Μελέτη
Προλεγόμενα
Η αναζήτηση των κοινωνικών χαρακτηριστικών της Λαμίας τόσο στα χρόνια του Μεσοπολέμου, όσο και στα αμέσως μεταπολεμικά, αφού καλύφθηκαν (με προηγούμενες εργασίες) οι ενοριακές ζώνες των Αγίων Θεοδώρων, του Αγίου Νικολάου, της Παναγίας Δέσποινας και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (ή Ευαγγελίστριας, όπως είναι πιο γνωστή) οδηγεί υποχρεωτικά στη ζώνη του Ι. Ν. του Αγίου Δημητρίου. Είναι το τελευταίο κομμάτι του παζλ που λείπει. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που παρουσιάζει είναι ότι:
(α) γεωγραφικά αποτελεί το νότιο τμήμα της πόλης Λαμίας, μέχρι το ύψος της σιδηροδρομικής γραμμής.
(β) καλύπτει με το αρχειακό υλικό των βιβλίων του Ι. Ναού της, τη σχετικά νεότερη περίοδο 1929-1965.
Όπως και στην προηγούμενη εργασία[1], θα παρουσιαστεί μόνο ένα τμήμα της εργασίας για τη ζώνη της ενορίας αυτής. Θα μελετηθούν η Καταγωγή και η Απασχόληση-Επαγγέλματα των ανθρώπων που έζησαν και τελεύτησαν σ’ αυτήν.
Από το σύνολο των 799 ατόμων, μελετήθηκαν 383 άτομα, από τα οποία τα 306 απετέλεσαν το ενεργό δυναμικό της. Για 33 άτομα απ’ αυτά, για τα οποία βρέθηκαν περισσότερα στοιχεία, έγινε επιπλέον παρουσίαση της δραστηριότητάς τους, με τη μορφή μικρού βιογραφικού.
Βάση της προσπάθειας αυτής είναι το ανέκδοτο υλικό των Βιβλίων του Ι. Ναού του Αγίου Δημητρίου Λαμίας. Οφείλω και αποδίδω ευσεβώς τις ευχαριστίες μου στον αείμνηστο Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Φθιώτιδας Νικόλαο Πρωτοπαπά, για την άδεια μελέτης. Επίσης στον πρωτοπρεσβύτερο πατέρα Δημοσθένη για την προθυμία και την παροχή στοιχείων της ενοριακής ζώνης.
Η εργασία αφιερώνεται στη μνήμη των ενοριτών της.
Ο Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Λαμίας (2003) |
1. Σύντομο ιστορικό[2] του Ιερού Ναού
Είναι δισυπόστατος ναός των Αγίων Δημητρίου και Γεωργίου, αλλά είναι ευρύτερα γνωστός ως ναός του Αγίου Δημητρίου. Μέχρι τα μετεπαναστατικά χρόνια, στη θέση αυτή υπήρχε ένα μικρό ναΐδριο του Αγίου Γεωργίου, που χρησίμευε και ως κοιμητήριο. Μετά την κατάρρευσή του, στη θέση αυτή παρέμεινε ένα εικονοστάσι.
Από τα μέσα της δεκαετίας 1920-1930, μετά από δωρεά[3] του γειτονικού οικοπέδου (εφόσον ο χώρος δεν επαρκούσε) από το συνταγματάρχη Αλέξανδρο Δημ. Βουλγαράκη (1844-1930), ανεγέρθη ναός των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου, στην ίδια θέση με τον προηγούμενο. Από το μήνα Σεπτέμβριο του 1929 ήταν ενοριακός ναός.
Οι αυξημένες πληθυσμιακά ανάγκες της ενορίας οδήγησαν στη θεμελίωση από το 1935 νέου μεγαλύτερου ναού (του σημερινού). Τα εγκαίνια της θεμελίωσης έγιναν στις 2 Φεβρουαρίου 1936 από το μητροπολίτη Φθιώτιδας Αμβρόσιο Νικολαΐδη.
Στα μεταπολεμικά χρόνια και συγκεκριμένα από τον Ιούνιο 1955, άρχισαν εργασίες[4] “επί νέου αρχιτεκτονικού σχεδίου” με επέκταση (για αύξηση της χωρητικότητας), ανακατασκευή και βελτιώσεις στο κτίριο του ναού. Υπήρξαν πολλοί δωρητές[5] για οικονομική ενίσχυση των έργων. Είναι ρυθμού τρίκλιτης Βασιλικής με τρούλο, μεγαλοπρεπής και επιβλητικός.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου είναι το κέντρο μιας από τις πλέον πολυπληθείς ενορίες της Λαμίας.
Τον Ι.Ν. του Αγίου Δημητρίου υπηρέτησε από την αρχή της λειτουργίας του (1929) ο εφημέριος Κωνσταντίνος Ζήσης μέχρι το 1956 που συνταξιοδοτήθηκε (αλλά βοηθούσε σε ιερά μυστήρια μέχρι το 1964). Άλλοι εφημέριοι που πέρασαν απ’ το Ναό ήταν ο Σπ. Παπασπύρος (1934-1944), ο Γεώρ. Αγγελόπουλος από το 1957 και μετά ο Βασ. Δ. Τσιάκας (από το 1960 και πλέον).
Γεώρ. Αγγελόπουλος |
Μετατέθηκε στην ενορία Νέας Άμπλιανης μέχρι τις 28-5-1946, οπότε αποσπάστηκε προσωρινά στην ενορία του Αγίου Δημητρίου Λαμίας. Ακολούθησε η μετάθεσή του (από 17-9-1946) στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Λαμίας μέχρι το 1970.
Από το 1936 ήταν πνευματικός και από το έτος 1970 απέκτησε τον τίτλο του Σακελλάριου. Δεν είναι γνωστός ο χρόνος της κοίμησής του.
Τσιάκας Βασίλειος
Βασίλειος Τσιάκας |
Εκοιμήθη το βράδυ της Πέμπτης 23 Ιουλίου 2021, σε ηλικία 97 ετών.
Ζήσης Κωνσταντίνος
Κων/νος Ζήσης |
Μετατέθηκε στον Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Λαμίας στον οποίο υπηρέτησε όλα τα χρόνια του λειτουργήματός του μέχρι το 1956 που συνταξιοδοτήθηκε. Απέκτησε τον τίτλο του Οικονόμου. Διετέλεσε αρχιερατικός διάκονος για σειρά ετών, στα χρόνια του Μητροπολίτη Φθιώτιδας Αμβροσίου.
2. Τόποι προέλευσης - καταγωγής
Στα 36 χρόνια που πραγματεύεται αυτή η μελέτη (με βάση τα στοιχεία των βιβλίων του Ι. Ναού) η μέγιστη πλειοψηφία (ποσοστό 79%) δηλώθηκαν ως κάτοικοι Λαμίας. Από τα 799 άτομα, τα 60 προήλθαν από χωριά και κωμοπόλεις της Φθιώτιδας. Από τους γειτονικούς νομούς έχουμε 25 άτομα με καταγωγή από το νομό Φωκίδας και 11 άτομα από το νομό Ευρυτανίας. Στον παρατιθέμενο πίνακα 1 δίνονται τα υπόλοιπα αριθμητικά στοιχεία.
Αναζητώντας περισσότερες λεπτομέρειες για τους τόπους καταγωγής όσων προήλθαν από άλλα μέρη έχουμε τα παρακάτω στοιχεία.
2.1 Από το νομό Φθιώτιδας (εκτός της Λαμίας)
Από την Ανατολική Φθιώτιδα : Αγία Μαρίνα, Μεγ. Βρύση, Ράχες, Σαρμουσακλή (3), Στυλίς.
Από τη Δυτική Φθιώτιδα : Άγιος Γεώργιος, Αρχάνι, Γαρδίκι Ομιλαίων (2), Γιαννιτσού, Δάφνη Υπάτης (2), Δίλοφο (2), Καλλιθέα, Καστανιά Υπάτης (4), Κάψη (3), Κολοκυθιά Ομιλαίων, Κομποτάδες, Κωσταλέξι, Λιτόσελο, Λυγαριά, Μαυρίλο, Μεξιάτες, Νεοχώρι Υπάτης (3), Παλαιοβράχα, Παύλιανη (3), Ροδωνιά, Υπάτη (3), Φτέρη(2).
Από τη Λοκρίδα : Ανθήλη (4), Αταλάντη, Γαρδικάκι, Ελευθεροχώρι, Δαδί, Κόμνηνα, Μπράλος, Μενδενίτσα (2).
Από την περιοχή Δομοκού : Δομοκός, Ομβριακή (2), Πουρνάρι, Σκάρμιτσα (2).
Σημείωση : Οι αριθμοί σε παρένθεση σημαίνουν αριθμό ατόμων. Όσοι τόποι δεν έχουν αριθμό αναφέρονται σε μεμονωμένο άτομο.
Τα περισσότερα άτομα ήρθαν τη δύσκολη δεκαετία 1941-50 της Κατοχής και του Εμφυλίου αναγκαστικά ως “ανταρτόπληκτοι”, όπως χαρακτηρίστηκαν και μερικά απ’ αυτά έγιναν πλέον μόνιμοι κάτοικοι. Επίσης υπάρχουν κάποια περιστατικά ατόμων που ήρθαν στη Λαμία λόγω σοβαρών ασθενειών και απεβίωσαν, οπότε καταγράφηκαν στα Βιβλία του Ι. Ναού, χωρίς να είναι κάτοικοι της ενορίας.
2.2 Από το νομό Φωκίδας
Ήρθαν 25 άτομα. Αναλυτικά οι τόποι καταγωγής τους (σε αλφαβητική σειρά) ήταν : Άμφισσα (3), Αρτοτίνα, Γραβιά, Καλοσκοπή η Κουκουβίστα (2), Καρούτες, Μαυρολιθάρι (6), Σκλήθρο (2), Στρώμη (7) και Τοπόλια (2).
2.3 Από το νομό Ευρυτανίας
Ήρθαν συνολικά μόνο 11 άτομα και εγκαταστάθηκαν στη ζώνη της ενορίας. Οι τόποι προέλευσης αυτών ήταν : Λάσπη (Άγιος Νικόλαος), Καρπενήσι, Κρίκελλο (2), Μικρό Χωριό (2), Προυσσός, Φουρνά (2) και Χρύσω (2).
2.4 Από άλλους νομούς της Ελλάδος
Καταγράφηκαν 26 άτομα, που βρέθηκαν στη Λαμία για διαφόρους λόγους (επαγγελματικούς, σοβαρής ασθένειας ή τυχαία). Αναφέρουμε την περίπτωση 2 σιδηροδρομικών από τον Πειραιά, που έχασαν τη ζωή τους σε δυστύχημα στις 4-4-1943. Επίσης τεσσάρων στρατιωτών που φονεύθηκαν την περίοδο του Εμφυλίου 1947-48 και καταγράφηκαν στα Βιβλία της ενορίας.
Πιο αναλυτικά ήταν : από όλους τους νομούς της Θεσσαλίας (6), από την Αττική (4), από τη Βοιωτία (2), από την Εύβοια (2), από την Πελοπόννησο (6), από τη Μακεδονία (2), από τα νησιά του Αιγαίου (3) και από την Κρήτη (1).
2.5 Από τόπους εκτός Ελλάδος
Έχουμε Έλληνες πρόσφυγες, που κατέληξαν στη Λαμία. Κυριάρχησαν αριθμητικά οι μικρασιάτες με 7 άτομα (Αϊβαλί, Μαινεμένη, Σμύρνη, Σαμψούντα, Κόλτσερι). Ακολουθούν οι βορειο-ηπειρώτες με 5 άτομα (από την Κορυτσά), από την ανατολική Θράκη 2 άτομα (Ανδριανούπολη, Καραγάτς) και μεμονωμένα από το Μοναστήρι (περιοχή Σκοπίων) και τη Φιλιππούπολη (Βουλγαρία). Συνολικά ήρθαν 16 άτομα. Οι πρόσφυγες αυτοί ήταν :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη ηλικία πατρίδα
1 Σταφίδα Μαρία Κ. (χήρα) 1832-1930 98 Κορυτσά
2 Τόψη Μαρία του Θ. (χήρα) 1850-1930 80 Μοναστήριον
3 Μαριόγλου Μαρία σύζ. Νικολάου 1867-1932 65 Ανδριανούπολη
4 Τσουκαλά Αγλαΐα του Αθαν. 1842-1932 90 Φιλιππούπολη
5 Παπαναστασίου Γεώργιος 1862-1932 70 Κορυτσά
6 Λέτσος Πέτρος Β. 1858-1933 75 Κορυτσά
7 Κεφαλογιαννάκου Ελένη Δ. 1870-1935 65 Κόλτσερι (;) Μ.Α.
8 Ζούγκολου Κυριακούλα του Στάμου 1860-1935 75 »
9 Μεϊμάρογλου Λεωνίδας 1862-1937 75 Σμύρνη
10 Νικολάου Χρήστος Ν. 1876-1941 65 Κορυτσά
11 Ευαγγελίου Κυριάκος Σταύρ. 1857-1942 85 Κορυτσά
12 Στυλιάδης Στυλιανός Μενελ. 1887-1942 55 Σαμψούς
13 Χατζηπαναγιωτίδης Παναγιώτης Αθ. 1882-1942 60 Καραγάτς
14 Μπαξεβανάκης Αναστάσιος 1909-1944 35 Μαινεμένη Μ. Ασίας
15 Δουκάκης-Ματαράς Μιλτιάδης 1862-1945 83 Αϊβαλί Μ. Ασίας
16 Λιακάκης Χρίστος 1899-1949 50 Μικρά Ασία
Σημείωση : Για τα επαγγέλματα αυτών, αναλυτικά στοιχεία θα δοθουν στην επόμενη ενότητα.
3. Απασχόληση των κατοίκων - Επαγγέλματα
3.1 Γενικά
Η αριθμητική μελέτη του δυναμικού της αστικής ζώνης αυτής σε διάρκεια 36 ετών (1929-1965) μας δίνει την επόμενη κατανομή (βλ. Πίνακα 2). Από τον αρσενικό ενήλικα πληθυσμό της προκύπτει ότι περισσότεροι από τους μισούς (το 57 %) κατατάσσονται στον τριτογενή τομέα, δηλ. εμπόριο, υπηρεσίες, μεταφορές, επαγγελματίες, κλπ. Αυτοί διαμοιράζονται μισοί-μισοί σε ελεύθερους επαγγελματίες και σε προσφορά εξαρτημένης εργασίας (υπάλληλοι, εργάτες, κλπ.). Μικρό ποσοστό 15 % επαγγελματικά κατατάσσεται στο δευτερογενή τομέα (μεταποίηση, κατασκευές, κλπ.), ενώ πολύ μικρό ποσοστό γύρω στο 5 % απασχολείται στον πρωτογενή τομέα (20 αγρότες και 1 κτηνοτρόφος). Τέλος ένα ποσοστό 23 %. καταγράφεται ως ανενεργό δυναμικό (συνταξιούχοι, άνεργοι-ανεπάγγελτοι, επαίτες, σπουδαστές).
Από οικονομική άποψη οι κάτοικοι ανήκουν στη μεσαία και μερικοί στην υψηλή εισοδηματικά τάξη με πολλούς εμπόρους (21), κτηματίες (33) και πολλούς επαγγελματίες, τεχνίτες, οδηγούς αυτοκινήτων, κλπ. Υπήρξαν αρκετοί υπάλληλοι (σε διάφορα υπηρεσιακά αντικείμενα), με εξασφαλισμένο εισόδημα, όπως π.χ. στρατιωτικοί και σωμάτων ασφαλείας.
Στον πίνακα που ακολουθεί δίνεται η αριθμητική κατανομή σε διάφορες ασχολίες-επαγγέλματα όσων έζησαν και τελεύτησαν στη ζώνη της ενορίας του Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Λαμίας :
Αντικείμενο εργασίας ή απασχόλησης αριθμ.
εργάτες 33
κτηματίες 33
υπάλληλοι 32
στρατιωτικοί-σώματα ασφαλείας 31
έμποροι 21
γεωργοί-αγρότες 20
συνταξιούχοι 16
δάσκαλοι-μαθητές 13
οδηγοί αυτοκινήτων 12
διάφοροι επαγγελματίες 11
ξυλουργοί 11
παντοπώλες 8
εργολάβοι-εργοδηγοί 6
ελαιοχρωματιστές 5
εστιάτορες-μάγειροι-ξενοδόχοι 5 (4+1)
καραγωγείς-αμαξηλάτες-συναφή 5 (3+2)
κτίστες-μπετατζήδες 5
γυρολόγοι διάφοροι 4
συναφή επαγγέλματα αυτοκινήτου 4
ράπτες 4 (3+1)
ασβεστάδες-συναφή 4 (3+1)
αρτοποιοί 3
βιοτέχνες 3
γιατροί 3
ιερείς 3
καροποιοί 3
μηχανικοί αυτοκινήτων 3
σιδηρουργοί 3
υπηρεσίες διάφορες 3
ανάπηροι 2
δικηγόροι 2
καλές τέχνες 2
μηχανικοί τραίνων 2
συναφή ιερατικά επαγγέλματα 2
υποδηματοποιοί 2
φαρμακοποιοί 2
εμπορομεσίτης 1
επαίτης 1
κτηνοτρόφοι 1
συμβολαιογράφοι 1
άγνωστο/ανεπάγγελτοι 58
ΣΥΝΟΛΟ 383
3.2 Αναλυτικά
για κάθε αντικείμενο απασχόλησης έχουμε τα παρακάτω στοιχεία :
1. Εργάτες
Η επαγγελματική τάξη κατέγραψε 33 άτομα. Απ’ αυτούς, οι 27 δηλώθηκαν με καταγωγή τη Λαμία. Οι υπόλοιποι 6 κατάγονταν από : Αταλάντη (Ν. Γαβριώτης), Καλλιθέα (Γ. Παππάς), Γαρδίκι (Ι. Σκαμούτσος), Καρδίτσα (Δ. Αερόπουλος), Μεγ. Βρύση (Θ. Γκουτζής) και Μαινεμένη Μ. Ασίας (Αναστ. Μπαξεβανάκης).
Τρία άτομα ήταν καπνεργάτες (Δ. Αερόπουλος, Ευθ. Φιλίππου, Σπ. Ράμμος) και 2 ήταν αρτεργάτες (Αναστ. Μπαξεβανάκης, Π. Καϊδόγλου). Οι υπόλοιποι γράφηκαν ως εργατικοί (εργάτες).
Δίνεται αμέσως πίνακας των εργατών που έζησαν και τελεύτησαν στη ζώνη της ενορίας αυτής :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Γιαννακόπουλος Παναγ. 1874-1934 60
2 Δημητρόπουλος Δημήτριος 1872-1937 65
3 Βέργος Δήμος 1872-1937 65
4 Παπακωνσταντίνου (;) Χρήστος 1917-1942 25
5 Γκουτζής (;) Θεόδωρος Αντων. 1880-1942 62
6 Αερόπουλος Δημήτριος 1894-1944 50
7 Μπαξεβανάκης Αναστάσιος 1909-1944 35
8 Φιλίππου Ευθύμιος του Ιωάννου 1909-1944 35
9 Ράμμος Σπύρος 1879-1944 65
10 Σκαρμούτσος Ιωάννης Κ. 1922-1944 22
11 Ροδάς Κωνσταντίνος Γ. 1926-1946 20
12 Λάππας Σπύρος 1898-1948 50
13 Τερτίγκας Ν. 1929-1948 19
14 Παπάς Γεώργιος Ι. 1929-1948 19
15 Γαβριώτης Νικόλαος 1881-1951 70
16 Περδίκης Ιωάννης 1888-1953 65
17 Μαντάς Κων/νος 1881-1954 73
18 Κατσαντώνης Ηλίας 1878-1954 76
19 Ταγκαλάκης Αθαν. 1895-1955 60
20 Ζησόπουλος Ζήσης 1871-1955 84
21 Αλεξανδρής Βάιος 1885-1955 70
22 Αρβανίτης Νικόλαος 1876-1956 80
23 Εμμανουήλ Δημήτριος 1891-1956 65
24 Πολυδώρου Δημήτριος 1893-1957 64
25 Νεοφώτιστος Χρίστος 1886-1957 71
26 Αργυρίου Δημήτριος 1894-1959 65
27 Τσώμος Γεώργιος 1891-1959 68
28 Καϊδόγλου Παναγιώτης 1903-1960 57
29 Σακελλάρης Νικόλαος 1911-1962 51
30 Τσιμιτσέλης Γεώργιος 1913-1963 50
31 Καραγιάννης Μιλτιάδης 1889-1964 75
32 Σιάτρας Δημήτριος 1892-1965 73
33 Χρόνης Βασίλειος 1908-1965 57
2. Κτηματίες
Περιλαμβάνει 33 άτομα (όλοι άνδρες). Για το τέλος του 19ου αιώνα και τα προπολεμικά χρόνια του 20ού αιώνα οι περισσότεροι ήταν πολύ γνωστά ονόματα στην Λαμιακή κοινωνία, που κατείχαν ακίνητη περιουσία μέσα στην πόλη, όσο και κτήματα κυρίως στο πεδινό τμήμα της κοιλάδας του Σπερχειού.
Απ’ αυτούς οι 3 προέρχονταν από τη Φωκίδα και συγεκριμένα από το Μαυρολιθάρι (Μιλτ. Χολέβας), την Τοπόλια (Δημ. Βασιλόπουλος) και Καλοσκοπή (Αριστ. Μαργαρίτης). Ένας καταγόταν από τη Φουρνά (Φίλ. Τσιάντης). Άλλος ένας καταγόταν από την Υπάτη (Παν. Μπρόφας) και άλλος ένας από τη Φτέρη (Ευάγ. Ραυτόπουλος). Τέλος για έναν δεν δηλώθηκε τόπος καταγωγής (γράφτηκε ως σκηνίτης), που πιθανά θα ήταν και κτηνοτρόφος. Αναλυτικός πίνακας με στοιχεία γι’ αυτούς δίνεται αμέσως :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Χολέβας Μιλτιάδης Ν. 1850-1933 83
2 Τρούφας Αθανάσιος Ι. 1870-1935 65
3 Τσιάντης Φίλιππος 1894-1936 42
4 Αντωνολουκάς Αντώνιος 1867-1942 75
5 Καρπούζας Αθανάσιος Ιωάν. 1855-1943 88
6 Καραγκούνης Δημήτριος Ν. 1878-1946 68
7 Τσιώνος (;) Νικόλ. 1881-1946 65
8 Βασιλόπουλος (;) Θεμιστοκλής 1899-1947 48
9 Βασιλόπουλος Δημήτριος 1888-1948 60
10 Κατσαούρας Νικόλαος Β. 1920-1948 28
11 Ραυτόπουλος Ευάγγελος Ζαχαρ. 1882-1948 66
12 Λαγός Γεώργιος 1865-1948 83
13 Παπανικολάου Ν. 1892-1948 56
14 Μαργαρίτης Αριστείδης 1888-1948 60
15 Χολέβας Β. ;-1949
16 Τσιαμάκος Ανάργυρος 1881-1951 70
17 Πουθενάς Ιωάννης 1886-1951 65
18 Ασημακόπουλος Ασημάκης 1881-1951 70
19 Μιχαλόπουλος Μιχαήλ 1897-1952 55
20 Χρηστίδης Δημήτριος 1885-1952 67
21 Ελευθερίου Παναγιώτης 1888-1954 76
22 Μπρόφας Παναγιώτης 1909-1956 47
23 Κουκουμπάνης Βασίλειος 1878-1956 78
24 Κουτσόβουλος Ιωάννης 1873-1956 83
25 Παπαγεωργίου Ιωάννης 1885-1959 74
26 Τριανταφύλλου Ιωάννης 1887-1960 73
27 Ανταχόπουλος Αθανάσιος 1894-1960 66
28 Λατσός Αθανάσιος 1882-1962 80
29 Μπακούλας Ιωάννης 1877-1962 85
30 Κατσιμήτρος Κωνστ/νος 1885-1963 78
31 Πιπέλιας Δημήτριος 1895-1963 68
32 Κορκόβελος Βασίλειος 1873-1963 90
33 Αναγνόπουλος Αριστείδης 1895-1965 70
Κουκουμπάνης Βασίλειος (1878-1956) : Γεννήθηκε στο Μέτσοβο του νομού Ιωαννίνων. Οι γονείς του ονομάζονταν Βασίλειος και Μαρία. Τα δύσκολα χρόνια με την τουρκική κατοχή τον έφεραν στην ελεύθερη Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Λαμία. Ήταν γεωργός και κτηματίας (με παράλληλο εμπόριο γεωργικών προϊόντων). Απέκτησε κάποια περιουσία. Παντρεύτηκε την Ευφροσύνη Δημ. Προύνη (1889-1973) συμπατριώτισσά του από το Μέτσοβο. Απέκτησαν τρία παιδιά (Μιχαήλ[7], Αιμιλία και Γεώργιος).
Ο Βασίλειος Κουκουμπάνης πέθανε στη Λαμία στις 13-3-1956, σε ηλικία 78 ετών.
Πιπέλιας Δημήτριος (1895-1963) : Γεννήθηκε στα Καστέλλια Γραβιάς Φωκίδας (του σημερινού δήμου Δελφών). Οι γονείς του ονομάζονταν Παναγιώτης και Μαγδαληνή. Έγινε αγρότης και κτηματίας. Εγκαταστάθηκε στη Λαμία. Παντρεύτηκε την Αλεξάνδρα Κων. Γιαννοπούλου (1899-;), που είχε επίσης γεννηθεί στα Καστέλλια. Απέκτησαν τρία παιδιά (Μαγδαληνή, Μαρία και Παναγιώτης).
Ο Δημήτριος Πιπέλιας πέθανε στις 3-3-1963, σε ηλικία 68 ετών.
Αντωνολουκάς Αντώνιος (1867-1942) : Γεννήθηκε στη Μενδενίτσα το 1867. Ήταν αγρότης-κτηματίας. Η γυναίκα του λεγόταν Καλλιόπη. Από τα παιδιά του, γνωστός είναι ο γιατρός Λουκάς Αντωνολουκάς (1900-1953). Την αρχή της Κατοχής διέμενε στη Λαμία, όπου και τελεύτησε το 1942, σε ηλικία 75 ετών.
3. Υπάλληλοι
Καταγράφηκαν 32 άτομα. Οι περισσότεροι κατάγονταν από τη Λαμία. Άλλοι τόποι καταγωγής ήταν : Δομοκός (Ανδρ. Αθανασίου), Νεοχώρι Υπάτης (Αθ. Γιδαράκος), Φτέρη (Γεώρ. Αρκούδας), Καρούτες Δωρίδας (Γεώρ. Ασημακόπουλος), Μέγαρα (Παντ. Μπράβος) και Πικέρνι Αρκαδίας (Σταύρ. Σταυρόπουλος).
Απ’ αυτούς οι 16 ήταν σιδηροδρομικοί υπάλληλοι (ΣΕΚ), 2 δημοτικοί υπάλληλοι, 1 δασονόμος (Ν. Κουλαμάς), 1 επιθεωρητής (Ι. Τσιότρας), 1 υπάλληλος φόρου, 1 φύλακας Γεωργ. Συνεταιρισμού και ιδιωτ. υπάλληλοι.
Αναλυτικός πίνακας με στοιχεία γι’ αυτούς δίνεται αμέσως :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία1 Αθανασίου Ανδρέας 1872-1932 60 2 Αρβανίτης Γεώργιος Ν. 1905-1933 28 3 Κουλούρης Βασίλειος 1908-1933 25 4 Χονδρόπουλος Γεώργ. 1875-1935 60 5 Κουλαμάς Νικόλαος 1880-1937 57 6 Γιδαράκος Αθανάσιος Δημ. 1911-1941 30 7 Σταυρόπουλος Σταύρος Σωτ. 1874-1942 68 8 Γκούβας Ορέστης του Δημ. 1917-1942 25 9 Μπράβος Παντελής Ν. 1876-1943 67 10 Μπούφης Γεώργ. Κ. 1879-1944 65 11 Τσεργάς Αθανάσιος Αναστ. 1864-1947 83 12 Παππάς Αλέξανδρος 1897-1947 50 13 Σουρπιώτης Θεόδωρος Δ. 1883-1947 64 14 Μουτόπουλος Αθαν. Δ. 1874-1948 74 15 Ασημακόπουλος Γεώργιος 1902-1948 46 16 Λαγός Γεώργιος 1865-1948 83 17 Τσεργάς Δημήτριος Αθ. 1904-1948 44 18 Παπαρούνης Κ. 1907-1953 46 19 Τσιότρας Ιωάννης 1876-1954 78 20 Ζούζουλας Κων/νος 1882-1957 75 21 Λιάσκας Αλέξανδρος 1911-1959 48 22 Παπαναστασίου Γεώργιος 1902-1960 58 23 Σπανοκωλέτης Ηλίας 1916-1960 44 24 Μαρκούσης Ηλίας 1901-1960 59 25 Φραγγόπουλος Νικόλαος 1871-1961 90 26 Ζαλαώρας Ιωάννης 1921-1962 41 27 Ναούμ Στέργιος 1889-1962 73 28 Χριστοδούλου Σωτήριος 1901-1963 62 29 Σκουτέλης Νικόλαος 1907-1963 56 30 Τσιλιμάγκος Ιωάννης 1906-1963 57 31 Κρεμμύδας Σπυρίδων 1937-1964 27 32 Αρκούδας Γεώργιος 1901-1965 64
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού. |
Αθαν. & Δημ. Τσεργάς (φωτ. 1944) |
Η ζωή όμως επεφύλασσε σκληρή μοίρα για την οικογένεια Τσεργά. Στις 20 Μαΐου 1948, ο μονάκριβος 7χρονος γιος τους έπεσε απ’ το μπαλκόνι του σπιτιού. Η αυθόρμητη προσπάθεια τού παρευρισκόμενου πατέρα του Δημητρίου Τσεργά να τον πιάσει, είχε τραγικό αποτέλεσμα να πέσει κι εκείνος. Το διπλό κακό είχε συντελεστεί με το ακαριαίο θάνατό τους. Ο Δημήτριος Τσεργάς ήταν τότε 44 ετών.
Κουλαμάς Νικόλαος[9] (1880-1937) : Γεννήθηκε το 1880 και καταγόταν από την Κορινθία, σε οικογένεια με 3 αδέρφια. Η πατρική οικογένεια είχε κτήματα. Τελείωσε το σχολαρχείο και ήθελε να σπουδάσει φαρμακοποιός. Ο πατέρας του τον αποκλήρωσε και τον ανάγκασε να πάει στην Αθήνα, όπου δούλευε σε φαρμακείο.
Στις αρχές του 20ού αι., δεν υπήρχαν δασαρχεία στην Ελλάδα. Όμως τότε ιδρύθηκε στην ορεινή Αρκαδία μια 4ετής ανώτερη σχολή δασονόμων, με οικοτροφείο για σπουδαστές. Ο Νικόλαος εισήλθε με εξετάσεις και τους πτυχιούχους τούς έστειλαν σε όλη την Ελλάδα. Ο Νικόλαος Κουλαμάς διορίστηκε δασάρχης στο Καρπενήσι (ήταν ο τόπος καταγωγής της γυναίκας του). Έτσι πήγε εκεί με την οικογένειά του (είχε ήδη 6 κορίτσια κι ένα γιο, τον Απόστολο). Αργότερα μετατέθηκε στη Λαμία. Διέμενε στη ζώνη της ενορίας του Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου.
Ο Νικόλαος Κουλαμάς πέθανε στη Λαμία το 1937, σε ηλικία 57 ετών.
4. Στρατιωτικοί
Καταγράφηκαν 31 άτομα. Απ’ αυτά, τα 18 κατάγονται από τη Λαμία. Από το νομό Φθιώτιδας (εκτός της Λαμίας) προέρχονται 4 άτομα (Γαρδίκι, Γιαννιτσού, Δίλοφο, Νεοχώρι). Από την υπόλοιπη Ελλάδα κατάγονται 7 άτομα, από τα οποία μερικά ήταν θύματα του στρατού στον εμφύλιο (1947-48 κυρίως) και κηδεύτηκαν στη ζώνη αυτή. Τόποι καταγωγής τους είναι : Αθήνα (1),Θεσ/κη (1), Καβάλα (1), Κεφαλάρι Κορινθίας (1), Στηλιανά Καλαβρύτων (1), Σίββα (1) και Τρίκαλα (1). Υπήρξε κι ένας με καταγωγή από το Αϊβαλί. Για έναν δεν δηλώθηκε τόπος καταγωγής.
Οι 7 ήταν αξιωματικοί της Χωροφυλακής, οι 15 ήταν αξιωματικοί του στρατού, 8 ήταν στρατιώτες και 1 ήταν αγροφύλακας.
Την ταραγμένη μετακατοχική περίοδο και την αμέσως επομένη περίοδο του Εμφυλίου, καταγράφηκαν στο βιβλία του Ναού, 4 θάνατοι ένστολων το 1944, 1 θάνατος το 1945, 4 θάνατοι το 1947 και άλλοι 4 θάνατοι το 1948.
Περισσότερα στοιχεία δίνονται στον πίνακα που ακολουθεί :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Αντωνιάδης Αριστείδης ; -1947
2 Αποκορίτης Τριαντάφυλλος Κ. 1874-1939 65
3 Βασιλείου Κωνσταντίνος 2892-1947 55
4 Βλαχάκης Ιωάννης Κ. 1895-1944 49
5 Βουλγαράκης Αλέξανδρος 1845-1930 85
6 Βουλγαράκης Δημήτριος 1885-1961 76
7 Γκίκας Αθανάσιος Γεωρ. 1910-1944 34
8 Δελούσης Γεώργιος 1886-1960 74
9 Διαμαντόπουλος Κων/τίνος Ν. 1873-1947 74
10 Διπλάρης Δημήτριος 1891-1944 53
11 Δουκάκης-Ματαράς Μιλτιάδης 1862-1945 83
12 Δρόσος Απόστολος 1942-1963 21
13 Ερήνης (;) Νικόλαος 1872-1952 80
14 Ζαχαριάδης Ζαχαρίας 1881-1947 66
15 Ζούμπος Χρύσανθος 1914-1963 49
16 Καβράκος Θεόδωρος του Ευστ. 1862-1932 70
17 Καλλιμάνης Βασίλειος Παράσχ. 1924-1947 23
18 Κατσαούρας Νικόλαος Β. 1920-1948 28
19 Κατσαρός Βασίλειος Ευαγ. 1920-1948 28
20 Κωνσταντέλλος Λουκάς 1899-1949 50
21 Λάμπος Κ. 1884-1944 60
22 Λαμπράκης Ηλίας 1894-1965 71
23 Μαρκάκης Παύλος 1925-1948 23
24 Μαύρος Δημ. 1854-1934 80
25 Νικολάου Ευάγγελος Ι. ; -1941
26 Οικονόμου Γεώργιος 1901-1963 62
27 Παπαγεωργίου Ευθύμιος Β. 1872-1937 65
28 Παπασπύρου Δημήτριος 1863-1948 85
29 Τουρμπάνης Σπύρος 1875-1953 78
30 Χρηστίτσας Δημήτριος Χρ. 1919-1940 21
31 Χρήστου Ιωάννης 1941-1963 22
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία, σε μορφή βιογραφικού.
Ιωάννης Κ. Βλαχάκης (προτομή) |
Το μεγαλύτερο από τα αγόρια, ο Κωνσταντίνος Βλαχάκης έγινε γιατρός. Το άλλο παιδί του ο Δημήτριος, που έγινε στρατιωτικός - όπως και ο πατέρας του - με το βαθμό του ανθυπολοχαγού, φονεύθηκε το 1948 στις μάχες κατά τον Εμφύλιο.
Ο Ιωάννης Κ. Βλαχάκης, με το βαθμό του ταγματάρχη, σκοτώθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1944.
Βουλγαράκης Αλέξανδρος (1845-1930) : Γεννήθηκε το 1844 ή 1845 και προέρχεται από παλιά οικογένεια της Λαμίας. Ακολούθησε το στρατιωτικό κλάδο. Συμμετείχε σε όλους τους αγώνες του έθνους. Πολέμησε και παρασημοφορήθηκε στον πόλεμο του 1897. Έφτασε στο βαθμό του συνταγματάρχη.
Ήταν φανατικός βενιζελικός. Την πλήρωσε στα χρόνια του εθνικού διχασμού από πολιτικούς αντιπάλους, αλλά αργότερα αποκαταστάθηκε. Δώρισε το οικόπεδο για να χτιστεί ο σημερινός Ναός των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου (είναι δισυπόστατος ναός).
Το 1883 παντρεύτηκε την Αικατερίνη Ιωάν. Δημητρίου, παίρνοντας σαν προίκα ακίνητη περιουσία αξίας 45.000 δρχ. στην περιφέρεια του Δήμου Λαμίας. Γνωστά ονόματα παιδιών του είναι ο Δημήτριος, η Αγγελική και ο Θωμάς[10].
Ο συνταγματάρχης Αλέξανδρος Βουλγαράκης πέθανε το 1930.
Βουλγαράκης Δημήτριος (1885-1961) : Γεννήθηκε στη Λαμία. Ήταν γιος του συνταγματάρχη Αλέξανδρου Βουλγαράκη. Η μητέρα ήταν η Αικατερίνη Ιωάν. Δημητρίου. Ακολούθησε το στρατιωτικό κλάδο κι έγινε επίσης αξιωματικός του στρατού. Ανδραγάθησε στους πολέμους 1912-13 και 1918-22.
Παντρεύτηκε την Ευδοξία Αθαν. Παπαδοπούλου (1897-1950) από τη Λαμία. Απέκτησαν μία κόρη (ονομάστηκε Κυριακή). Ο Δημήτριος Βουλγαράκης πέθανε το 1961, σε ηλικία 76 ετών.
5. Έμποροι
Η επαγγελματική τάξη κατέγραψε 21 άτομα. Απ’ αυτούς, οι 14 δηλώθηκαν ως έμποροι αόριστα, χωρίς να προσδιορίσουν το αντικείμενο της εμπορικής δραστηριότητας. Οι Νεοπτ. Καλτσάς, Δημ. Χονδρογιάννης και Κων. Χονδρογιάννης ήταν ξυλέμποροι, ο Γ. Δαρδιώτης ήταν ανθρακέμπορος, ο Αλκιβ. Μπούρας ήταν έμπορος κουμπιών, ο Δημ. Μήλιος ήταν ζωέμπορος και ο Μιχ. Μιχαλόπουλος ήταν ορνιθέμπορος.
Οι 15 απ’ αυτούς κατάγονταν από τη Λαμία οι δε υπόλοιποι ήταν από το Κάψη (Παπακωστάκης Μην.), τη Μενδενίτσα (Μιχαλόπουλος Μιχ.), τον Αγ. Γεώργιο (Παπαγεωργίου Ευθ.), την Αταλάντη (Ματθαίος Κων.), την Ιμίρμπεη (Μήλιος Δημ.) και την Αράχωβα (Ανταχόπουλος Γεώργ.).
Δίνεται αμέσως ο πίνακας των εμπόρων:
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Αναγνωστόπουλος Ι. 1884-1956 72
2 Ανδρώνος Ισίδωρος 1884-1963 79
3 Ανταχόπουλος Γεώργ. 1900-1944 44
4 Γιαννούκος Βασίλειος 1882-1947 65
5 Γιαννούκος Κωνσταντίνος Β. 1922-1952 30
6 Δαρδιώτης Γ. 1923-1944 21
7 Ζορμπαλάς Δημήτριος 1884-1957 73
8 Καλτσάς Νεοπτόλεμος 1882-1952 70
9 Κατσόγιαννος Απόστολος 1888-1953 65
10 Λεπίδας Ιωάννης 1894-1944 50
11 Ματθαίος Κωνσταν. Γ. 1853-1942 89
12 Μήλιος Δημήτριος 1876-1946 70
13 Μιχαλόπουλος Μιχαήλ 1879-1942 63
14 Μπούρας Αλκιβιάδης 1927-1964 37
15 Ντέκος Παναγιώτης 1901-1961 60
16 Παπαγεωργίου Ευθύμιος 1867-1942 75
17 Παπαδόπουλος Ανδρέας ; -1940
18 Παπακωστάκης Μηνάς 1889-1932 43
19 Χονδρογιάννης Δημήτριος 1894-1962 68
20 Χονδρογιάννης Κωνστ. 1893-1938 45
21 Χονδρογιάννης Κωνστ. Β. 1873-1938 65
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Ανταχόπουλος Γεώργιος (1900-1944) : Γεννήθηκε στην Αράχωβα Ναυπακτίας. Οι γονείς του ονομάζονταν Θεμιστοκλής και Παναγιού. Ήρθε στη Λαμία και ασχολήθηκε με το εμπόριο εδώδιμων-αποικιακών σε κατάστημα στην οδό Σατωβριάνδου (ιδιόκτητο). Η είσοδος στο κατάστημα ήταν από την οδό Λεωσθένους αλλά και την οδό Σατωβριάνδου. Ήταν έγγαμος[11]. Παντρεύτηκε την Κωνσταντία Γεωργ. Μπούτλα (1908-1989) κόρη ποτοποιού της Λαμίας και απέκτησαν τρία παιδιά (Θεμιστοκλής, Ευάγγελος και Παναγιώτης).
Το τελευταίο έτος της Κατοχής (1944), από τους Γερμανούς συνελήφθη σε μπλόκο, στα πλαίσια αντιποίνων για αντιστασιακές πράξεις των Ελλήνων ανταρτών, μετήχθη στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου Αθηνών και εκτελέστηκε. Ήταν τότε μόλις 44 ετών.
Γιαννούκος
Βασίλειος[12] (1882-1947) :
Από
ονομαστή οικογένεια εμπόρων. Γεννήθηκε στη
Στεμνίτσα Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας. Το έτος γέννησής του δεν είναι ακριβώς
γνωστό (υπάρχουν τρεις καταγραφές για τα έτη 1982, 1884[13]
ή 1986[14]).
Ο πατέρας του λεγόταν Ιωάννης και η μητέρα του Αικατερίνη. Ο Βασίλειος
ασχολήθηκε με το εμπόριο, εγκαταστάθηκε στη Λαμία, πρόκοψε και άνοιξε κατάστημα
στην οδό Ρήγα Φεραίου της Λαμίας. Ήταν μεγάλο εμπορικό κατάστημα με υφάσματα.
Βρισκόταν δίπλα στο χρυσοχοείο-ωρολογοποιείο των Κροντηρά-Μακραντώνη (υπάρχει
μέχρι σήμερα, αλλά μόνο στο όνομα Κροντηράς). Το κτίριο ήταν ιδιόκτητο και στο
ανώγειο ήταν η κατοικία του. Βασ. Γιαννούκος
Παντρεύτηκε τη Δήμητρα Ιωάν. Ευθυμίου (1898-1982), που γεννήθηκε στο Λειανοκλάδι Φθιώτιδας. Απέκτησαν τέσσερα παιδιά : την Παρασκευή, τον Ιωάννη (1924-1995), τον Κωνσταντίνο (1927-1951) που πέθανε σε ηλικία 24 ετών και την Αικατερίνη.
Ο Βασίλειος Γιαννούκος πέθανε στις 12-1-1947, ημέρα Κυριακή, από συγκοπή, όταν οι αντάρτες του Δ.Σ.Ε. με αρχηγό το Διαμαντή (Άρη Αλεξάνδρου), έκαναν επίθεση[15] στο τραίνο, στο σιδηροδρομικό σταθμό του Μπράλλου. Είχε τότε ηλικία 65 ετών.
Δημ. Ζορμπαλάς |
Στη μεταπολεμική Λαμία, λειτούργησε για κάποιες δεκαετίες στην οδό Ρήγα Φεραίου το μεγάλο εμπορικό κατάστημα Ζορμπαλάς και Καλτιμπάνης.
Ελλείπουν άλλα στοιχεία.
Κατσόγιαννος Απόστολος (1888-1953) : Γεννήθηκε στη Ροδωνιά της Υπάτης του διευρυμένου σήμερα Δήμου Λαμιέων. Οι γονείς του ονομάζονταν Κωνσταντίνος και Ελένη. Ο Απόστολος έγινε έμπορος και κτηματίας. Η κατοικία του ήταν στη ΒΔ γωνία των οδών Λεωσθένους-Δεδούση και Πανουργιά, με χαρακτηριστικό τον ψηλό φοίνικα (δεν υπάρχει πια). Ο Απόστολος Κατσόγιαννος ήταν ιδιοκτήτης ακινήτων στη Λαμία στην οδό Παπακυριαζή και Σατωβριάνδου (γωνία) στην οδό Αθηνών[17] και αλλού.
Η γυναίκα του λεγόταν Παρασκευή (1891-1986). Απέκτησαν 5 παιδιά (Ελένη, Ζωή, Αικατερίνη, Κωνσταντίνος και Βασίλειος). Ο Βασίλειος πέθανε νωρίς (1932-1943). Ο Κωνσταντίνος (ή Ντίνος) σπούδασε χημικός, αλλά ασχολήθηκε και με μεταφράσεις (από τα γαλλικά) λογοτεχνικών έργων. Μεταπολεμικά, με πρωτοβουλία του Ντίνου Κατσόγιαννου άνοιξε Πρατήριο υγρών καυσίμων στην οδό Αθηνών 30 (υπάρχει σε νεώτερο κτίσμα και με άλλον ιδιοκτήτη, μέχρι σήμερα). Η Αικατερίνη παντρεύτηκε το γιατρό Θεμιστοκλή Σκουτέλη (και απέκτησαν 4 παιδιά).
