ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ
Σελίδες ιστορίας - τέχνης - επιστήμης - οικολογίας - πολιτισμού Κεντρικής Ελλάδος
"Τη μάνα μου τη Ρούμελη ν' αγνάντευα το λαχταρώ
Ψηλά που με νανούριζες καημένo Καρπενήσι!
Τρανά πλατάνια ξεδιψούν στις βρύσες με το κρύο νερό
Σαρακατσάνα ροβολάει και πάει για να γεμίσει.
Με κρουσταλλένια σφυριχτά, σε λόγγους φεύγουν σκοτεινούς
κοτσύφια και βοσκόπουλα με τα λαμπρά τα μάτια,
νερά βροντούνε στο γκρεμό και πάνε προς τους ουρανούς
ίσια κι ορθά, σαν την ψυχή της Ρούμελης, τα ελάτια..."
Ζαχαρίας Παπαντωνίου
Κυλιόμενο
Σελίδες
10/3/24
Από το Γυφτοχώρι (Κάτω Καλλιθέα) Σπερχειάδας Φθιώτιδας, μετανάστες στην Αμερική (1906-1915)
Προλεγόμενα
Κάτω Καλλιθέα (από το youtube) |
Μελετώντας τους Έλληνες μετανάστες που πήγαν στην Αμερική, εδώ και αρκετά χρόνια, κατέγραψα και όσους προήλθαν από το Γυφτοχώρι. Η συγκέντρωση του υλικού άρχισε πριν από χρόνια και βρέθηκαν αναλυτικά στοιχεία για 24 άτομα. Η εργασία ολοκληρώθηκε το Μάρτιο του 2024.
4/3/24
Οικογένεια και καφε-ουζερί Ζέρβα στη Λαμία
Ονομαστά μαγαζιά που έκλεισαν
Πρόλογος
Η σκέψη ήταν από χρόνια στο μυαλό μου. Στο χώρο της εστίασης και ειδικά για τα Ουζερί της Λαμίας, τρία ήταν τα περιώνυμα μαγαζιά: Μισιρλής, Ζέρβας και Μεργιάς. Η γνωριμία μου, διαδικτυακά, με τον Θωμά Χρ. Ζέρβα, φαρμακευτικό αντιπρόσωπο, ήταν η ευκαιρία να του ζητήσω στοιχεία για την οικογένεια και φυσικά για το Ουζερί. Αυτός αποτάθηκε στο συγγενή του Χρήστο Ιωάν. Ζέρβα, δικηγόρο, από το Ευπάλιο Δωρίδας, του οποίου η βοήθεια ήταν πολύ σημαντική. Έτσι έλαβα ένα μικρό ιστορικό της οικογένειας, αναγκαίο για την παρουσίαση αυτή. Τους ευχαριστώ ιδιαίτερα.
Η εργασία θέλει να προβάλει τη διαδρομή της οικογένειας και τη συμβολή μερικών μελών αυτής στη δημιουργία και πολύχρονη λειτουργία του ομώνυμου Ουζερί στη Λαμία.
29/2/24
Άδικα καταδικασμένος αμπλιανίτης, αποκτά χάρη από το βασιλιά Όθωνα (1836-37)
Από υλικό αρχείου των ΓΑΚ
Πρόλογος
Είναι ένα περιστατικό, που βρέθηκε στα αρχεία του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ο καλός φίλος και ερευνητής Γιώργος Δημητρίου, μου έδωσε το χειρόγραφο υλικό και τον ευχαριστώ. Το καταγράφω για την ιστορία της Άμπλιανης.
Κωνσταντίνου Αθαν. Μπαλωμένου
1. Γενικά
Όθων |
2. Ιστορικό
Οι κάτοικοι της Άμπλιανης Ευρυτανίας ήταν νομάδες κτηνοτρόφοι και τη χειμερινή περίοδο η οικογένεια και τα ποίμνια μετακινούνταν στα πεδινά, της περιοχής Μεσολογγίου ή Λαμίας (ή Λοκρίδας). Είχαν αυτονομία αγαθών σε διατροφή και ενδυμασίες (ρούχα), ενώ άλλα αναγκαία είδη τα πλήρωναν σε είδος.
