Ημερολογίου Χρονικό και αποτίμηση

Σε εκδήλωση του Μουσικού Συλλόγου Στυλίδας

   Το φετινό καλοκαίρι, η πρόεδρος του Μουσικού Συλλόγου Στυλίδας μου εξέφρασε τη ζωηρή της επιθυμία να εκδώσει ο Σύλλογος τους ένα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του 2017, αφιερωμένο στη Στυλίδα και τη Μαρία Κάλλας. Γνώριζε ότι είχα έτοιμο υλικό και στο αρχείο μου και στο μυαλό μου. Είχε κι εκείνη σπουδαίο υλικό, θα απευθυνόταν - μου είπε - και στον Κώστα Αλπόγλου για να κομίσει κι αυτός ό,τι πολύτιμο είχε από τις έρευνές του και τις αναρτήσεις του στο Διαδίκτυο.

   Αισθάνθηκα σαν μικρός Κιγκινάτος, που τον καλούσε η πόλη του να ξαναντυθεί τα όπλα του φωτός και να δώσει με τις δυνάμεις του Καλού μια ακόμα πνευματική μάχη στους ακατανόητους και μίζερους καιρούς μας. Δέχτηκα ασμένως και σαν εκείνον το βετεράνο ρωμαίο στρατηγό κάθισα και σχεδίασα, υπολόγισα και είπα : Του Πυροβολικού εγώ, με εγκαιροφλεγή και κρουστικά κείμενα να πέφτουν σαν κουφετάκια φυτευτά, του ΝΑΥΤΙΚΟΥ ο Κώστας (Αλπόγλου) με αρμάδα πληροφοριών και υποβρύχιες καταδύσεις σε πολυκαιρισμένα κιτάπια και αρχεία, της ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ η πρόεδρος (Μαίρη Μαϊστρέλη), των παντοδαπών ήχων και οργάνων, των εξαίσιων φωνών και μουσικών, της εξεύρεσης χορηγών και πόρων, ε, με τέτοια δύναμη πυρός, με τέτοια υπεροπλία, κάτι θα μπορούσαμε να καταφέρουμε. 

   Δουλέψαμε σκληρά και ακατάπαυστα - την κυνηγήσαμε τη δουλειά - γυρεύοντας τα χνάρια της ξακουσμένης αοιδού Μαρίας Κάλλας, που έλκει το γένος της από τούτη εδώ την πόλη - η μάνα της Ευαγγελία Δημητριάδου ήταν από δω, απ’ την αγαπημένη θαλασσοφίλητη Στυλίδα. Και καθώς ψάχναμε και ξαναψάχναμε τα στυλιδιώτικα χνάρια της, βλέπαμε ότι τα δικά μας χώματα κρατούσαν ακόμη ολοζώντανη, φυλαγμένη τη μορφή της και την καταγωγή της.

Όπως τα πεύκα/κρατούνε τη μορφή του αγέρα/

ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί/

το ίδιο και τα χνάρια/

φυλάγουν τη μορφή της Κάλλας/

κι η Κάλλας έφυγε, δεν είναι εκεί.

   Ανεπαισθήτως είχαμε φτάσει σ’ αυτό που λέει ο ποιητής απτική μνήμη. Να το πω αυτό γλυκύτερα. Αγγίζοντας το δαχτυλίδι της μάνας μας, το ρολόι του πατέρα μας που “έφυγαν”, αγγίζοντας τις κυκλώπειες πέτρες του τείχους των Φαλάρων στην ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ, αγγίζουμε την αφή της μάνας μας, του πατέρα μας, αγγίζουμε την άγια αφή των προγόνων μας, των Φθιωτών Αχαιών και των ναυτίλων Μαλιέων.

Μαρία Κάλλας

   Με τη μέθη και την ένταση της απτικής μνήμης νιώθαμε τούτο το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ σαν κάτι ελπιδοφόρο στις θολές ημέρες μας. Μας στέλνει σημάδια, ότι μπορούμε να πάνε λίγο καλύτερα. Είναι το ξυπνητήρι της πολιτιστικής μας αισιοδοξίας για να ξαναβρούμε την ιστορία μας, τον τρόπο και το δρόμο να προβάλλουμε τον τοπικό μας πολιτισμό (λαϊκό και λόγιο) και ν’ αντικρύσουμε τον περίγυρό μας με άλλα μάτια. Είναι τ’ αγιονέρι απ’ το νησάκι του ΑΓΙΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ και από τον αφαλό του Μαλιακού για να πλύνουμε την όρασή μας και να αναβλέψουμε. Είναι ο χρυσός ζωής αέρας που δεν σκοτώνει τη μνήμη, δεν σβήνει τη γραφή, είναι μια καρδιά φορτωμένη στον κόσμο της ελπίδας, είναι φεγγοβολιά δόξας μουσικής από τη ΝΟΡΜΑ, την ΤΡΑΒΙΑΤΑ, τη ΜΗΔΕΙΑ, την ΚΑΡΜΕΝ και ρόδου μοσκοβόλημα στη βαρυχειμωνιά που μας κυκλώνει.

ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ, ΦΙΛΟΙ ΝΕΟΙ

  Μην πείτε ποτέ λόγον κακόν για την καλλίστη θεά του λυρικού μας θεάτρου Μαρία Κάλλας, Ήταν η πρώτη, η μοναδική, η ξεχωριστή υψίφωνος του 20ού αιώνα. Ο Τσαρούχης έλεγε ότι η Κάλλας είναι σαν τον ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ. Οι Έλληνες τη βρήκαν μικρή κι ανεπαρκή και την έδιωξαν. Κι αυτή πήγε στο εξωτερικό κι έγινε η Κάλλας.

  Μην πείτε ποτέ λόγον κακόν  γι’ αυτό το κάθετον λάβαρον της Όπερας. Μην πείτε, ποτέ, λόγον κακόν γιατί απ’ την κακία τίποτα δεν βγαίνει, μην πείτε γιατί ο βίος των μεγάλων είναι πολυτάραχος, θυελλώδης και αμφιλεγόμενος, μην πείτε λόγον κακόν ποτέ, ότι σαρξ εκ μητρός Στυλίδος ήταν κι αυτή και μέσα της αντηχούσαν κρυστάλλινες νεροσυρμές και ήχοι θεσπέσιοι των Μουσικών Παραδείσων.

   Μην πείτε, ποτέ, λόγον κακόν, να μην την ξεχνάτε, να την αγαπάτε και να την σχωρνάτε. Να καυχιέστε και να λέτε :

Τούτο εδώ τ’ ακροθαλάσσι έχει πλούσιο το άλας

Στυλιδιώτισσα σοπράνο, τη θεά Μαρία Κάλλας.

                                                                                 Δημήτρη Καραθεοδώρου, φιλολόγου

-------------------------------------------------------

Εκφωνήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2016 κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης “ΣΤΥΛΙΔΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ”, όπου έγινε παρουσίαση του ημερολογίου 2017, αφιερωμένου στη μεγάλη αοιδό.