"Τη μάνα μου τη Ρούμελη ν' αγνάντευα το λαχταρώ
Ψηλά που με νανούριζες καημένo Καρπενήσι!
Τρανά πλατάνια ξεδιψούν στις βρύσες με το κρύο νερό
Σαρακατσάνα ροβολάει και πάει για να γεμίσει.

Με κρουσταλλένια σφυριχτά, σε λόγγους φεύγουν σκοτεινούς
κοτσύφια και βοσκόπουλα με τα λαμπρά τα μάτια,
νερά βροντούνε στο γκρεμό και πάνε προς τους ουρανούς
ίσια κι ορθά, σαν την ψυχή της Ρούμελης, τα ελάτια..."

Ζαχαρίας Παπαντωνίου

Κυλιόμενο

12/12/15

Ψηφοθηρικά λόγια, με αρχηγικό στυλ


Τηλεοπτικές αερομαχίες



Όσο πιο μακρύ είναι ένα αδιέξοδο, τόσο πιο πολύ μοιάζει με δρόμο.
(Mikhail Turovski, Ουκρανός συγγραφέας)

   Ο δρόμος προς την κάλπη, σ’ αυτές τις εκλογές δεν φαίνεται πού οδηγεί. Ίσως να φταίνε οι κακές καιρικές συνθήκες, με τη θολή ομίχλη από τη … δημιουργική ασάφεια ή τα αντίθετα αέρια ρεύματα του ευρώ και της δραχμής. Το πολιτικό βαρόμετρο, παρά τις υποβοηθούμενες προσπάθειες των εταιρειών δημοσκόπησης, δείχνει γενική κακοκαιρία, που τα κόμματα ανακοινώνουν ως αίθριο καιρό και καθένα προβλέπει επιτυχία.
   Και ο δρόμος προς την κάλπη είναι κακοποιημένος, από αρκετά προηγούμενα χρόνια, με την κακοδιαχείριση όσων κυβέρνησαν, με τη διαφθορά και την καταπάτηση σχεδόν όλων των αρχών χρηστής διοίκησης (σύνταγμα, δικαιοσύνη, αξιοκρατία, κ.ά.).
   Ο δρόμος προς την κάλπη είναι σκοτεινός, χωρίς φωτισμό για τα πολιτικά προγράμματα των κομμάτων, ώστε να αποφύγει ο ψηφοφόρος τις λακκούβες με τεχνητά διλήμματα για σωτηρία ή καταστροφή της χώρας και να μην εκβιάζεται ακόμα μια φορά με την έκφραση “οι εκλογές είναι κρίσιμες”, που επαναλαμβάνεται από το 1974 μέχρι σήμερα.
  Ο  δρόμος προς την κάλπη είναι όλο στροφές, στις εξαγγελίες των κομμάτων, που επαναλαμβάνουν όσα έλεγαν παλιότερα και το χειρότερο είναι ότι υπόσχονται να πράξουν όσα είχαν εξαγγείλει προηγούμενα, αλλά δεν εφάρμοσαν. Αυτοί ίσως ξέρουν ότι η μνήμη του ψηφοφόρου έχει βραχεία διάρκεια ή ότι η ελπίδα του ψηφοφόρου βρίσκεται μέσα στο κουτί της κάλπης (όχι της Πανδώρας).


   Τα μοντέρνα μέσα προσφέρθηκαν για να φτάσει ο πολιτικός λόγος στα σπίτια των ψηφοφόρων. Το δυτικόφερτο πρότυπο της τηλεοπτικής αναμέτρησης στήθηκε με το κατάλληλο σκηνικό, οι δε πρωταγωνιστές αυτής της επιθεώρησης έκαναν εντατικές πρόβες. Οι απαντήσεις ετοιμάστηκαν σε όλες τις πιθανές ερωτήσεις των αντιπάλων. Στην τηλεοπτική αρένα, ο σκοπός ήταν - προφανώς - η επικράτηση (πρεστίζ) επί του αντιπάλου.
   Οι οδηγίες των πολιτικών σκηνοθετών ήταν σαφείς : απλό ντύσιμο, μόνιμο χαμόγελο ακόμα και σε σκληρές απαντήσεις, διαρκή κριτική των λόγων του αντιπάλου και ελάχιστη αναφορά στο πρόγραμμα του δικού του κόμματος. Στη διατήρηση καλού κλίματος συνέβαλαν τα αστειάκια, οι χειραψίες, ακόμα και ανέκδοτα ή παροιμίες. Σημαντικός σχολιασμός έγινε για το μουστάκι του ενός αρχηγού και για την κατανάλωση νερού από τον άλλο αρχηγό.
  Η μάχη δόθηκε, τα δε κόμματα που διεκδικούν την πρώτη θέση θέλουν να ελπίζουν ότι κέρδισαν τους αναποφάσιστους. Τι ωφελήθηκαν οι τηλεθεατές αναζητείται, εφόσον και τα δύο κόμματα θα εφαρμόσουν τους όρους του μνημονίου. Τα αντιμνημονιακά κόμματα εξάντλησαν τα πυρά τους προς τα μνημονιακά, χωρίς να ενημερώσουν τους ψηφοφόρους για τις λεπτομέρειες της δικής τους πρότασης.
   Τα τηλεοπτικά φώτα της αναμέτρησης έσβησαν, χωρίς να φωτίσουν το σκοτεινό δρόμο προς την κάλπη. Ο ψηφοφόρος και πάλι δεν έχει συγκεκριμένη επιλογή και συνειδησιακά εκβιάζεται για άλλη μια φορά, ποιο είναι το λιγότερο κακό για τον τόπο και για τον ίδιο. Η απογοήτευση είναι ένα είδος χρεοκοπίας, επειδή ξοδεύουμε πολλά σε ελπίδες και προσδοκίες.
  Κρίμα, γιατί όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει.

Κωνσταντίνος Αθ. Μπαλωμένος
                                                                            φυσικός




------------------------------------------------------------
Δημοσιεύτηκε στην εφ. "ΗΜΕΡΑ", φ. 1445, σ. 8, 17-9-2015, Λαμία.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου