής.
   Τα μετακατοχικά χρόνια που οδήγησαν στον Εμφύλιο, στοίχισαν τη ζωή και στο ιατρικό δυναμικό, με επιπτώσεις στις προσπάθειες που έγιναν για λειτουργία ιατρικών μονάδων (Κλινικών) στην περιοχή αυτή. Στα μεταπολεμικά χρόνια, κατά τις δεκαετίες ’50 και ’60, υπήρξαν νέες πρωτοβουλίες. Στην Αταλάντη σημειώνουμε τότε την ίδρυση :
1. Χειρουργικής Κλινικής, από το γιατρό Κων. Κωτούζα (από το 1957).
2. Χειρουργικής Κλινικής, από το γιατρό Γεώρ. Γεροθανάση (από το 1960)
3. Μαιευτικής-Γυναικολογικής Κλινικής, από το γιατρό Δημ. Καλαβρέζο (από το 1961) και
4. Παθολογικής Κλινικής, από το γιατρό Σερ. Τσούκα (από το 1961)
   Περισσότερα στοιχεία για τους γιατρούς που προαναφέρθηκαν και τις Κλινικές τους θα ακολουθήσουν αμέσως.


Β. Οι γιατροί και οι Κλινικές τους


1.    Λεωνίδας Βελλόπουλος (1891-1944) : Γεννήθηκε στην Αταλάντη το 1891. Οι γονείς του ονομάζονταν Ερμόλαος και Βασιλική. Έγινε γιατρός (παθολόγος) και το 1914 απέκτησε την άδεια άσκησης. Εγκαταστάθηκε το 1916 στην Αταλάντη. Το 1928 παντρεύτηκε τη Μαργαρίτα Παμφ. Φαρμακίδη (1896-1930) που γεννήθηκε στην Αθήνα. Απέκτησαν δύο παιδιά (δίδυμα), αλλά η μητέρα τους πέθανε στον τοκετό.
   Το 1931 ίδρυσε Ιδιωτική Παθολογική-Μαιευτική Κλινική στην Αταλάντη. Ο αριθμός άδειας του  Υπουργείου ήταν 5990/1931. Στις εκλογές 9-6-1935 ο γιατρός Λεωνίδας Βελλόπουλος εκλέχθηκε βουλευτής με το “Λαϊκό Κόμμα”. Με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940 η Κλινική έπαυσε τη λειτουργία της.
   Το Μάιο του 1945, ο βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος Λεωνίδας Βελλόπουλος συνελήφθη[1] στην Αταλάντη από Χίτες και εξαφανίστηκε, επειδή είχε αποκηρύξει το Λαϊκό Κόμμα για την προδοτική του πολιτική και πήρε μέρος στο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης.  Στις 17-5-1945 ο γιατρός Λεων. Βελλόπουλος εκτελέστηκε[2].


2.    Σπύρος Ιωάν. Θωμαΐδης (1904-1982) : Γεννήθηκε στην Αταλάντη το 1904. Έγινε γιατρός παθολόγος και από το 1928 κατείχε την άδεια άσκησης της ιατρικής τέχνης. Από τη δεκαετία του ’30 επέλεξε την Αταλάντη ως τόπο εξάσκησης, όπου και παρέμεινε.
   Το 1932 ίδρυσε στην Αταλάντη Ιδιωτική Παθολογική Κλινική , με αριθ. άδειας του Υπουργείου 15315/25-4-32. Το 1935 γράφτηκε στον Ι.Σ.Φ. Η Κλινική του έκλεισε το 1940, με τον επερχόμενο πόλεμο.
   Το 1939 παντρεύτηκε την Ελένη Ν. Χαραλάμπους (1915-2005), που γεννήθηκε στο Μαρτίνο. Απέκτησαν δύο παιδιά. Ο γιατρός Σπ. Θωμαΐδης απεβίωσε στις 28-5-1982, σε ηλικία 78 ετών.