Ο Απόστολος Κατσόγιαννος πέθανε το 1953 σε ηλικία 65 ετών.
6. Γεωργοί-αγρότες
Η ζώνη της ενορίας του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Λαμίας δεν είχε καλλιεργήσιμη γη, ώστε να υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι με αυτή την κύρια ασχολία. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς ήρθαν από άλλα μέρη, σε κάποια μεγαλύτερη ηλικία, ή μετακινήθηκαν αναγκαστικά κατά την περίοδο του Εμφυλίου. Ο Ιωάν. Μπολώτας ήταν περιβολάρης, ο Κωνστ. Θεόφιλος ήταν κηπουρός και ο Νικ. Αλεξίου γράφτηκε ως γεωργός-παντοπώλης. Οι υπόλοιποι ήταν γεωργοί. Αξιοσημείωτη περίπτωση ήταν ο υπεραιωνόβιος Αθαν. Λεπίδας από το Γαρδικάκι (Οίτη), με ηλικία 108 ετών!
Ακολουθεί ο πίνακας με περισσότερα στοιχεία αυτών :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία πατρίδα
1 Αλεξίου Γεώργιος Π. 1858-1942 84 Σκλήθρο
2 Αλεξίου Νικόλαος 1889-1965 76 Λαμία
3 Γκελαμέρης Αθανάσιος Πανταζή 1905-1941 36 Λιχάδα
4 Γρίβας Παναγ. 1869-1949 80 Λαμία
5 Ευθυμιόπουλος Χρίστος 1878-1948 70 Σκάρμιτσα[18]
6 Ζαρκαδούλας Στέφανος του Ευαγ. 1871-1946 75 Λαμία
7 Θεόφιλος Κωνστ. 1865-1955 90 Ροδίτσα
8 Κίτσος Γεώργιος 1882-1957 75 Λαμία
Κότσοβις (;) Λάζαρος 1893-1953 60 Λαμία
Λεπίδας Αθανάσιος Δημ. 1833-1941 108 Γαρδικάκιον
Λιάσκας Δημήτριος 1887-1932 45 εκ Κομποτάδες
Μπολώτας Ιωάννης Κ. 1885-1948 63 Στρώμη
Παλαιολόγος Κων. 1866-1948 82 Κόμνηνα Λοκρίδας
Παπανικολάου Νικόλαος 1877-1960 83 Λαμία
Ρίζος Παναγιώτης Λ. 1875-1941 66 Λαμία
Σαντάρμης Ανδρέας 1913-1949 36 Αρχάνι Μακρακ.
Σαρσώνης Απόστολος 1875-1956 81 Λαμία
Σκεπάρνης Ευθύμιος 1850-1930 80 εκ Γραβιάς
Τραχανής Βασίλειος Γεωργ. 1855-1943 88 Φουρνά
Τσιγγέλης Δημήτριος 1910-1960 50 Λαμία
7. Συνταξιούχοι
Καταγράφηκαν 16 άτομα. Η καταγωγή σχεδόν όλων ήταν από τη Λαμία, εκτός του Ιωάν. Ανδρούτσου (από τα Ψαρά) και του Ιωάν. Μπαμπαλή (απ’ το Μαυρολιθάρι). Γνωστοί δικαστικοί ήταν οι : Ιωάν. Ανδρούτσος και Αθαν. Γεωργουσόπουλος. Ο Χρ. Χριστόπουλος ήταν κασσιτερωτής (καλαντζής) και ο Γεώργ. Αδαμάκος είχε πάει πριν μετανάστης στην Αμερική. Περισσότερα στοιχεία στον επόμενο πίνακα :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία Επάγγελμα
1 Αδαμάκος Γεώργιος[19] 1892-1960 68 συνταξιούχος αμερικανός
2 Ανδρούτσος Ιωάννης Ν. 1865-1940 75 πολιτικός συνταξιούχος
3 Γεωργουσόπουλος Αθαν. 1895-1961 66 συνταξιούχος δικαστικός
4 Γκλαβόπουλος Γεώργιος 1877-1957 80 συνταξιούχος
5 Γουργιώτης Ευθύμιος 1901-1963 62 συνταξιούχος
6 Διαμαντής Θεόδωρος 1901-1963 62 συνταξιούχος
7 Κάκκος Σταύρος 1891-1956 65 συνταξιούχος
8 Λαγός Αθανάσιος 1895-1965 70 συνταξιούχος
9 Μάρκου Ευστάθιος 1900-1964 64 ανάπηρος - συνταξιούχος
10 Ματσούκας Αθανάσιος 1890-1955 65 συνταξιούχος
11 Μπαμπαλής Ιωάννης Ευαγ. 1880-1948 68 πολιτ. συνταξιούχος
12 Ποντικόπουλος Δημοσθένης 1891-1963 72 συνταξιούχος
13 Σκορδάς Γεώργιος 1900-1955 55 συνταξιούχος
14 Σταμούλης Δημ. 1875-1953 78 συνταξιούχος
15 Τριβήλος Ι. 1905-1957 52 συνταξιούχος
16 Χριστόπουλος Χρίστος 1881-1963 82 συνταξιούχ. κασσιτερωτής
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Αδαμάκος Γεώργιος[20] Αθαν. (1892-1960) : Γεννήθηκε στη Σουβάλα. Σε ηλικία 20 ετών περίπου, πήγε μετανάστης στην Αμερική[21]. Κατέληξε στο Mayard του Οχάιο, κοντά στον ξάδερφό του Ιωάν. Λιάκο. Ο πατέρας του λεγόταν Αθανάσιος. Εργάστηκε αρκετά χρόνια και απέκτησε χρήματα. Επέστρεψε στην Ελλάδα και με τις εσωτερικές μετακινήσεις του πληθυσμού έμεινε τελικά στη Λαμία. Δεν είναι γνωστή η οικογένειά του.
Ο Γεώργιος Αδαμάκος πέθανε στη Λαμία, σε ηλικία 68 ετών.
Ανδρούτσος Ιωάννης Ν. (1865-1940) : Γεννήθηκε στα Ψαρά. Σπούδασε νομικά και ακολούθησε το δικαστικό κλάδο, φτάνοντας στο αξίωμα του δικαστή. Από το γάμο του απέκτησε ένα γιο (Νικόλαο), που πέθανε νέος από φυματίωση (το 1928). Ήταν πρόεδρος του δικαστηρίου στην περίφημη δίκη του Αθανασόπουλου[22]. Μετά το δεύτερο γάμο του με την Αικατερίνη Αθ. Μπαλωμένου εγκαταστάθηκε στη Λαμία. Υπηρέτησε και στη Μακρακώμη.
Δεν απέκτησε άλλο παιδί. Πέθανε το 1940, σε ηλικία 75 ετών.
Ανδρώνος
Ισίδωρος
(1884-1963) : Γεννήθηκε στη Λαμία. Οι γονείς του ονομάζονταν Ιωάννης και Άννα.
Έγινε έμπορος και ανέλαβε το ιδιόκτητο κατάστημα σιδηρικών, εργαλείων και χρωμάτων,
στην οδό Ρήγα Φεραίου, που ιδρύθηκε από τον πατέρα του Ιωάννη Ανδρώνο
(1845-1915). Ως πιθανό έτος ίδρυσης του καταστήματος θεωρείται το 1871[23]. Στη συνέχεια
το κατάστημα ανέλαβαν ο Ισίδωρος και τα αδέλφια του[24]. Κατάστημα Ι. Ανδρώνου (φωτ. 2016)
Ο Ισίδωρος παντρεύτηκε[25] το 1932 την Αλίκη Ηρ. Λιώκη (1903-1984) που γεννήθηκε στη Θήβα και απέκτησαν 1 αγόρι, το Γιάννη και μια κόρη, την Άννα, την οποία παντρεύτηκε ο Άλκης Παπαλουκάς. Ως προίκα[26] τού δόθηκε ένα μέρος του μαγαζιού.
Το μαγαζί ανέλαβε μετά ο Ιωάννης Ανδρώνος και τώρα συνεχίζει η 4η γενιά στην ίδια θέση, με αδιάλειπτη λειτουργία 150 χρόνων ζωής! Είναι το παλαιότερο με διαρκή λειτουργία κατάστημα της Λαμίας, στην ίδια θέση από τον καιρό της ίδρυσής του.
Ο Ισίδωρος Ανδρώνος ασχολήθηκε με τα κοινά της πόλης. Το 1925 εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο του υποψήφιου δημάρχου Ιωάν. Μακρόπουλου (θητεία 1925-1929) και το 1934 με το ψηφοδέλτιο του υποψήφιου δημάρχου Γεωργ. Πλατή.
Ο Ισίδωρος Ανδρώνος πέθανε το 1963, σε ηλικία 79 ετών.
Ποντικόπουλος Δημοσθένης (1891-1963) : Γεννήθηκε στο χωριό Δίκαστρο του Αγίου Γεωργίου Τυμφρηστού, του σημερινού δήμου Μακρακώμης. Οι γονείς του ονομάζονταν Κωνσταντίνος και Φωτεινή. Ήρθε στη Λαμία και ασχολήθηκε τελικά με το γενικό εμπόριο. Όλα τα αδέρφια στην αρχή άνοιξαν κατάστημα με εδώδιμα-αποικιακά (μεγαλομπακάλικο) εισάγοντας προϊόντα, που τους απέφεραν κέρδη. Μετά χώρισαν σε δύο καταστήματα.
Στα χρόνια του Μεσοπολέμου (δεκαετία ’30) ο Δημοσθένης μαζί με τον αδερφό του Βασίλειο διατήρησαν μεγάλο κατάστημα γενικού εμπορίου στην οδό Ρήγα Φεραίου (στη δυτική γωνία με την οδό Συγγρού). Ο τρίτος αδελφός ο Γεώργιος, είχε δικό του κατάστημα στην οδό Διάκου 4 (ιδιοκτησίας Δημ. Κλάρα) πρώτα Γενικού Εμπορίου και αργότερα Βιβλιοχαρτοπωλείο.
Η οικία της οικογένειας του Δημοσθένη Ποντικόπουλου ήταν στην οδό Λεωσθένους-Δεδούση, πολύ κοντά στον Ι.Ν. του Αγ. Δημητρίου. Ο Δημοσθένης παντρεύτηκε την Αγγελική Ευαγ. Αναστασίου (1908-2001) από το Λειανοκλάδι και απέκτησαν δύο παιδιά (την Φωτεινή-Αλίκη και τον Κωνσταντίνο-Στυλιανό).
Ο Δημοσθένης Ποντικόπουλος πέθανε το 1963 σε ηλικία 72 ετών.
8. Δάσκαλοι - μαθητές - φοιτητής
Καταγράφηκαν 3 δάσκαλοι (η μία είναι γυναίκα) Ο Ευθ. Παπαηλιάδης καταγόταν από τις Μεξιάτες, ενώ για τους άλλους δύο δηλώθηκε η Λαμία.
Επιπλέον καταγράφηκαν και 10 άτομα ως μαθητές. Τρία άτομα κατάγονταν από : Καστανιά Υπάτης (Κων. Ξηροτύρης), Κωσταλέξι (Αθ. Παπακυριαζής ή Κρίτσας) και Μαυρολιθάρι (Ιωάν. Κωτσόβολος), ενώ τα υπόλοιπα 7 άτομα ήταν από τη Λαμία. Ο Ιωάννης Παπανικολάου δηλώθηκε ως φοιτητής.
Περισσότερα στοιχεία δίνονται στον επόμενο πίνακα :
Δάσκαλοι
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Παπαηλιάδης Ευθύμιος 1888-1953 65
2 Τσαούση Βασιλική Χρ. 1874-1948 74
3 Τσώνος Νικόλαος 1911-1961 50
μαθητές - φοιτητής
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Δημουλάς Δημ. του Αθ. 1929-1945 16
2 Κουλούρης Γρηγόριος 1938-1954 16
3 Κωτσόβολος Ιωάννης Ι. 1935-1948 13
4 Μίγγας Κ. 1924-1944 20
5 Μιχαήλ Αβραάμ Ι. 1927-1941 14
6 Ξηροτύρης Κων/τίνος Ι. 1930-1943 13
7 Παπακυριαζής ή Κρίτσας Αθανάσιος 1907-1930 23
8 Παπανικολάου Ιωάννης 1928-1954 26
9 Τσεργάς Αθανάσιος Δημ. 1941-1948 7
10 Χαρίτος Κυριάκος 1927-1947 20
9. Αυτοκινητιστές - οδηγοί
Είναι 12 άτομα, όλοι άνδρες. Όλοι ήταν οδηγοί (σωφέρ), ο δε Αθαν. Δαρδιώτης δηλώθηκε ως αυτοκινητιστής. Η καταγωγή τους ήταν από τη Λαμία, πλήν του Στεφ. Ρεμούνδου, που ήταν από την Άνδρο.
Άλλα τέσσερα άτομα καταγράφηκαν με συναφή προς το αυτοκίνητο επαγγέλματα. Κατάγονταν από τη Λαμία.
Περισσότερα στοιχεία δίνονται στους πίνακες που ακολουθούν :
Οδηγοί - αυτοκινητιστές
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Δαρδιώτης Αθανάσιος Κ. 1920-1944 24
2 Λεβαδίτης ή Μαλαμούσης Ιωάν.-Χαρ. 1891-1948 57
3 Μπαλαγιάννης Γεώργ. 1900-1944 44
4 Μπαρώνος Δημήτριος 1926-1948 22
5 Μπασδιάνος Αλέξανδρος ; -1947
6 Ναούμ Ευάγγελος 1914-1957 43
7 Νιώρας Βασίλειος Κ. 1913-1952 39
8 Πανής Χρήστος 1872-1952 80
9 Ρεμούνδος Στέφανος Σταύρ. 1896-1933 37
10 Τσανδήλας Σωτήριος 1891-1951 60
11 Τσαντός Χρήστος 1926-1953 27
12 Χάψας Μενέλαος 1905-1959 54
Συναφή επαγγέλματα
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία επάγγελμα
1 Αθανασίου (ή Καρέτσος) Αθαν. 1879-1964 85 γκαράζ
2 Ντέκος Αθαν. 1904-1944 40 βουλκανιζατέρ
3 Σαββατλής Ματθαίος 1853-1933 80 φανοποιός
4 Τραχανάς Κ. 1924-1944 20 μηχανουργός
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Σωτήρ. Αθ. Τσαντήλας |
Έγινε οδηγός αυτοκινήτων και μετά ιδιοκτήτης στα πρώτα φορτηγά που κυκλοφόρησαν στην περιοχή μας. Με τις μεταφορές κέρδισε χρήματα και αύξησε τον αριθμό των ιδιόκτητων φορτηγών αυτοκινήτων. Ίδρυσε μεταφορική εταιρεία[28] την περίοδο του Μεσοπολέμου μαζί με τον Ελευθέριο Κουτσόπουλο. Στην εταιρεία συμμετείχαν επίσης οι Πολίτης, Πρωτόπαπας και Θεοδώρου. Οι αποθήκες της μεταφορικής εταιρείας ήταν στη ΒΔ γωνία των οδών Κολοκοτρώνη και Ροζάκη-Αγγελή στη Λαμία. Συνολικά η εταιρεία διέθετε 12 φορτηγά.
Ο Σωτήριος Τσαντήλας από το γάμο του με την Ειρήνη Γεωρ. Χήρα (1898-1978), από το Μοσχοχώρι απέκτησε[29] έξι παιδιά (Αργυρούλα, Αθανάσιος, Γεώργιος, Κωνσταντίνος, Ισμήνη και Δήμητρα).
Ο Σωτήριος Τσαντήλας πέθανε σε ηλικία 60 ετών
10.Διάφοροι επαγγελματίες-μικρέμποροι
Είναι 4 άτομα, με διάφορα επαγγέλματα. Όλοι κατάγονταν από τη Λαμία. Επιπλέον, σε δεύτερο πίνακα δίνονται άλλοι 6 μικρέμποροι, με καταγωγή από τη Λαμία, πλην των: Γεωργ. Διαμαντή (από την Ανθήλη) και Αθαν. Κοτοπούλου ή Βελούλα (από το Μαυρίλο).
Σε τρίτο πίνακα περιλαμβάνονται οι άνθρωποι με τα επαγγέλματα του δρόμου. Είναι 4 άνδρες, με επαγγέλματα του κουλουροπώλη, γαλακτοπώλη, μικροπωλητή αόριστα και ο άλλος αχθοφόρος (χαμάλης). Είναι τίμια ελεύθερα επαγγέλματα, αλλά δύσκολα, αβέβαια και με εκτεθειμένους τους ανθρώπους στις κακές καιρικές συνθήκες.
Περισσότερα στοιχεία στους παρακάτω πίνακες :
διάφοροι επαγγελματίες
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία επάγγελμα
1 Αντωνίου Χριστόφορος του Ευαγ. 1936-1930 24 υδραυλικός
2 Καρπούζας Ν. 1894-1956 62 καφετζής
3 Κοντοές Παναγ. 1880-1950 70 εμβαλωματής
4 Παρμενόπουλος Λεωνίδας 1885-1940 55 ζαχαροπλάστης
μικρέμποροι
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία επάγγελμα
1 Αζυμόπουλος Κλεάνθης 1922-1953 31 μανάβης
2 Διαμαντής Γεώργιος 1870-1940 70 υαλοπώλης
3 Κοτόπουλος ή “Βελούλας” Αθαν. 1871-1941 70 λαχανοπώλης
4 Παναγούλης Κων/τίνος 1852-1951 99 ψιλικατζής
5 Παπαδέλος Γεώργιος 1908-1941 33 βιβλιοπώλης
6 Σκουρλιάκος Δημήτριος 1867-1955 88 μανάβης
μικροεπαγγελματίες - πλανόδιοι
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία επάγγελμα
1 Κούτλας Ιωάννης 1902-1937 35 γαλακτοπώλης
2 Μανδηλάς Δημήτριος 1874-1959 85 μικροπωλητής
3 Παπαναστασίου Γεώργιος 1862-1932 70 κουλουροπώλης
4 Τσιόφλιος Απόστολος 1904-1964 60 χαμάλης
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Παπαδέλος Γεώργιος (1908-1941) : Ο πατέρας του λεγόταν επίσης Γεώργιος. Οι αδελφοί Χρήστος (1892-1947), Αναστάσιος (1896-1952) και Γεώργιος είχαν στην οδό Ρήγα Φεραίου το Πρακτορείο των αθηναϊκών εφημερίδων, βιβλιοπωλείο-χαρτοπωλείο και τυπογραφείο. Εξέδιδαν την εφημερίδα “Λαϊκή Φωνή”.
Ο Γεώργιος πέθανε σε ηλικία 33 ετών από πνιγμό. Σε ταφική πλάκα στο Νεκροταφείο Ξηριώτισσας Λαμίας αναφέρεται ότι “εφονεύθη εν Δαύλεια 10-6-1941” σε ηλικία 34 ετών.
Ελλείπουν άλλα στοιχεία.
Παρμενόπουλος Λεωνίδας (1885[30]-1940) : Γεννήθηκε στο Μοσχοχώρι Φθιώτιδος. Οι γονείς του ονομάζονταν Γεώργιος και Κωνσταντία. Εργάστηκε σε μαγαζιά της Λαμίας. Άνοιξε με επιτυχία, δική του επιχείρηση με ζαχαρώδη προϊόντα (ζαχαροπλαστική). Παντρεύτηκε την Παγώνα Ιωάν. Παπαλεβέντη (1899-1977), που γεννήθηκε στην Αμφίκλεια Λοκρίδας. Απέκτησαν τέσσερα παιδιά (Γεώργιος, Ιωάννης, Δημήτριος και Κωνσταντία).
Ο Λεωνίδας Παρμενόπουλος πέθανε στις 23-2-1940 στη Λαμία, σε ηλικία 55 ετών.
11. Ξυλουργοί
Καταγράφηκαν 11 άτομα. Κατάγονταν από τη Λαμία, εκτός των: Ιωάν. Μπαρμπούτη (απ’ το Σαρμουσακλή[31]), Ιωάν. Παπακωνσταντίνου (από την Αρτοτίνα) και Κυρ. Ευαγγελίου (από την Κορυτσά). Περισσότερα στοιχεία στον ακόλουθο πίνακα:
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Αναγνωστόπουλος Νικόλαος 1877-1954 77
2 Διαμαντόπουλος Γεώργιος Ν. 1917-1952 35
3 Ευαγγελίου Κυριάκος Σταύρ. 1857-1942 85
4 Κορτομανίτης Ιωάννης 1876-1954 78
5 Κουμαρσιώτης Ιωάννης Αναστ. 1872-1949 77
6 Κωστοπαναγιώτης Παναγ. 1886-1946 60
7 Μπαρμπούτης Ιωάν. 1879-1931 52
8 Μπαρμπούτης Νικόλαος 1875-1933 58
9 Παπακωνσταντίνου Ιωάννης Δ. 1878-1941 ή 1873-1941 63 ή 68
10 Παπαναστασίου Αναστάσιος 1873-1955 82
11 Χουσανίτης Δημήτριος 1909-1959 50
12. Παντοπώλες
Καταγράφηκαν 8 άτομα. Ως καταγωγή τους δηλώθηκε η Λαμία, εκτός των : Αθαν. Παπαναστασίου (από το Ελευθεροχώρι) και του Κων/νου Σ. Μηνά (από την Ανθήλη).
Περισσότερα στοιχεία γι’ αυτούς δίνονται στον επόμενο πίνακα :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Παπαναστασίου Αθανάσιος 1890-1938 48
2 Αλεξίου Νικόλαος[32] 1889-1965 76
3 Μαλάμος Βασίλειος 1893-1954 61
4 Μηνάς Κωνσταντίνος Σωτηρ. 1866-1950 84
5 Παρίσης Ευάγ. 1908-1948 40
6 Πολύζος Ιωάννης 1875-1958 83
7 Ριζοκώστας Δημ. 1888-1944 56
8 Χατζηγεωργίου Αντώνιος 1894-1960 66
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Ριζοκώστας Δημήτριος[33] (1888-1944) : Γεννήθηκε στη Λαμία. Ο πατέρας του λεγόταν Κωνσταντίνος και η μητέρα του Αικατερίνη. Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Κωνσταντίνος Ριζοκώστας αγόρασε ένα οικόπεδο στη βόρεια γωνία των οδών Αμφίσσης (σήμερα Λεωνίδου) και Παλαιολόγου, όπου έχτισε Χάνι. Αδελφός του Δημητρίου ήταν ο Χρήστος.
Μετά το 1926 οι αδελφοί Ριζοκώστα μετέτρεψαν το Χάνι σε μπακάλικο και μαζί ταβέρνα. Αυτό λειτούργησε έτσι μέχρι το 1930, οπότε τα αδέλφια αποφάσισαν να χωρίσουν την ιδιοκτησία στα δύο. Ο κλήρος έφερε το μαγαζί (βόρειο τμήμα) στο Δημήτριο και το γωνιακό τμήμα που είχε ένα ισόγειο κτίσμα στον Χρήστο.
Ο Δημήτριος Κων. Ριζοκώστας παντρεύτηκε την Ξανθή Καραβέλη (1889-1976) και απέκτησαν πέντε παιδιά, τον Κωνσταντίνο[34] (1921-1944), το Γεώργιο, το Σπύρο (1926-1948), τον Αθανάσιο και το Στέλιο. Η ιδεολογική τοποθέτησή τους (στο χώρο του ΚΚΕ) δυσκόλεψε τη ζωή των μελών της οικογένειας στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, με θύματα.
Συγκεκριμένα, ο Σπύρος και ο Γεώργιος βγήκαν στο αντάρτικο, ο Αθανάσιος πέθανε και ο Κωνσταντίνος εκτελέστηκε στο Γουδί από τους Γερμανούς. Το Μάρτιο του 1944, οι Γερμανοί συνέλαβαν τον Δημήτριο Ριζοκώστα και τον εκτέλεσαν μαζί με άλλους πατριώτες (ως αντίποινα), στη θέση Αμπέλια του χωριού Ομβριακής Δομοκού. Ήταν τότε 56 ετών.
Το κτίριο του ξενοδοχείου ΑΚΤΑΙΟΝ (φωτ. 1970) |
Μετά την Κατοχή ο Βασίλειος Μαλάμος άνοιξε παντοπωλείο. Η γυναίκα του λεγόταν Δουκάκη.
Ελλείπουν άλλα στοιχεία.
Μηνάς Κωνσταντίνος (1866-1950) : Ο πατέρας του λεγόταν Σωτήριος. Είχε μπακάλικο στη γωνία των οδών Αμφίσσης (ονομάστηκε Λεωνίδου) και Πανουργιά. Η κατοικία του ήταν στο ανώγειο. Μετά, το μπακάλικο ανέλαβε ο Στέφανος Ρόκας[36], από την Ανθήλη, που έγινε γαμπρός σε κόρη του.
Ο Κωνστ. Μηνάς πέθανε το 1950, στη Λαμία, σε ηλικία 84 ετών.
13.Εργολάβοι-εργοδηγοί
Είναι 6 άτομα, για τα οποία δηλώθηκε ως καταγωγή η Λαμία. Οι δύο είναι εργοδηγοί και οι άλλοι τέσσερις είναι εργολάβοι δημοσίων έργων (Φρίκης, Καβαλάκης, Νικολάου, Κρανάκης). Επιπλέον στοιχεία στον ακόλουθο πίνακα:
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Γιαννακόπουλος Ιωάννης 1884-1944 60
2 Καβαλάκης Ευθύμιος 1888-1940 52
3 Κρανάκης Νικόλαος 1901-1965 64
4 Μουν…ατλας Σταύρος 1904-1942 38
5 Νικολάου Νικόλαος Χρ. 1908-1940 32
6 Φρίκης Νικόλαος 1859-1934 75
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Κρανάκης Νικόλαος : Γεννήθηκε στη Λαμία το έτος 1899[37]. Οι γονείς του ονομάζονταν Ιωάννης και Ζωή. Ο Νικόλαος Κρανάκης ασχολήθηκε με τα δομικά έργα και έγινε εργολάβος. Παντρεύτηκε τη Βασιλική Νικ. Καρφή (1911-1981), που γεννήθηκε στο χωριό Κάψη (Τυμφρηστός) του σημερινού δήμου Μακρακώμης. Απέκτησαν μία κόρη (Παρασκευή).
Ο Νικόλαος Κρανάκης πέθανε στις 10-7-1965 σε ηλικία 66 (ή 64) ετών.
14. Ελαιοχρωματιστές
Είναι 5 άτομα. Οι τρεις κατάγονται από τη Λαμία, οι δε άλλοι δύο είναι προσφυγικής καταγωγής από τη Σμύρνη (Λεων. Μεϊμάρογλου) και το Καραγάτς[38] (Παναγ. Χαζτηπαναγιωτίδης). Αριθμητικά στοιχεία αυτών έπονται:
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Θοραντής (;) Δημ. Κ. 1876-1951 75
2 Κουτσούκος Δημήτριος 1905-1963 58
3 Μεϊμάρογλου Λεωνίδας 1862-1937 75
4 Ταμάμης Αθανάσιος 1904-1936 32
5 Χατζηπαναγιωτίδης Παναγιώτ. Αθ. 1882-1942 60
15. Εστιάτορες - μάγειροι
Καταγράφηκαν 5 άτομα. Στα παλιότερα χρόνια, η λέξη “ξενοδόχος” είχε δύο έννοιες : ξενοδόχος φαγητού, δηλ. εστιάτορας καη ξενοδόχος ύπνου. Όλοι οι επόμενοι έχουν σχέση με την εστίαση, δηλ. είναι ξενοδόχοι-εστιάτορες, μόνον ο Ευστ. Χαρίλας δηλώθηκε ως μάγειρος. Επιπλέον στοιχεία στον πίνακα που ακολουθεί:
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Μπιλάλης Γεώργιος Δ. (Δ) 1880-1950 70
2 Τριανταφύλλου Ανάργυρος (Δ) 1881-1965 84
3 Τριανταφύλλου Γεώργιος (Δ) 1899-1962 63
4 Τριανταφύλλου Γεώργιος Π. (Δ) 1869-1946 77
5 Χαρίλας Ευστάθιος Αθ. (Δ) 1868-1944 76
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Μπιλάλης Γεώργιος Δ. (1880-1950) : Γεννήθηκε στη Λαμία. Οι γονείς του ονομάζονταν Δημήτριος και Βασιλική. Έμαθε τη μαγειρική τέχνη και άνοιξε εστιατόριο κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου στη δυτική πλευρά της πλατείας Σιταγοράς[39] (ή Σταροπάζαρου), της σημερινής πλατείας Πάρκου. Ήταν στο τμήμα μεταξύ των οδών Καραγιαννοπούλου και Χαντζοπούλου, δίπλα στο καφενείο των Αφών Καρπούζα. Αργότερα μεταφέρθηκε στην πλατεία Λαού και λειτούργησε ως πολυτελές εστιατόριο των Μπιλάλη και Μαγκλάρα.
Παντρεύτηκε τη Δέσποινα Απ. Χριστοπούλου (1896-1977) από τη Λαμία και απέκτησαν πέντε παιδιά (Δημήτριος, Απόστολος, Παναγιώτης, Κίμων και Βασιλική). Το σπίτι της οικογένειας βρισκόταν στην οδό Αμφίσσης (σήμερα οδός Λεωνίδου) και υπάρχει μέχρι σήμερα (μετασκευασμένο). Από τα παιδιά του, ο Κίμων είχε βιβλιοχαρτοπωλείο, στη νότια γωνία της οδού Καραγιαννοπούλου με την πλατεία Πάρκου, μέχρι τη συνταξιοδότησή του.
