Γιατροί της Λαμίας στην τοπική αυτοδιοίκηση (μέχρι το 1990)

   Στις τοπικές κοινωνίες, ιδιαίτερα στις πληθυσμιακά μικρότερες και κυρίως στα παλιότερα χρόνια, οι γιατροί, που ήταν λίγοι σε κάθε τόπο, αποκτούσαν τη μέγιστη δυνατή προβολή και έχαιραν μεγάλης κοινωνικής εκτίμησης. Ερχόμενοι σε καθημερινοί επαφή με μεγάλο αριθμό ανθρώπων ήταν άριστοι γνώστες των προβλημάτων του τόπου τους. Έτσι, η ανάμειξή τους αλλά και η ανάδειξή τους στα κοινά, για θέσεις Δημάρχων ή δημοτικών συμβούλων  διασφάλιζε την εκλογή τους εφόσον απέφερε ψήφους στο ψηφοδέλτιό τους.

    Φυσικά, η κάθοδος  των γιατρών στις εκλογές ήταν μια προσωπική απόφαση, που συνδύαζε την ευαισθησία κοινωνικής προσφοράς του ανθρώπου στον τόπο του, με το σημαντικό φορτίο που αναλάμβανε, ασκώντας παράλληλα το ιατρικό του έργο και ανταποκρινόμενος στις οικογενειακές του υποχρεώσεις.

    Αναλυτικά, στον 20ό αιώνα έχουμε :

     Κατά την τετραετή θητεία 1925-29 του δημάρχου Ιωάννη Μακροπούλου, εκλέχτηκε με το ψηφοδέλτιό του, ο γιατρός Ευστ. Τσουκαλάς, που μάλιστα διετέλεσε και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμίας. Το ίδιο χρονικό διάστημα είχε επίσης εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος  και ο γιατρός Αθ. Αθανασίου.

Την επόμενη θητεία 1929-1934, με δήμαρχο το Γεώργιο Αλέξ. Πλατή, εξελέγησαν δημοτικοί σύμβουλοι Λαμίας, ο γιατρός Νικόλ. Κοντογιάννης και ο οδοντίατρος Κωνστ. Αποστόλου.

Τη θητεία 1934-37, με δήμαρχο το Σπύρο Πέτρου Πετρόπουλο, εξελέγη δημοτικός σύμβουλος ο γιατρός Χαρίλαος Μουσάτος.

Νικόλαος Δ. Βέλλιος

Στη διάρκεια της Κατοχής έχουμε διορισμένους δημάρχους με μικρές χρονικά θητείες. Τότε, ο γιατρός Νικόλ. Κοντογιάννης ανέλαβε δήμαρχος από τον Ιανουάριο μέχρι το Νοέμβριο του 1943.

Μετά τη φυγή των Γερμανών και την απελευθέρωση, εκλέγεται[1] «δια βοής» ως δήμαρχος ο ακτινολόγος-γιατρός Νικόλαος Δ. Βέλλιος και δημοτικός σύμβουλος ο γιατρός Κ. Παπαχρήστου.

Στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου, αναλαμβάνει για μικρό χρονικό διάστημα ως δήμαρχος Λαμίας ο γιατρός Ιωάννης Παπασιόπουλος (από Φεβρουάριο έως Μάιο 1946). Επίσης ο γιατρός Ευάγγελος Μυρεσιώτης (από Οκτώβριο 1948 έως Ιούλιο 1950). Η υποστήριξη των προσφύγων, άστεγων και φτωχών στα πέτρινα χρόνια του εμφυλίου, παρά τα ελάχιστα οικονομικά του Δήμου έχει καταγραφεί στην εκτίμηση των ανθρώπων της εποχής εκείνης.

Στα μεταπολεμικά χρόνια, η συμμετοχή γιατρών σε αιρετές θέσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης αυξάνεται. Έτσι :

Στις δημοτικές εκλογές του 1951 κατέρχονται δύο γιατροί ως επικεφαλής συνδυασμών. Είναι οι γιατροί Ευάγγελος Μυρεσιώτης και Ιωάννης Παπασιόπουλος. Κερδίζουν σημαντικό αριθμό ψήφων, αλλά εκλέγεται δήμαρχος Λαμίας ο τρίτος υποψήφιος Σπυρ. Πετρόπουλος ! Εκτός των Ευαγ. Μυρεσιώτη και Ιωάν. Παπασιοπούλου, ως δημοτικοί σύμβουλοι εκλέχθηκαν και οι γιατροί : Ζάχ. Ζάχος, Κων. Τζαμάλας, Νικ. Μουντούρης (οδοντίατρος), Ευστ. Γκλέτσος, Γεωργ. Δερβενούλας και Λουκάς Τσαγκάρης (συνολικά 8 γιατροί).

Ιωάν. Παπασιόπουλος

Στις επόμενες δημοτικές εκλογές του 1954 , κατήλθαν οι συνδυασμοί του γιατρού Ευαγ. Μυρεσιώτη, του γιατρού Ιωάν. Παπασιοπούλου και του χημικού Κων. Κωνσταντέλλου. Δήμαρχος εκλέχθηκε ο γιατρός Ιωάννης Παπασιόπουλος (θητεία 1955-59).