3.    Βασίλειος Χρυσού Τραγόπουλος (1885-;) : Είναι άγνωστος ο τόπος γέννησης. Σπούδασε κι έγινε γιατρός γενικής ιατρικής. Το 1918 απέκτησε την άδεια άσκησης. Εγκαταστάθηκε στο Καλαπόδι Λοκρίδας, όπου έμεινε όλα τα χρόνια του.
   Το 1932 ίδρυσε Ιδιωτική Γενική Κλινική στο Καλαπόδι, με  αριθ. άδειας του Υπουργείου 35494/6-9-32. Μετά από 3 έτη λειτουργίας, το 1935 η Κλινική έκλεισε.
   Το 1947 ο γιατρός Βασίλειος Τραγόπουλος συνταξιοδοτήθηκε. Δυστυχώς ελλείπουν άλλα στοιχεία.


4.    Κων/νος Δημοσθ. Κωτούζας (1921-;) : Γεννήθηκε στο Βόλο. Σπούδασε γιατρός (πήρε πτυχίο το 1949-50) και ειδικεύτηκε στη χειρουργική. Το 1951 απέκτησε την άδεια άσκησης και από την Αθήνα ήρθε στη Φθιώτιδα. Το 1956 γράφτηκε στον Ι. Σ. Φθιώτιδας και εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη.
   Το 1957 ίδρυσε Ιδιωτική Χειρουργική Κλινική στην Αταλάντη, με αριθ. άδειας του Υπουργείου 8698/7-3-57. Η προσπάθειά του φαίνεται πως δεν ευδοκίμησε, με αποτέλεσμα να την κλείσει τον επόμενο χρόνο (1958). Ελλείπουν άλλα στοιχεία.


5.    Γεώργιος Αθαν. Γεροθανάσης (1917-;) : Γεννήθηκε στην Αταλάντη. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο κι έγινε γιατρός γενικής ιατρικής. Εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη. Παντρεύτηκε το 1924 την Αικατερίνη Λεων. Ασημακοπούλου, που γεννήθηκε στο Βόλο. Απέκτησαν δύο παιδιά. Το 1947, σε β’ γάμο,  παντρεύτηκε τη Μαρία Ιωάν. Παπαδημητρίου που γεννήθηκε στον Πειραιά.
   Από το 1950 κατείχε την άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος. Το 1960 ίδρυσε Χειρουργική Κλινική στην Αταλάντη, με αριθ. άδειας του Υπουργείου 36630/18-8-60. Η ζωή της Κλινικής αυτής πρέπει να ήταν βραχεία.
   Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο γιατρός μετεγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Ελλείπουν άλλα στοιχεία.


6.     Νικόλαος Δημ. Καλαβρέζος (1920-;) : Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Το 1953 πήρε το πτυχίο του και το 1954 απέκτησε την άδεια άσκησης. Μέχρι το 1958 ολοκλήρωσε την ειδικότητά του ως μαιευτήρας-γυναικολόγος. Το 1959 γράφτηκε στον Ι.Σ.Φ. και εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη.
      Το 1961, ίδρυσε στην Αταλάντη Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική, με αριθ. άδειας του Υπουργείου 2424/6-4-1961. Η ζωή της είχε βραχεία διάρκεια μόλις 3 ετών και το 1964 έπαυσε τη λειτουργία της. Το ίδιο έτος (1964) ο γιατρός έφυγε για την Αθήνα.
         Ελλείπουν άλλα στοιχεία.


7.    Σεραφείμ Τσούκας (1905[3]-1994) : Γεννήθηκε στο Παλαιόκαστρο Λοκρίδας[4]. Οι γονείς του ονομάζονταν Ηλίας και Μαρία. Σπούδασε κι έγινε γιατρός γενικής ιατρικής. Το 1927 παντρεύτηκε την Σύρμω Αλεξ. Δαλαδήμου (1907-1982) από το Μεγαπλάτανο Λοκρίδας.  Απέκτησαν μία κόρη.
   Από το 1930, ο γιατρός Σερ. Τσούκας κατείχε την άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος και εγκαταστάθηκε στην Αταλάντη. Το 1931 γράφτηκε στον Ι. Σ. Λοκρίδας. Μετά τη διάλυσή του Ιατρικού Συλλόγου Λοκρίδας, ο Σερ. Τσούκας γράφτηκε, το έτος 1946, στον Ι. Σ. Φθ/δας. Το 1958 απέκτησε την ειδικότητα του παθολόγου. Το 1961, ίδρυσε την Αταλάντη Παθολογική Κλινική, με αριθ. άδειας του Υπουργείου 4625/11-7-1916. Μετά από 7 χρόνια, το 1968 η Κλινική έπαυσε τη λειτουργία της.
   Άσκησε την ιατρική στην Αταλάντη από το 1946, μέχρι το 1982 που συνταξιοδοτήθηκε. Απεβίωσε στις 2-12-1994, σε ηλικία 89 ετών.


Επίλογος


   Το μεγαλείο αυτών των λειτουργών της υγείας είναι η τόλμη και η απόφαση να ιδρύσουν ολοκληρωμένες μονάδες υγείας, καλύπτοντας το μεγάλο κενό της έλλειψης περίθαλψης δευτέρου βαθμού στη Λοκρίδα, για σημαντικό αριθμό πληθυσμού. Δυστυχώς η ιστορική αρνητική συγκυρία της δεκαετίας 1940-50 ανέκοψε την πορεία τους. Στις μεταπολεμικές δεκαετίες, η αστυφιλία και η ανάπτυξη κρατικών δομών υγείας, πάλι δεν επέτρεψε την επιβίωση των Ιδιωτικών Κλινικών.
   Η γραφή τούτη θέλει να τιμήσει τους πρωτοπόρους για καλύτερη ιατρική περίθαλψη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών.

Κωνσταντίνος Αθ. Μπαλωμένος
               φυσικός




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

1.    Αρχείο Ιατρικών Συλλόγων Φθιώτιδας και Λοκρίδας.
2.    Βιβλίο Πρακτικών της Δ. Ε. του Ι. Σ. Φ.
3.    Βιβλία Ληξιαρχείων Αμφίκλειας, Αταλάντης, Λαμίας, Μαλεσίνας, Μώλου, Στυλίδας, Τιθορέας και Υπάτης.
4.    Βιβλία αποβιώσεων Ιερών Ναών της Λαμίας.
5.    εφ. Η ΕΠΑΡΧΙΑ, 1927-1941, Λαμία.
6.    “Λοκρίδα, Ιστορία και Πολιτισμός”, έκδ. Κτήμα Χατζημιχάλη, Αθήνα.
7.    Αρχιμανδρίτης Γερμανός Κ. Δημάκος : “Στο βουνό με τον Σταυρό, κοντά στον Άρη”, εκδ. Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις, 2004, Τρίκαλα-Αθήνα.
8.    Γεωργίου Ρούσσου : “Νεώτερη Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (1826-1974)”, εκδ. Ελληνική Μορφωτική Εστία, 1975, Αθήναι.
9.    Βάσος Μαθιόπουλος : “Εικόνες Κατοχής”, έκδ. εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, Οκτώβρ. 2006.
10.  Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ελευθερουδάκη.
11.  Μαρτυρία Παναγιώτη Τσατσάνη, συνταξιούχου υπαλλήλου του Τμήματος Υγιεινής της (τέως) Νομαρχίας Φθ/δας.



ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ



[1] Από Έκθεση του Δ.Σ.Ε. στον ΟΗΕ, το 1947, στο βιβλίο “Έτσι άρχισε ο Εμφύλιος”, εκδ. Γλάρος.
[2] Επισήμως δεν αναγνωρίστηκε ποτέ το πτώμα του καθώς οι συγγενείς του απειλήθηκαν  κατά την αναγνώριση του πτώματος, στο οποίο ήταν εμφανή τα σημάδια βασανισμού του. Ήταν ένας από τους πολλούς πατριώτες που χάθηκαν διότι η αγάπη τους για τούτη την πατρίδα αποτελούσε εμπόδιο για τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις. [Σχόλιο από το συνονόματο εγγονό του Λεων. Βελλόπουλο, στην ιστοσελίδα http://www.fteri-fthiotidos.gr]
[3] Στο μητρώο του Ι. Σ. Φ., ως έτος γέννησης έχει γραφεί το 1904.
[4] Στα βιβλία του Ι. Σ. Φ., ως τόπος γέννησης έχει γραφεί : Αταλάντη.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου