π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη, αρχιμανδρίτου και ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγάθωνος

Εις μνήμην

   Αιφνίδια και σημαντική απώλεια για τον τόπο μας αποτελεί η εκδημία του καθηγουμένου της Ι. Μονής Αγάθωνα αρχιμανδρίτου Δαμασκηνού Ζαχαράκη, προς τις αιώνιες μονές.   Μετά τη Θεία Λειτουργία το πρωί της Πέμπτης 23 Ιουνίου 2017 και τον πατερικό λόγο του στους πιστούς-προσκυνητές της μονής έφυγε ήσυχα για την αιωνιότητα. Η μεγάλη καρδιά ενός αγαπημένου ιερωμένου, του καλύτερου μαθητή του οσίου Βησσαρίωνα, χώρεσε πολύν κόσμο, αλλά η αντοχή της στο χρόνο ήταν οριακή.

Δαμασκηνός Ζαχαράκης

    Ο π. Δαμασκηνός (κατά κόσμον Δημήτριος) Ζαχαράκης γεννήθηκε το 1949 στο ορεινό χωριό Νέο Αργύριο Ευρυτανίας, από ευσεβείς γονείς (Θεοφάνη και Χαρίκλεια). Από μικρός ήθελε να γίνει ιερέας. Σπούδασε τα ιερά γράμματα στην Εκκλησιαστική Σχολή Λαμίας και στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης.

   Από τα μαθητικά χρόνια (σε ηλικία 15 ετών) γνώρισε τον γέροντα Βησσαρίωνα, που τον κάλεσε στη Μονή του Αγάθωνα. Εκεί πρωτογνώρισε τον τότε ηγούμενο Γερμανό Δημάκο, μια ιστορική μορφή για την εκκλησία και την Ελλάδα. Το δίδυμο Γερμανού και Βησσαρίωνα με την ευσέβεια του λόγου και το δημιουργικό παράδειγμα της ζωής τους, μαζί με την αγάπη για την εκκλησία, οδήγησε τον π. Δαμασκηνό στην απόφαση να παραμείνει οριστικά στη Μονή.

  Σε στίχο του με τίτλο “ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΓΑΘΩΝΑ” ο αείμνηστος Δαμασκηνός, έγραψε για τα πρώτα χρόνια :

            …..

           Με συντροφιά τις πέρδικες, τ’ αηδόνια ξυπνητήρι

           ανέβηκα στου Αγάθωνα τ’ όμορφο μοναστήρι.

           Εδώ ανταμώνει ο ουρανός με τα καλά του κόσμου,

           να τα χαρώ, τη δύναμη, ω Παναγιά μου, δος μου. 

           Περνάω την πόρτα την τρανή, βλέπω ομορφιά μεγάλη,

           των μοναχών τους ίδρωτες, τους κόπους και την πάλη 

           .…

   Από το 1980, υπηρέτησε ως καθηγητής στην Εκκλησιαστική Σχολή (Λύκειο) Λαμίας. Το 1992, ο μοναχός Δαμασκηνός Ζαχαράκης έλαβε από τον τότε μητροπολίτη Φθιώτιδος Δαμασκηνό Παπαχρήστου τον πρώτο και δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης, καθώς και το οφίκιο του αρχιμανδρίτη.

   Τον Ιούλιο του 1993, από την αδελφότητα της Μονής Αγάθωνος, ο αρχιμ. Δαμασκηνός Ζαχαράκης εκλέχθηκε παμψηφεί ως νέος ηγούμενος αυτής. Μέχρι το 2004, που “εκοιμήθη” ο Γερμανός Δημάκος, ο π. Δαμασκηνός έζησε στη σκιά του. Υπηρέτησε και απέδωσε τον οφειλόμενο σεβασμό στο σπάνιο αυτόν άνθρωπο.

   Ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας τον έφερε κοντά στο θάνατο. Η προσευχή του στην Παναγία - όπως ο ίδιος έλεγε - τον έσωσε. Επέζησε αφού υπεβλήθη σε μεταμόσχευση ήπατος από τον διεθνούς φήμης καθηγητή Χειρουργικής και Μεταμοσχεύσεων του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι κ. Ανδρέα Τζάκη. Η ευγνωμοσύνη του στο Θεό και στους δωρητές οργάνων για μεταμοσχεύσεις αποδεικνύεται από το ετήσιο μνημόσυνο που έκανε στη Μονή γι’ αυτούς.