Στις δημοτικές εκλογές του 1959, κατέρχονται πάλι συνδυασμοί γιατρών. Είναι του γιατρού Ιωάν. Παπασιοπούλου, του γιατρού Αποστ. Κουνούπη και του Σπυρ. Πετροπούλου. Δήμαρχος εκλέγεται πάλι ο γιατρός Ιωάννης Παπασιόπουλος (η 2^η θητεία με διάρκεια 1959-64). Δημοτικοί σύμβουλοι έχουν εκλεγεί οι γιατροί Λουκάς Τσαγκάρης, Ευάγγελος Κοψαχείλης και Απόστ. Κουνούπης. Η οκταετία 1955-1964, κατά γενική ομολογία, ήταν μια από τις πλέον δημιουργικές περιόδους για τη Λαμία, ο δε Ιωάννης Παπασιόπουλος δίκαια χαρακτηρίστηκε «αναμορφωτής» της Λαμίας.

Απόστ. Κουνούπης

Στις επόμενες δημοτικές εκλογές του 1964, έχουμε πάλι συνδυασμούς με γιατρούς επικεφαλής, όπως του γιατρού Ιωάννη Παπασιοπούλου, του γιατρού Αποστόλου Κουνούπη και του δικηγόρου Αποστ. Γκλέτσου. Δήμαρχος αναδεικνύεται ο γιατρός Απόστολος Κουνούπης. Ο γιατρός Ιωάννης Παπασιόπουλος[2] ήταν δημοτικός σύμβουλος. Η θητεία του δημάρχου Αποστ. Κουνούπη από το 1964 έως το Μάιο του 1967 διεκόπη από την απριλιανή δικτατορία.

Την περίοδο της δικτατορίας (από τον Οκτώβριο 1967 μέχρι το Σεπτέμβριο 1974) διορίστηκε Δήμαρχος Λαμίας ο οδοντίατρος Νικ. Μουντούρης.

Τη μεταπολίτευση έχουμε δύο δημοτικούς συνδυασμούς γιατρών : του Αποστ. Κουνούπη και του Αντ. Φίλη. Δήμαρχος εκλέχθηκε ο γιατρός Απόστολος Κουνούπης (για τη θητεία 1975-78), με δημοτικό σύμβουλο τον Αντώνιο Φίλη.

Στις επόμενες εκλογές (έγιναν το 1978) κατέρχονται τρεις συνδυασμοί γιατρών (Αντ. Φίλης, Κων. Τσεκούρας και Αποστ. Κουνούπης) και ο μηχανικός Γ. Τσιλαλής. Δήμαρχος εκλέχθηκε[3] ο γιατρός Αντώνιος Φίλης.

Λάμπ. Παπαδήμας

Στις δημοτικές εκλογές του 1982, με δύο δημοτικούς συνδυασμούς του γιατρού Λάμπρου Ηλ. Παπαδήμα και του μηχανικού Δημ. Πενταγιώτη, εκλέχθηκε Δήμαρχος Λαμίας ο γιατρός Λάμπρος Παπαδήμας (1η θητεία). Ως δημοτικός σύμβουλος εκλέχθηκε ο γιατρός Χρήστος Τσαγκάρης.

Στις επόμενες δημοτικές εκλογές του 1986, εκλέγεται πάλι Δήμαρχος ο γιατρός Λάμπρος Παπαδήμας (2η θητεία). Ως δημοτικός σύμβουλος εκλέχθηκε ο γιατρός Φράνς Τσαγκάρης.

    Τέλος στις δημοτικές εκλογές του 1990 (θητεία 1990-93) εκλέγεται ο γιατρός Λάμπρος Παπαδήμας (3η θητεία). Ως δημοτικοί σύμβουλοι εκλέχθηκαν οι γιατροί Ιωάννης Λάμπρου και Φράνς Τσαγκάρης.

   Φυσικά, υπήρξε και συνέχεια, αλλά εκφεύγει του χρονικού ορίου αυτής της γραφής.

Κωνσταντίνος Αθ. Μπαλωμένος

              φυσικός

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΑΝΑΦΟΡΕΣ-ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

1.    Δημ. Νάτσιου : “Οι Δήμαρχοι της Λαμίας (1836-1996)”, Λαμία, 1996.

2.    Κωνσταντ. Αθ. Μπαλωμένου : “Οι γιατροί της Φθιώτιδας (1860-1960)”, ανέκδοτη εργασία.

3.    Μαρτυρία Δημητρίου Ν. Βέλλιου, Δημητρίου Ν. Βέλλιου, συνταξιούχου οδοντιάτρου, τέως Διευθυντή ΕΣΥ.

4.    Βικιπαίδεια

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

---

[1] Στην Κατοχή - που θέριζε η φυματίωση - μεταξύ πολλών ασθενών είχε εξετάσει και πολλούς αγωνιστές του ΕΛΑΣ, δεν έπαιρνε χρήματα για τις ακτινογραφίες από φτωχούς  και είχε δημιουργήσει την εικόνα ανθρώπου γενικής αποδοχής.

[2] Κατά τη διάρκεια της δημοτικής του θητείας ο Ιωάννης Παπασιόπουλος πέθανε στις 23-5-1967.

[3] Έγινε Δήμαρχος σε ηλικία 76 ετών.