Το 1836 συνέβη ένα περιστατικό. Μία ομάδα, που τα μέλη της χαρακτηρίστηκαν ως αποστάτες, στην οποία περιλαμβανόταν κάποιος ονόματι Καινούργιος, έκλεψε κάποια ζώα (πιθανά για να φάνε), αλλά απήγαγε και κάποιους αμπλιανίτες, με πιθανό λόγο τα λύτρα ή για ως ομήρους για προστασία τους. Οι περισσότεροι ήταν νέοι στην ηλικία, αλλά σ’ αυτούς περιλαμβανόταν κι ένας ηλικιωμένος 65 περίπου ετών, που ονομαζόταν Γεώργιος Φλώρος Καλαρρίτης.
20/2/24
Από την Τατάρνα Ευρυτανίας, μετανάστες στην Αμερική (1907-1921)
Προλεγόμενα
Πινακίδα |
Για το αποτέλεσμα αυτό χρειάστηκαν πολλές ώρες και μέρες εντατικής απασχόλησης. Με βοήθησε πολύ, μέσω του Διαδικτύου, το εξαιρετικό αμερικανικό αρχείο μετανάστευσης του νησιού Έλλις (EllisIsland). Η έρευνα απέδωσε 20 μεταναστευτικά ταξίδια (5 μετανάστες έκαναν διπλά ταξίδια) και τελικά ανευρέθηκαν 35 μετανάστες. Πιθανά υπάρχουν και ίσως διέφυγαν κάποια ονόματα που δεν εντόπισα ή έγραψαν άλλο τόπο γέννησης και προηγούμενης διαμονής. Δεν γνωρίζω επώνυμα των ανθρώπων.
14/2/24
Ευρυτάνες συμπολεμιστές του Μάρκου Μπότσαρη, στη μάχη του Κεφαλόβρυσου
του Γιώργου Δημητρίου, δημοσιογράφου-ερευνητή
Εισαγωγή
Δεν θα υμνήσω τον Μάρκο Μπότσαρη, γιατί όπως γράφει στον τίτλο του βιβλίου του ο Κώστας Παπαδόπουλος, «τον ύμνησαν περίτρανα σ’ ανατολή και δύση».
Μάρκος Μπότσασης |
Κι αυτό πιστεύω, είναι πιο σημαντικό για την Ευρυτανία, για την Τοπική Ιστορία της Ευρυτανίας.
Μετά την απελευθέρωση και την εγκατάσταση της Αντιβασιλείας στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να ελεγχθούν «τα παλληκάρια», η πολιτεία, καθιέρωσε τα «Αριστεία», ως τιμή προς τους αγωνιστές της επανάστασης.
9/2/24
Ευθυμίου (Θύμιου) Παπαβασιλείου
εις μνήμην
Ήταν μια απρόσμενη έκπληξη η φυγή του. Του τηλεφώνησα στη γιορτή του (20 Ιανουαρίου 2024) και ο λόγος του ήταν χαρακτηριστικός κι άμεσα αναγνωρίσιμος, όπως πάντα. Μάλιστα υποσχεθήκαμε μια συνάντηση για συζήτηση σε κοινά ενδιαφέροντα.
Στη δεκαετία του ’80, βρεθήκαμε με το Θύμιο μαζί ως καθηγητές στο 3ο Γυμνάσιο (Μουστάκειο) Λαμίας. Ο Θύμιος με το χαμόγελο και τον ιδιαίτερο τρόπο του κέρδιζε τους μαθητές, στο δύσκολο γνωστικό αντικείμενο που είχε, τα μαθηματικά. Δημιουργούσε φιλικές σχέσεις, με σεβασμό στον άνθρωπο. Μόνος του επέλεξε την προσφώνηση “Πετσάλας”. Μερικοί μαθητές έρχονταν στο γραφείο και ζητούσαν τον κύριο Πετσάλα! Είχε ιδιαίτερο χιούμορ και με πνευματώδη τρόπο σχολίαζε τόσο τα πολιτικά δρώμενα, όσο και την καθημερινότητα.