   Ο αείμνηστος ηγούμενος, αθόρυβα και δημιουργικά ανέδειξε την Ι. Μ. Αγάθωνα, ώστε νεότερα άτομα επέλεξαν το μοναχικό βίο, σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον. Ήταν πνευματικός πολλών ιερωμένων, αλλά και απλών χρισταιανών. Ανέπτυξε τη μοναστική αδελφότητα του Αγάθωνα που σήμερα αριθμεί 11 άτομα. Με την καθοδήγησή του έγιναν πολύ σημαντικά και απαραίτητα έργα στη Μονή (όπως έργα αντιστηρίξεως στην ανατολική πλευρά, ο ναός του Αγ. Χριστοφόρου, συντήρηση σε υπάρχοντα κτίσματα, κ.ά.). Η συμβολή όλων των πατέρων που υπηρετούν τη Μονή είναι σημαντική ώστε αυτή να αποτελεί κόσμημα του φθιωτικού χώρου και πόλο έλξης για θρησκευτικό τουρισμό.

   Ο ηγούμενος αρχιμ. Δαμασκηνός καλλιέργησε και ανέπτυξε και ένα προσωπικό χάρισμα, της στιχοποιίας. Με αρκετές κατά καιρούς δημοσιεύσεις αξιόλογων ποιημάτων του σε εφημερίδα της Λαμίας, το 2009 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική του συλλογή, με τίτλο “Αγαθωνίτικες μαρτυρίες”, σε έκδοση της Μονής Αγάθωνος. Ακολούθησαν άλλες αυτοτελείς προσπάθειες σε βιβλία όπως “Στοχασμοί απ’ τον Αγάθωνα” (2013), “Χριστός Ανέστη” (βιβλίο τσέπης, το 2015). Ακολουθεί, στο ίδιο έτος (2015) “Ο Όσιος Αγάθων” (με το βίο και τα θαύματά του, την Ασματική Λειτουργία και Παρακλητικό Κανόνα), κ.ά. Άλλα βιβλία : “Πώς έζησα το Γέροντα Βησσαρίωνα” (2009), “Το Ευαγγέλιο του Γέροντα Βησσαρίωνα” (2016) και “Την διακονίαν σου πληροφόρησον” (για τα 20 χρόνια Ποιμαντορίας του μητροπολίτη κ. Νικολάου) το 2016.

   Επίσης σε εκδήλωση (15 Μαρτίου 2017, στο Αμφιθέατρο του Πνευματικού-Διοικητικού Κέντρου της Μητρόπολης Φθιώτιδας) ανέπτυξε το θέμα «Ο δικός μας άγιος Βησσαρίων ο Αγαθωνίτης». Η προβολή και η διάδοση του σπάνιου έργου πρότυπης ζωής του μακαριστού ιερομονάχου Βησσαρίωνα Κορκολιάκου (το σκήνωμα του οποίου, από τις 3-3-2006, βρέθηκε ολόκληρο, άφθαρτο και ευωδιάζον) με την αναμονή της ομολογίας, αποδοχής, ή ενδεχομένως, της αγιότητός του, αποτέλεσε προσωπικό έργο (με τη βοήθεια και του μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικολάου).

   Η Μονή βρέθηκε σε άξια χέρια, ενός δραστήριου και πνευματικού ανθρώπου (με 45χρονη θητεία), που διαδεχόμενος το μεγάλο Γέροντα π. Γερμανό Δημάκο, μετά από πολύχρονη μαθητεία κοντά του, πορεύτηκε ένα δρόμο θυσίας και προσφοράς, βοηθούμενος πάντα από την ενεργητική μοναστική κοινότητα και με την ευλογία του μητροπολίτη μας κ. Νικολάου.

  Είχα την τιμή να γνωρίσω από κοντά τον άξιο αυτό άνθρωπο, που από μικρός έζησε στη Μονή Αγάθωνα. Είμαστε μαζί κάποια χρόνια στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Λαμίας. Γνώρισα τον χαρισματικό άνθρωπο και το δημιουργικό πνευματικό έργο του. Θεωρώ άτυχο γεγονός για τη Μονή και τον τόπο μας την πρόωρη φυγή του.

   Ευχή όλων αποτελεί η Παναγία Αγάθωνη να φέρει έναν άξιο διάδοχο και ικανό συνεχιστή του έργου των πατέρων Γερμανού και Δαμασκηνού, αποδίδοντας κοινωνικό έργο τόσο στον πιστό ορθόδοξο χριστιανό και γενικότερα στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο άνθρωπο, στην καρδιά του οποίου θα βρουν θέση οι αξίες που έφερε ο Θεάνθρωπος.

Κωνσταντίνος Αθ. Μπαλωμένος

 φυσικός