Το ίδιο επάγγελμα με τον πατέρα του Γεώργιο ακολούθησε και ο γιος του Παναγιώτης[40]. Ο Παναγιώτης (1927-1977) δεν παντρεύτηκε και πέθανε στην πρώιμη ηλικία των 50 ετών.
Ο Γεώργιος Δ. Μπιλάλης πέθανε το 1950, σε ηλικία 70 ετών.
Τριανταφύλλου Ανάργυρος (1881-1965) : Γεννήθηκε στην Τοπόλια (ή Ελαιώνα) Παρνασσίδος. Οι γονείς του ονομάζονταν Παναγιώτης και Λουκία. Ήρθε στη Λαμία σε ηλικία 20-30 χρονών.
Ανάργ. Τριανταφύλλου |
Ο Ανάργυρος Τριανταφύλλου άνοιξε και λειτούργησε (με ενοίκιο) εστιατόριο με το όνομα “Εθνικόν”, σε κτίριο[41] που βρισκόταν στην πλατεία Λαού (Όθωνος 2 και Κολοκοτρώνη γωνία). Λειτούργησε στα χρόνια του Μεσοπολέμου και ήταν ονομαστό εστιατόριο. Μετά, αυτό έγινε Εστιατόριο των Βάγια Πλάκα και Ιωάννη Παπαϊωάννου. Δίπλα απ’ αυτό, έγινε άλλο Εστιατόριο των Ευθυμίου Τριανταφύλλου - Κορτέση - Κάκκου, διαμπερές με την οδό Κολοκοτρώνη. Ο Ευθύμιος Τριανταφύλλου (1925-1991) ήταν γιος του.
Ο Ανάργυρος Τριανταφύλλου διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος Λαμίας το 1934 με το συνδυασμό του Γεωργ. Πλατή (δήμαρχος εκλέχτηκε ο Σπύρος Πετρόπουλος).
Ο Ανάργυρος Τριανταφύλλου πέθανε σε ηλικία 84 ετών.
Τριανταφύλλου Γεώργιος (1899-1962) : Γεννήθηκε στη Στυλίδα. Οι γονείς του ονομάζονταν Ιωάννης και Μαρία. Έμαθε τη μαγειρική τέχνη και εργάστηκε σε διάφορα μαγαζιά. Άνοιξε εστιατόριο στη Λαμία, το οποίο λειτούργησε μέχρι τη συνταξιοδότησή του.
Παντρεύτηκε την Κλεάνθη Βησ. Αντωνίου (1904-1957), που γεννήθηκε στην Κορυτσά της Αλβανίας. Απέκτησαν δύο παιδιά (Ιωάννης, Αντώνιος).
Ο Γεώργιος Τριανταφύλλου πέθανε στη Λαμία, σε ηλικία 63 ετών.
16. Καραγωγείς - αμαξηλάτης - συναφή επαγγέλματα
Μικρός ο αριθμός τους, αλλά ήταν απαραίτητοι μαζί με τους άλλους (και περισσότερους) καραγωγείς που έμεναν σε άλλες συνοικίες-ενορίες της Λαμίας, για τις μεταφορές στα προπολεμικά χρόνια. Ως καταγωγή όλων δηλώθηκε η Λαμία. Οι καραγωγείς, με τα κάρα τους μετέφεραν φορτία (εμπορεύματα, υλικά οικοδομών, κλπ.), ενώ ο αμαξηλάτης (Αθαν. Λεβαδίτης) με την άμαξά του μετάφερε επιβάτες με τις αποσκευές τους, συνήθως ταξιδιώτες από το σταθμό του τραίνου.
Περισσότερα στοιχεία τους δίνονται στον επόμενο πίνακα :
καραγωγείς-αμαξηλάτης
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Θυμάκος (;) Βασίλειος 1872-1942 70
2 Λεβαδίτης Αθανάσιος Ι. 1867-1937 70
3 Νικολόπουλος Δ. 1901-1961 60
Για τα μεταφορικά ζώα (άλογα, μουλάρια, όνους) ήταν αναγκαία και τα επαγγέλματα του σαγματοποιού (έφτιαχνε σαμάρια) και του πεταλωτή. Στοιχεία αυτών ακολουθούν :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία επάγγελμα
1 Κουλούρης Γρηγόριος Β. 1880-1935 55 πεταλωτής
2 Μπρόφας Νικόλαος 1892-1952 60 σαγματοποιός
17. Κτίστες-μπετατζήδες
Καταγράφηκαν 3 κτίστες και 2 μπετατζήδες. Η καταγωγή τους είναι από τη Λαμία, πλην του Πέτρ. Λέτσου (από την Κορυτσά). Δίνονται οι σχετικοί πίνακες :
κτίστες
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Λέτσος Πέτρος Β. 1858-1933 75
2 Μαστρογιαννόπουλος Εμμαν. 1889-1956 67
3 Παπαμητήλας (;) Κων. 1895-1947 52
μπετατζήδες
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Κουκουράβας Κων/νος 1908-1961 53
2 Κουρμουλάκης Κων/νος 1905-1962 57
18. Ράπτες
Είναι 3 άτομα, με καταγωγή όλων τη Λαμία. Αριθμητικά στοιχεία ακολουθούν :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Κοτσίλης Ιωάννης 1910-1962 52
2 Μάζης Βασίλειος Σπ. 1874-1943 69
3 Μπότσης Βασίλειος 1875-1947 72
9. Ασβεστάδες-ασβεστοπώλης
Για τις οικοδομές που παλιότερα ήταν όλες σχεδόν λιθόκτιστες, ο ασβέστης ήταν βασιλκό δομικό υλικό. Καταγράφηκαν 3 ασβεστάδες κι ένας ασβεστοπώλης. Όλοι κατάγονταν από τη Λαμία. Περισσότερα στοιχεία τους επόμενους πίνακες :
ασβεστάδες
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Αδραμερινός Παντελής Αθ. 1916-1952 36
2 Αντωνίου Μάρκος 1844-1936 92
3 Τσιμπούρης Άγγελος 1904-1961 57
ασβεστοπώλης
Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
Δαρδιώτης Νικόλαος 1909-1964 55
20. Αρτοποιοί
Στη ζώνη που αναφερόμαστε έζησαν και τελεύτησαν τρεις αρτοποιοί. Η καταγωγή τους ήταν : από τη Λαμία (Ανδρ. Κάππος), την Άμφισσα (Παν. Κάππας) και τη Χαλκίδα (Απ. Λέων). Ηλικιακά στοιχεία ακολουθούν:
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Κάππας Παναγιώτης 1876-1941 65
2 Κάππος Ανδρέας 1870-1935 65
3 Λέων Απόστολος 1854-1931 77
21. Βιοτέχνες
Καταγράφηκαν τρία άτομα. Η καταγωγή τους ήταν από: τη Λαμία (Λουκ. Τσιπούρας), την Παύλιανη (Θεόδ. Μαρέτσικος) και μικρασιατική (Χρ. Λιακάκης). Τα αντικείμενα που ασχολήθηκαν δίνονται στον παρακάτω πίνακα :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία επάγγελμα
1 Λιακάκης Χρίστος 1899-1949 50 ποτοποιός
2 Μαρέτσκος Θεόδωρος Ν. 1888-1944 56 κεραμοποιός
3 Τσιπούρας Λουκάς 1895-1935 40 σαπουνοποιός
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Τσιπούρας Λουκάς (1895-1935) : Γεννήθηκε[42] στην Άμφισσα. Οι γονείς του ονομάζονταν Βασίλειος και Ευαγγελία. Με τον αδελφό του Ιωάννη, ίδρυσαν το 1916 ένα εργοστάσιο Σαπωνοποιίας[43] σε στεγασμένο οίκημα[44] που βρισκόταν στην οδό Καποδιστρίου (ακριβώς απέναντι από το δικαστικό μέγαρο Λαμίας).
Με πρώτες ύλες το πυρηνέλαιο και την καυστική σόδα αγγλικής προέλευσης, παραγόταν πράσινο και κίτρινο σαπούνι εξαιρετικής ποιότητας.
Η γυναίκα του Λουκά Τσιπούρα λεγόταν Παγώνα και καταγόταν από την Αταλάντη. Απέκτησαν δύο παιδιά (Βασίλειος, Ευαγγελία). Μετά το θάνατο[45] του Λουκά Τσιπούρα, το εργοστάσιο[46] συνέχισε τη λειτουργία του με τη διεύθυνση του αδελφού του Ιωάννη[47] Β. Τσιπούρα.
22. Γιατροί
Η επαγγελματική αυτή ομάδα περιλαμβάνει 3 άτομα. Για όλους ως τόπος καταγωγής γράφτηκε η Λαμία (δεν αληθεύει όμως, όπως θα δείτε στα βιογραφικά που ακολουθούν).
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Αντωνολουκάς Λουκάς 1900-1953 53
2 Κοντογιάννης Νικόλαος 1880-1960 80
3 Παρασκευαΐδης Κυριάκος 1917-1957 40
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Λουκάς Αντωνολουκάς (1900 - 1953) : Γεννήθηκε στη Μενδενίτσα[48] το 1900. Ο πατέρας του λεγόταν Αντώνιος και η μητέρα του Καλλιόπη. Σπούδασε γιατρός παθολόγος και πιθανά ήταν και παιδίατρος[49]. Από το 1921 αρχίζει να ασκεί την ιατρική. Το 1923 εγκαταστάθηκε στη Μενδενίτσα. Το 1926 εγγράφεται στο Ιατρικό Σύλλογο Φθιώτιδας. Στη Λαμία εγκαταστάθηκε το 1937.
Στην αρχή δεχόταν και εξέταζε ασθενείς στο Φαρμακείο του Βασίλη Παπαγεωργίου (στην Πλατεία Πάρκου και στη δεξιά γωνία της οδού Καλύβα-Μπακογιάννη). Μετά το 1937, άνοιξε ιατρείο στην οδό Καραγιαννοπούλου (δεξιά ανεβαίνοντας προς πλατεία Διάκου), στο ισόγειο διώροφης κατοικίας, ιδιοκτησίας Β. Κακκάβα, δικηγόρου. Το ιατρείο του Λουκά Αντωνολουκά ήταν κοινό[50] με το ιατρείο του Αντώνη Φίλη για κάποια χρόνια.
Παντρεύτηκε τη Σταυρούλα Ζήση Τσουκαλά[51] από τη Μενδενίτσα. Απέκτησαν μια κόρη.
Ο γιατρός Λουκάς Αντωνολουκάς[52] διετέλεσε Νομίατρος Νομού Φθιωτιδοφωκίδος. γιατρός των φυλακών[53] και σχολίατρος. Ασχολήθηκε με τον Ιατρικό Σύλλογο Λαμίας και διετέλεσε αντιπρόεδρός του.
Πέθανε την Τετάρτη 27-5-1953[54], σε ηλικία 53. Η γυναίκα του Σταυρούλα πέθανε στις 15-6-1966, σε ηλικία 65 ετών.
Παρασκευαΐδης Κυριάκος (1917-1957) : Πρόσφυγας που γεννήθηκε στη Σπάρτη της Μ. Ασίας. Έγινε γιατρός γενικής ιατρικής και το 1942 απέκτησε την άδεια άσκησης της ιατρικής τέχνης. Από τον Πειραιά, ήρθε το 1951 στη Φθιώτιδα και εγκαταστάθηκε στην Ανθήλη. Στις 14-10-1957 πέθανε[55] από συγκοπή, σε ηλικία 40 ετών.
Νικ. Κοντογιάννης (1952) |
Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν δύσκολα για όλους (Βαλκανικοί Πόλεμοι, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή. Το χειρότερο όμως έπαθε ο ίδιος ο χειρούργος γιατρός. Έχασε το ένα χέρι[57] πιθανά από κάποια μόλυνση ή τραυματισμό[58], που κατέληξε σε γάγγραινα. Έτσι εγκατέλειψε την ειδικότητα του χειρουργού κι έγινε παθολόγος. Ασκούσε πλέον ελεύθερο επάγγελμα και εξέταζε ασθενείς στο φαρμακείο Δασκαλοπούλου.
Άνοιξε Παθολογική και Μαιευτική Κλινική στη βόρεια γωνία των οδών Μάρκου Μπότσαρη και Σατωβριάνδου, όπου ήταν και το σπίτι του. Στους τοκετούς τον βοηθούσε ο μαιευτήρας Ευστ. Γκλέτσος.
Εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Λαμίας με το ψηφοδέλτιο του Γεωργίου Πλατή, που έγινε δήμαρχος για την περίοδο 1929-34. Μετά το 1936-37 δεχόταν ασθενείς σε ιατρείο, στην παραπάνω διεύθυνση.
Παντρεύτηκε (το 1935, περίπου) την Καλλιόπη Στυλ. Μάνου, που γεννήθηκε το 1903. Απέκτησαν ένα γιο, το Δημήτριο (γεν. το 1936).
Στη διάρκεια της Κατοχής, το 1943, ανέλαβε ως Διευθυντής του νέου τότε Γενικού Νοσοκομείου Λαμίας (που στεγαζόταν προσωρινά σε διάφορα κτίρια της πόλης). Την ίδια χρονιά, από τον Ιανουάριο έως το Νοέμβριο 1943, ήταν διορισμένος δήμαρχος Λαμίας[59].
Ο γιατρός ήταν απόγονος της οικογένειας των αρματολών Κοντογιανναίων. Είχε και κειμήλια στο σπίτι του[60].
Ο Νικόλαος Κοντογιάννης πέθανε στις 23-12-1960. Η γυναίκα του πέθανε στις 20-9-1988.
23. Εκκλησιαστικοί λειτουργοί (ιερείς)
Στη ζώνη της ενορίας του Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου τελεύτηκαν τρεις ιερείς. Δεν μας είναι γνωστός ο ναός και η ενορία, όπου ήταν εφημέριοι. Ο Κων. Ζυγούρης καταγόταν από το Σκλήθρο, ενώ οι άλλοι δύο κατάγονταν από τη Λαμία. Ακολουθούν περισσότερα στοιχεία:
ιερείς
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Δουδουμόπουλος Ιωάννης 1866-1947 81
2 Φλύκας (;) Κωνσταντίνος 1876-1956 80
3 Ζυγούρης Κων/νος 1889-1959 70
Επίσης καταγράφηκαν και δύο άτομα, που υπηρέτησαν τον εκκλησιατικό χώρο, ως νεοκόροι και τελεύτησαν εδώ. Κατάγονταν από τη Λαμία. Ήταν :
νεωκόροι
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Μπαρμπερέλη Ζαχαρώ 1883-1963 80
2 Τσάνος Βασίλειος 1891-1964 73
24. Καροποιοί
Η Λαμία του Μεσοπολέμου, αλλά και στα μεταπολεμικά χρόνια είχε αρκετά καροποιεία. Στην προκείμενη περίπτωση καταγράφηκαν τρεις καροποιοί, με καταγωγή τη Λαμία. Ήταν:
καροποιοί
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Χαντζίκος Ρίζος 1884-1934 50
2 Τζαμτζής Ευάγγελος Ηλ. 1872-1942 70
3 Μπιλάλης Κων/νος 1884-1965 81
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Τζαμτζής Ευάγγελος Ηλ. (1872-1942) : Γεννήθηκε στη Λαμία. Οι γονείς του ονομάζονταν Ηλίας και Ελισάβετ. Έμαθε την τέχνη του καροποιού. Μαζί με τον αδερφό του Λουκά (1888-1960) είχαν το μεγαλύτερο ίσως καροποιείο της Λαμίας. Βρισκόταν στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Λεωσθένους-Δεδούση, απέναντι από το δικαστικό μέγαρο Λαμίας.
