Γιατροί Φαλάρων-Στυλίδας, και τοπική αυτοδιοίκηση (μέχρι το 1990)

    Οι γιατροί της Στυλίδας, ως κεντρικά πρόσωπα της κοινωνίας, συμμετείχαν ενεργά στα κοινά και με πολλαπλές θητείες, προσέφεραν σημαντικό έργο. Με την πανεπιστημιακή γνώση, όσο και την οικονομική και κοινωνική τους θέση, αναβάθμισαν το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ανέδειξαν τον τόπο τους. Θα δοθούν, με συνοπτικό τρόπο στοιχεία κυρίως των δημάρχων, εφόσον δεν είναι γνωστά τα ονόματα και η ιδιότητα των δημοτικών συμβούλων, που πλαισίωσαν τους δημάρχους.

Γιατροί και δήμαρχοι

    Ο γιατρός Ματθαίος Μαρκίδης, κρητικός στην καταγωγή, διετέλεσε δήμαρχος Στυλίδας την περίοδο 1871-1874. Το 1879 στη Στυλίδα την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είχαν αναλάβει : ο φαρμακοποιός Θεοχάρης Νικ. Οικονομίδης (1835- ;) και τρεις γιατροί, ο Ιωάννης Αναγν. Θεοδώρου, ο Δημάκης Ταλιαδούρος και ο Ματθαίος Μαρκίδης.

Ιωάννης Αν. Θεοδώρου

     Το 1881 ως δήμαρχος Φαλάρων ανέλαβε ο γιατρός Ιωάννης Αναγν. Θεοδώρου. Με την ιδιότητα αυτή υποδέχτηκε και προσφώνησε[1] τον τότε βασιλιά Γεώργιο Α΄, που επισκέφθηκε τη Στυλίδα. Στη συνέχεια εναλλάχτηκαν στη θέση του δημάρχου οι γιατροί Ματθ. Μαρκίδης και Ιωάν. Θεοδώρου μέχρι το 1895.

     Το 1903, αλλά για μικρή χρονική διάρκεια τη θέση του δημάρχου κατείχε ο γιατρός Κωνσταντίνος Δημ. Πετρίδης. Κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του 20ού αιώνα, τον τομέα της ιδιωτικής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης[2] κάλυπταν οι γιατροί Δημ. Γ. Ταλιαδούρος (που μετοίκησε στη Λαμία), Παναγ. Αντ. Ανδρέου, Κων. Δημ. Πετρίδης και Ιωάν.  Αναγν. Θεοδώρου, οι φαρμακοποιοί Δημ. Θ. Οικονομίδης και Παναγ. Γ. Φραγκάκης[3]. Ο Γεώρ. Σπ. Πιπιλίγκας είχε ανοίξει φαρμακείο στη Λαμία.

    Από το 1912, καθιερώνεται το κοινοτικό σύστημα και η Στυλίδα γίνεται Κοινότητα (με συνοικισμούς την Αγία Μαρίνα και το Αυλάκι).

    Την περίοδο 1916-1918 εκλέχτηκε πρόεδρος της Κοινότητας Στυλίδας ο γιατρός Κωνστ. Δ. Πετρίδης. Για μικρό χρονικό διάστημα ανέλαβε πρόεδρος της Κοινότητας ο φαρμακοποιός Παναγ. Γ. Φραγκάκης, που ξανάγινε πρόεδρος την περίοδο 1923-1925 και τρίτη φορά την περίοδο 1932-33. Το 1933 επισκέφτηκε τη Στυλίδα ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Όμηρος Καστάνης

      Την περίοδο του Μεσοπολέμου στη Στυλίδα υπήρχε ένας γιατρός, ο Ιωάννης Αναγν. Θεοδώρου (1838-1939), που ήταν ήδη μεγάλος σε ηλικία και δύο φαρμακοποιοί, ο Ν. Κουρής και ο Ι. Μαστροκωνσταντής.

    Ακολούθησε η Κατοχή και ο Εμφύλιος. Το 1947, η Στυλίδα έγινε πάλι δήμος. Πρώτος δήμαρχος (διορισμένος) της νέας περιόδου 1948-1951 ήταν ο γιατρός Όμηρος Καστάνης.

    Την περίθαλψη του τόπου είχαν αναλάβει οι ιδιώτες γιατροί Αθαν. Καραγεώργος, Όμ. Καστάνης, Στέφ. Λασκόπουλος και Νικ. Σαραφίδης. Λειτουργούσαν και δύο φαρμακεία του Ι. Μαστροκωνσταντή και του Νικ. Καραγεώργου.

    Τα επόμενα χρόνια (μέχρι το 1990) ο ιατρικός κλάδος δεν εκπροσωπήθηκε στην αιρετή τοπική αυτοδιοίκηση της Στυλίδας.

Η Στυλίδα (1953, φωτ. ιατρού Γεωρ. Θεοδώρου)

---

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

1.    Δημ. Νάτσιου : “Ιστορία της Στυλίδας”, 1989, Στυλίδα

2.    εφ. ΦΘΙΩΤΙΣ, 4 Σεπτ. 1896, Λαμία.

3.    εφ. Η ΕΠΑΡΧΙΑ, 1927-1940

------------------------------

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

---

[1] βλ. Κων-νου Αθαν. Διαμαντή “Ταξίδιον του βασιλέως Γεωργίου Α΄, 3-15 Οκτωβρίου 1881”, περ. «Στερεοελλαδική Εστία» (1960), σελ. 297-306, Λαμία.

[2] Υπήρχαν και δύο μαίες, η Ελένη Αθανασιάδη και η Αφροδίτη Τσέλιου.

[3] Άρχισε τη λειτουργία του το έτος 1896.