Θυμίζουμε ότι το πλέον διαδεδομένο μεταφορικό μέσο μέχρι την Κατοχή ήταν το κάρο, εφόσον τα φορτηγά αυτοκίνητα ήταν λίγα σε αριθμό και οι περισσότεροι δρόμοι δεν είχαν άσφαλτο, αντιλαμβανόμαστε πόσο περιζήτητο ήταν το επάγγελμα του καροποιού. Τα κάρα έκαναν μεταφορές οικοδομικών υλικών αλλά και εμπορευμάτων σε σακιά (π.χ. αλεύρι από τους κυλινδρόμυλους και διανομή σε φούρνους της Λαμίας). Τα περισσότερα κάρα ήταν δίτροχα, αρκετά ήταν τετράτροχα και σχετικά λίγες οι επιβατικές άμαξες. Στους δρόμους της Λαμίας κυκλοφορούσαν επίσης ξύλινα μεγάλα καρότσια με ρόδες κάρου (χειράμαξες) για διανομή προϊόντων σε καταστήματα της πόλης. Οι Αφοί Τζαμτζή έκαναν ποιοτική δουλειά με όμορφα σχέδια στα παραπέτια και στα πλευρικά ξύλινα μέρη των κάρων.
Ο Ευάγγελος Τζαμτζής παντρεύτηκε την Ευρυδίκη Γραμμάτου (1881-1963) από τη Λαμία και απέκτησαν τέσσερα παιδιά (Αλεξάνδρα, Ηλίας, Σπυρίδων και Δημήτριος).
25. Μηχανικοί αυτοκινήτων
Ήταν τρία άτομα, όλοι με καταγωγή τη Λαμία.
μηχανικοί (αυτοκινήτων)
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Μπασδάνης Γεώργιος Ι. 1888-1939 51
2 Τσάντζαλος Ευάγγελος Δ. 1854-1941 87
3 Δομπρογιάννης Νικόλαος[61] 1899-1964 63
26. Σιδηρουργοί
Κατάγονταν από τη Λαμία, εκτός του Χρ. Αλεξανδρή (από την Ομβριακή).
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Βαλακόπουλος Νικόλαος Δ. 1916-1934 18
2 Αλεξανδρής Χρίστος 1910-1948 38
3 Παπαδήμας Δήμος 1909-1963 54
27. Άλλα επαγγέλματα
Ο ένας καταγόταν από τη Λαμία, ενώ η καταγωγή του άλλου (Στυλ. Σπηλιάδη) ήταν από τη Σαμψούντα.
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία επάγγελμα
1 Στυλιάδης Στυλιανός Μενελ. 1887-1942 55 λογιστής
2 Κόρακας Γεώργιος Θεμ. 1885-1951 66 μεσίτης
28. Δικηγόροι
Καταγράφηκαν 2 δικηγόροι, όλοι άνδρες. Ως τόπος καταγωγής τους δηλώθηκε η Λαμία. Περισσότερα στοιχεία στον επόμενο πίνακα :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Κοντοές Βασίλειος 1908-1957 49
2 Παπαδόπουλος Κων/νος 1876-1960 84
29. Καλές τέχνες
Καταγράφηκαν 2 άνθρωποι που ανήκουν σε διαφορετικά είδη του καλλιτεχνικού χώρου. Ο ένας είναι οργανοπαίκτης (μάλλο κλαρίνου) και ο άλλος είναι μαρμαρογλύπτης. Στοιχεία τους δίνονται στον επόμενο πίνακα:
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία επάγγελμα
1 Γιαννιτόπουλος Βασίλειος 1888-1958 70 οργανοπαίκτης
2 Αρβανίτης Αθανάσιος 1905-1965 60 μαρμαρογλύπτης
30. Μηχανικοί τραίνων
Πρόκειται για δύο άτομα, που κατάγονταν από τον Πειραιά. Στις 4 Απριλίου 1943 έγινε σιδηροδρομικό δυστύχημα, όπως κατεγράφη στα βιβλία του Ι. Ναού, με αποτέλεσμα το θάνατο του μηχανοδηγού Κωνστ. Λιναρά και του θερμαστή μηχανικού Μηνά Μωυσίδη.
μηχανικοί (τραίνων)
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Μωυσίδης Μηνάς 1911-1943 32
2 Λιναράς Κωνσταν. 1883-1943 60
31. Υποδηματοποιοί
Είναι δύο άτομα. Ως τόπος καταγωγής τους δηλώθηκε η Λαμία.
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Παπαθεοδώρου Ιωάννης Θ. 1866-1952 86
2 Σαμαράς Θεόδωρος 1911-1965 54
32. Φαρμακοποιοί
Καταγράφηκαν δύο άτομα. Η καταγωγή τους ήταν από τη Λαμία. Το φαρμακείο του Ιωάν. Σκύφτη ήταν γνωστό στη Λαμία της εποχής. Ήταν στην πλατεία Λαού και στην αρχή της οδού Καλύβα-Μπακογιάννη 1.
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Μπαρτσώκας Δημήτριος 1878-1957 79
2 Σκύφτης Ιωάννης 1902-1955 53
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Σκύφτης Ιωάννης (1902-1955) : Γεννήθηκε στα Τρίκαλα. Ο πατέρας του λεγόταν Στέλιος. Το 1927 παντρεύτηκε τη Χρυσούλα Δημ. Μπουσίου (1907-1995), που γεννήθηκε στη Λαμία (κόρη του Δημ. Μπουσίου με τους κουραμπιέδες). Απέκτησαν 2 παιδιά, το Στέλιο και το Δημήτριο.
Σπούδασε φαρμακοποιός. Αρχικά είχε φαρμακείο στην Πελασγία. Το 1948 αγόρασε την άδεια του παλαιότερου ίσως φαρμακείου της Λαμίας, που είχε πριν η Ευθυμία Ζαγγογιάννη (μετά σύζυγος του Στεργίου Αστερίου Χατζηχρήστου), που βρισκόταν στην πλατεία Ελευθερίας. Ο Ιωάννης Σκύφτης μετέφερε το φαρμακείο του στην πλατεία Λαού (ανατολική γωνία με οδό Καλύβα-Μπακογιάννη).
Το 1955 όμως ο φαρμακοποιός Ιωάννης Σκύφτης πέθανε πρόωρα σε ηλικία 53 ετών. Οι κληρονόμοι του το διατήρησαν μέχρι το 1965, οπότε το μεταβίβασαν στη φαρμακοποιό Χριστιάνα Αθανασιάδου σύζυγο του Στέλιου Ιωάν. Σκύφτη. Τον Οκτώβριο του 1993, λόγω συνταξιοδότησης, το Φαρμακείο μεταβιβάστηκε στο φαρμακοποιό Κώστα Λασπιά και λειτουργεί μέχρι σήμερα.
33. Κρεοπώλης
Στη ζώνη της ενορίας διέμενε μόνον ένας, αλλά ήταν ένα σημαντικό όνομα : Γεώργιος Γάκης. Διετέλεσε και πρόεδρος του Συλλόγου Κρεοπωλών Λαμίας. Στοιχεία του έπονται :
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Γάκης Γεώργιος Αποστ. 1888-1953 65
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Γεώργιος Απ. Γάκης |
Παντρεύτηκε[63] την Αφροδίτη Χρηστίδου (1887-1974). Παιδιά τους : Απόστολος (γεν. 1915), Ελένη (παντρεύτηκε το Γεώργιο Φράγκο, που πούλαγε Κλωστές) και Σταυρούλα (1918-1936), που πέθανε νωρίς.
Ο Γεώργιος Γάκης πέθανε το 1953, σε ηλικία 65 ετών.
34. Κτηνοτρόφος
Η ζώνη που κάλυπτε ο ναός, είναι μια αστική περιοχή πυκνά δομημένη, όπου οι ασχολίες του πρωτογενή τομέα δεν μπορούν να συνυπάρχουν.
Στα βιβλία του Ι. Ναού της Ευαγγελίστριας καταγράφηκε ένας κτηνοτρόφος, που τελεύτησε στη Λαμία. Ως τόπος καταγωγής του γράφτηκε η Λαμία.
Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
Παναγιωτόπουλος Δημήτριος 1864-1959 95
35. Συμβολαιογράφος
Πολύ γνωστό όνομα στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Ήταν ο Ιωάννης Παπακυριστσόπουλος. Δηλώθηκε ως τόπος καταγωγής του, η Λαμία. Άλλα γνωστά στοιχεία στο πίνακα:
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Παπακυριτσόπουλος Ιωάννης Γεωργ. 1881-1939 58
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Παπακυριτσόπουλος Ιωάννης Γεωργ. (1881-1939) : Γεννήθηκε το 1878[64] (ή το 1881) στο Αμούρι Λειανοκλαδίου του δήμου Λαμίας. Οι γονείς του ονομάζονταν Γεώργιος και Αριστέα. Σπούδασε και νομικά και άσκησε τη δικηγορία και μετά έγινε συμβολαιογράφος.
Παντρεύτηκε την Αθηνά Δημ. Ζήση (1894-1980) που γεννήθηκε στη Μάκρη Μακρακώμης Φθιώτιδος. Απέκτησαν δύο παιδιά (Βασιλική[65] και Γεώργιος).
Ο Ιωάννης Παπακυριτσόπουλος πέθανε στις 3-10-1939, σε ηλικία 58 ετών.
36. Άγνωστο επάγγελμα - ανεπάγγελτοι
Στα βιβλία του Ι. Ναού απέμειναν και κάποια ονόματα, που δεν συνοδεύτηκε από κάποιο επάγγελμα. Είναι 58 άτομα για τα οποία η Λαμία δηλώθηκε ως τόπος καταγωγής, εκτός από τρία άτομα, που κατάγονταν από άλλα μέρη : Μεταλλεία (Κων. Παταγός), Μαυρολιθάρι (Νικ. Καλτσάς) και Ιωάν. Συκάς (Ανάβρα Αλμυρού). Για άλλα 4 άτομα ελλείπουν στοιχεία καταγωγής και ηλικιακά. Ακολουθεί ο τελευταίος πίνακας :
άγνωστο επάγγελμα
α/α Ονοματεπώνυμο έτη γέννησης-θανάτου ηλικία
1 Αδάμος Αθανάσιος 1890-1960 70
2 Αλεξανδρής Αλέξανδρος 1876-1961 85
3 Αναστασίου Χρίστος 1904-1959 55
4 Αποστολόπουλος Γρηγόριος 1884-1964 80
5 Βρούζας Γεώργιος 1914-1958 44
6 Γιώτης Κωνσταντίνος 1890-1960 70
7 Γιωτόπουλος Κων/τίνος Ι. ; -1948
8 Γκουσκουρέτας Βασίλειος 1905-1960 55
9 Γουρνάς Θωμάς 1887-1959 72
10 Γρίβας Δημήτριος 1896-1962 66
11 Δαϊτσιώτης Επαμεινώνδας 1883-1960 77
12 Δημητρέλος Ηλίας 1903-1956 53
13 Διαμαντής Νικόλαος 1845-1934 89
14 Διαμαντόπουλος Νικόλαος ; -1962
15 Καλτσάς Νικόλαος Χ. 1913-1938 25
16 Καντάς Δημήτριος 1866-1964 98
17 Κατσαρέλης Ανδρέας 1878-1961 83
18 Κατσούνης Δημήτριος 1878-1963 85
19 Κεφαλάς Νικόλαος 1889-1961 72
20 Κεχριμπάρης Γεώργιος 1886-1964 78
21 Κοντής Σεραφείμ 1911-1964 53
22 Κουλτούκης Γεώργιος 1912-1961 49
23 Κούτλας Αθανάσιος 1946-1960 14
24 Κούτλας Γεώργιος 1941-1957 16
25 Κουτσοχιώνης Αλέξανδρος 1876-1962 86
26 Κρανάκης Νικόλαος 1888-1936 48
27 Κυριακίδης Αθανάσιος 1886-1965 79
28 Κωνσταντίνου Βάγιας 1875-1960 85
29 Μανώλης Νικόλαος 1878-1962 84
30 Μαυρογιάννης Γεώργιος Θεόδ. 1924-1934 10
31 Μελετόπουλος Παναγιώτης 1915-1965 50
32 Μεργιάς Ευάγγελος 1895-1962 67
33 Μπαβαβέας Παναγιώτης 1878-1953 75
34 Μπαρτσώκας Κων/νος 1892-1962 70
35 Μπουκάκης Νικόλαος 1887-1961 74
36 Μωραΐτης Ευστάθιος του Δημ. ; - ; -
37 Νταής Ιωάννης 1857-1961 104
38 Ντρούκας Παναγιώτης[66] 1943-1960 17
39 Παπαδήμας Ευάγγελος 1935-1959 24
40 Παπαρρίζος Κων/νος 1885-1958 73
41 Παταγός Κων/νος 1894-1963 69
42 Πράπας Χρήστος 1921-1954 33
43 Ροδάς Αθανάσιος 1908-1962 54
44 Σακελλάρης Νικόλαος 1878-1948 70
45 Σαμαράς Δημήτριος 1861-1951 90
46 Σαρηγιάννης Νικόλαος 1881-1956 75
47 Σταυρόπουλος Γεώργιος 1889-1963 74
48 Στεργιόπουλος Δημήτριος 1866-1953 87
49 Συκάς Ιωάννης Γ. 1927-1949 22
50 Τεκελής Ηλίας 1930-1965 35
51 Τριανταφύλλου Κλεάνθης 1906-1958 52
52 Τρούφας Αθανάσιος Ι. ; - ; -
53 Τσανδήλας Σπύρος 1883-1950 67
54 Τσάρας Γεώργιος του Μιχ. ; - ; -
55 Τσίρος Χριστόφορος Ι. 1922-1949 27
56 Χαραυγής Κωνστ. του Ιωάννου 1920-1936 16
57 Χαριτωνίτης Αλέξανδρος Αγαπίου ; - ; -
58 Χατζηγεωργίου Ιωάννης 1940-1955 15
Για μερικούς απ’ αυτούς θα δοθούν περισσότερα στοιχεία σε μορφή βιογραφικού.
Σαρηγιάννης Νικόλαος (1881-1956) : Δεν μας είναι γνωστός ο τόπος γέννησής του, το έτος 1881. Έμαθε την τέχνη κατεργασίας του μετάλλου και το 1922 ίδρυσε το πρώτο Εργοστάσιο Καροσερί αυτοκινήτων στη Λαμία (στην οδό Αμφίσσης[67]). Από τον κορμό του αυτοκινήτου (δηλ. το σασί, με τη μηχανή και τους τροχούς) έφτιαχναν το θάλαμο (καμπίνα) των επιβατών, το εσωτερικό του με τα καθίσματα, τις ταπετσαρίες, το βάψιμο, κλπ.
Τη δεκαετία του ’30, τον ακολούθησε και ο Γεώργιος Τζοβανάκης, σε ιδιόκτητο μαγαζί[68] στην οδό Καποδιστρίου, όπου έφτιαχνε κι αυτός καροσερί αυτοκινήτων.
Η οικογενειακή του κατάσταση του Νικολάου Σαρηγιάννη δεν μας είναι γνωστή. Απεβίωσε το 1956, σε ηλικία 75 ετών.
----
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Αρχειακό υλικό
i. Βιβλία Γεννήσεων – Βαπτίσεων, Γάμων και Αποβιώσεων του Ι. Ν. Αγ. Δημητρίου Λαμίας
ii. Ανέκδοτο υλικό για Ταφικά Μνημεία του Νεκροταφείου Λαμίας (Κων. Αθ. Μπαλωμένου).
2. Εφημερίδες – Περιοδικά
i Περιοδικό ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 1982 (3), 1983 (4), 2001 (22), 2002 (23), 2003 (24), 2007 (28), 2008 (29), Λαμία.
ii. εφ. Η ΕΠΑΡΧΙΑ 1927-28, 1931-1934, 1936-37, 1939, Λαμία.
iii. εφ. ΛΑΜΙΑΚΗ, 1925, Λαμία.
iv. εφ. ΘΑΡΡΟΣ, 1936, Λαμία.
3. Βιβλία, άρθρα, ηλεκτρονικές διευθύνσεις
i. Νικ. Δαβανέλλου – Γεωργ. Σταυρόπουλου : «Λαμία, με τη γραφία των περιηγητών (1159-1940)», εκδ. Οιωνός 2005, Λαμία.
iii. Δημ. Νάτσιου : «Η ενοριακή κατάσταση της Λαμίας το 1916», περ. «Φθιωτικά Χρονικά» 2007 (28), Λαμία.
iv. Αθαν. Κ Μπαλωμένου. : «Δρόμοι, Καταστήματα και Ιδιοκτησίες της προπολεμικής Λαμίας», περιοδ. «Φθιωτικά Χρονικά» 22 (2001), Λαμία.
v. Κωνσταντίνου Αθ. Μπαλωμένου : «Βιοτεχνίες και Βιομηχανίες στη Λαμία του Μεσοπολέμου», στο περιοδ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2007 (28), Λαμία.
vi. Κωνσταντίνου Αθ. Μπαλωμένου : “Τα πρώτα αυτοκίνητα στη Λαμία”, στην εφ. ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, σελ. 10-11, 17 Ιουλίου 2013, Λαμία.
vii. Νικ. Δαβανέλλου: «Λαμία – Το χρονικό μιας πόλης», Λαμία, 1994.
viii. Χρήστου Ν. Καραγεωργίου : «Η ιστορία των τσιφλικιών της Φθιώτιδας και οι αγώνες των αγροτών», 3η έκδοση, 1974, Λαμία.
ix. Γιώργου Δημητρίου : «Πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά και οικισμοί στη Φθιώτιδα (13ος-20ός αιώνας), περ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2006 (27), Λαμία.
x. Φοίβου Γρηγοριάδη, άρθρο στην εφ. «Ελεύθερος Τύπος», 6-4-1975, Αθήνα.
xi. Νικ. Δαβανέλλου : «Λαμία - η ρεκλάμα (1850-1967)», έκδοση Δήμου Λαμιέων.
xii. Μαρίας Τζιβελέκη - Πολυμεροπούλου : «Αγαπητοί μου συμπολίτες – Λαμιώτικα», 2003, Λαμία.
xiii. Νικ. Δαβανέλλου : «Η δημοτική αγορά της Λαμίας», Πρακτικά 3ου Συνεδρίου Φθιωτικής Ιστορίας, 2007, Λαμία.
xiv. Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκη, Αθήνα.
xv. www.wikipedia.org/wiki/Οργάνωση Χ.
xvi. Γεωργίου Αλ. Πλατή : «Λαμία», Έκδοση Δήμου Λαμιέων, 1973, Αθήνα.
xvii. Νικ. Τσιφόρου : «Ελληνική κρουαζιέρα», 1978, Αθήνα.
xix. Αθανασίου Κ. Μπαλωμένου : “Δρόμοι, Καταστήματα και ιδιοκτησίες της προπολεμικής Λαμίας (Δεκαετία του ’30)”, περ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2001, Λαμία.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Κωνστ. Αθ. Μπαλωμένου : “Απασχόληση και επαγγέλματα στη ζώνη της ενορίας του Ι. Ν. του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας”, περ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2010, Λαμία.
[2] Δημ. Θ. Νάτσιου & Βαρβάρας Δ. Νάτσιου : “Ο Μητροπολιτικός Ναός Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας”, έκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, 2003, Λαμία.
[3] εφ. ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ, 21-7-1955, σελ. 1, Λαμία.εφ. Η ΕΠΑΡΧΙΑ, φ. 986, 3-9-1935, Λαμία
[4] εφ. ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ, 21-7-1955, σελ. 1, Λαμία.
[5] Μεταξύ αυτών (από το 1955) αναφέρουμε το βιομήχανο Παν. Μουζέλη με 10.000 δρχ., τον Κ. Παπαρρίζο με 1.000 δρχ. κ.ά.
[6] Το Καρατζάλι είναι η σημερινή Αχλαδιά Δομοκού. Οι συνοικισμοί Τσατμά και Καρατζάλι απετέλεσαν από το 1912, το χωριό Πετρωτό Δομοκού. Το 1924 ο συνοικισμός Καρατζάλι αποσπάστηκε και αναγνωρίστηκε ως κοινότητα. Το 1930 ο Τσατμάς μετονομάστηκε σε Πετρωτόν.
[7] Ασχολήθηκε στη Λαμία με εμπόριο δερμάτων. Γιος του είναι ο μικροβιολόγος γιατρός Ναούμ Κουκουμπάνης.
[8] Την πατρική οικογένεια Αθανασίου Αναστ. Τσεργά (1864-1947) με τη σύζυγό του Αικατερίνη Παναγοπούλου συμπλήρωναν τα παιδιά τους: Αναστάσιος (μετανάστης στην Αμερική, όπου σκοτώθηκε), Νικόλαος (έγινε Διευθυντής ΕΤΕ στη Λαμία), Αλέκος (σιδηροδρομικός), Πλάτων (σιδηροδρομικός), Δημήτριος (σιδηροδρομικός) και Μαρία. [Για τις πληροφορίες ευχαριστώ το ζεύγος Δήμητρας Τσεργά-Γιούλου και Δημητρίου Γιούλου].
[9] Από συνέντευξη που έδωσε ο γιος του Απόστολος Κουλαμάς στον Κωνστ. Μπαλωμένο, το Σεπτέμβριο του 2014.
[10] Ο τότε μητροπολίτης Φθιώτιδος Ιάκωβος Παπαϊωάννου (διετέλεσε την περίοδο 1914 - 1932) ήθελε αυτή η νεόκτιστη εκκλησία των Αγίων Δημητρίου και Γεωργίου να παραμείνει ένα εξωκλήσι και όχι ενορία, γιατί - προφανώς - θίγονταν τα συμφέροντα των εκκλησιών της επάνω Λαμίας. Δεν εξέδιδε λοιπόν άδεια λειτουργίας. Μια μέρα λοιπόν, ο μητροπολίτης Ιάκωβος συναντήθηκε σ’ ένα τραμ των Αθηνών με το Θωμά (το μικρότερο γιο του Βουλγαράκη), νέο αψύ και θερμοκέφαλο. Τότε ο Θωμάς όρμησε και ψαλίδισε τα γένια του μητροπολίτη. Αποτέλεσμα ήταν να δικαστεί και φυλακιστεί ο Βουλγαράκης. [Νικ. Δαβανέλλου : «Λαμία – τα πρόσωπα (1760-1930)», σελ. 62, Λαμία 2003]
[11] Χαρακτηριζόταν από το κομψό ντύσιμο. Στα χρόνια του Μεσοπολέμου το χαρακτηρισμό “παπιονάκιας” είχαν ο Γεώργιος Ανταχόπουλος, ο έμπορος Διονύσιος Μπασσιάς και ο Μιλτιάδης Αλεξανδρής (εκδότης της εφημερίδας “Λαμιακός Τύπος” .
[12] Στοιχεία προήλθαν επίσης και από την εργασία “Δρόμοι, Καταστήματα και ιδιοκτησίες της προπολεμικής Λαμίας” του Αθανασίου Κ. Μπαλωμένου, περ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2001 (22), σελ. 63, Λαμία.
[13] Στην ταφική πλάκα του μνημείου στο Νεκροταφείο Ξηριώτισσας γράφει : ΒΑΣ. Ι. ΓΙΑΝΝΟΥΚΟΣ 1884 – 1947.
[14] Στο αρχείο του δήμου Λαμίας έχει γραφεί ως έτος γέννησης το 1886.
[15] εφ. “Ριζοσπάστης”, Κυριακή 25 Ιούνη 2006, σελ. 11, Αθήνα.
[16] Τα ελάχιστα στοιχεία που αναφέρουμε προήλθαν από ταφικό μνημείο στο Νεκροταφείο Λαμίας.
[17] Τα οικόπεδα όπου έγιναν τα πολυκαταστήματα “Αφοί Βερόπουλοι” και “Μαρινόπουλος” (πρώην “Dia”) και τώρα “Σκλαβενίτης” στην οδό Αθηνών ήταν ιδιοκτησίες του.
[18] Οικισμός που προσαρτήθηκε στο δήμο Θαυμακών (ΦΕΚ 126Α/2-4-1883 και ανήκε στο νομό Λάρισας. Υπάχθηκε στο νομό Φθιωτιδοφωκίδας. Ο οικισμός αποσπάστηκε από το Δήμο Θαυμακών και ορίστηκε έδρα Κοινότητας Σκάρμιτσας (ΦΕΚ 261Α/31-8-1912). Ο οικισμός μετονομάστηκε Κάτω Δομοκός (ΦΕΚ 193Α/20-9-1928). Από Κάτω Δομοκός μετονομάστηκε πάλι σε Θαυμακό (ΦΕΚ 16Α/19-2-1960). Αποσπάστηκε από την Κοινότητα Θαυμακού και προσαρτήθηκε στο Δήμο Θεσσαλιώτιδος (ΦΕΚ 244Α/4-12-1997). Αποσπάστηκε από το Δήμο Θεσσαλιώτιδος και προσαρτήθηκε στο Δήμο Δομοκού (ΦΕΚ 87Α/7-6-2010).
[19] Καταγωγή από τη Σουβάλα. Πήγε στην Αμερική το 1910, σε ηλικία 20 ετών.
[20] Από προσωπική ανέκδοτη εργασία με τίτλο “Μετανάστες της Φθιώτιδας στην Αμερική”.
[21] Έφυγε στις 23 Μαρτίου 1910, από τη Νάπολη με το ατμόπλοιο “Manuel Calvo”. Έφτασε στην Αμερική στις 12 Απριλίου 1910.
[22] Το φονικό του Αθανασόπουλου από τον ανεψιό του, που τον έβαλαν η γυναίκα του κι η πεθερά του, έγινε 6-1-1931 στην Καλλιθέα και είχε τότε συνταράξει το πανελλήνιο.
[23] Την άνοιξη του 2007, διαφημιζόταν ότι έχει 136 χρόνια ζωής. Αν αυτό είναι αληθές, τότε πρέπει να άρχισε τη λειτουργία του έτος 1871.
[24] Ήταν συνολικά 3 αδέλφια, ο Ισίδωρος (ο μεγαλύτερος), ο Θεόδωρος (1892 - 1962) και ο Γεώργιος (1885 - 1953). Μόνον ο Ισίδωρος παντρεύτηκε, ενώ οι άλλοι έμειναν ανύπαντροι (Αθανασίου Κ. Μπαλωμένου «Δρόμοι, Καταστήματα και ιδιοκτησίες της προπολεμικής Λαμίας (δεκαετία ’30), περιοδ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2001, σελ. 64, Λαμία).
[25] βλ. εφ. Η ΕΠΑΡΧΙΑ, φ. 570, σ. 4, 11-10-1932, Λαμία.
[26] Βλ. Αθανασίου Κ. Μπαλωμένου «Δρόμοι, Καταστήματα και ιδιοκτησίες της προπολεμικής Λαμίας (δεκαετία ’30), περιοδ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2001, Λαμία.
[27] Στο αρχείο του δήμου Λαμίας έχει γραφεί ως έτος γέννησης το 1894.
[28] Το πρακτορείο και Τη δεκαετία του ’30, οι αποθήκες βρίσκονταν στην οδό Κολοκοτρώνη (στη ΒΔ γωνία με την οδό Ροζάκη-Αγγελή). Άλλη επίσης εταιρεία είχε κάνει ο Τσαντήλας με τον Κραββαρίτη, το δε πρακτορείο αυτής ήταν στην πλατεία Σιταγοράς (σημερινό Πάρκο) δίπλα στο καφενείο των Αφών Καρπούζα.
[29] Από το Βιβλίο Γεννήσεων-Βαπτίσεων του Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Λαμίας.
[30] Στα μητρώα του Δήμου, ως έτος γέννησης έχει γραφεί το 1886.
[31] Είναι η Ροδίτσα Λαμίας.
[32] γεωργός - παντοπώλης (όπως έχει γραφεί στο Βιβλίο του Ναού).
[33] Κωνσταντίνου Αθ. Μπαλωμένου : “Οικογένειες και καταστήματα Ριζοκώστα”, εφ. «Λαμιακός Τύπος», Πέμπτη 17-3-2011, Λαμία. Επίσης διόρθωση με τη σχετική απάντηση, στην ίδια εφημερίδα, στις 29-3-2011.
[34] Εργαζόταν στην Ηλεκτρική Εταιρεία Λαμίας, ως βοηθός μηχανικού την περίοδο 1935-1940. Συνελήφθη από τους Γερμανούς την περίοδο της Κατοχής σε μπλόκο. (βλ. Κωνστ. Μπαλωμένου : «Ηλεκτρική Εταιρία Λαμίας (1911-1958)», περ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, 2003, σελ. 94-111, Λαμία).
[35] Μεταπολεμικά στο κτίριο αυτό λειτούργησε αρχικά η Σχολή Μηχανικών “Η Λαμιακή” του Κων. Παναγιωτόπουλου (που αργότερα μεταφέρθηκε στο ιδιόκτητο κτίριο στα Καλύβια Λαμίας). Μετά στο κτίριο αυτό ήταν η Εμπορική Σχολή Λαμίας. Ακολούθησε το Οικονομικό Γυμνάσιο Λαμίας και τελικά το 5ο Γυμνάσιο Λαμίας, πριν κατεδαφιστεί και γίνει νέο πολυώροφο κτίριο.
[36] Σε κόρη του έκανε γαμπρό το γιατρό (και μια περίοδο νομίατρο) Καλύβα.
[37] Στα Βιβλία του δήμου Λαμιέων έχει γραφεί ως ημερομηνία γέννησης 3-3-1899. Όμως από την ηλικία 64 ετών (που γράφει στο Βιβλίο του Ι. Ναού) και το έτος θανάτου 1965 προκύπτει ως έτος γέννησης το 1901.
[38] Είναι η παλιά Ορεστιάδα Έβρου.
[39] Το επίσημο όνομά της ήταν πλατεία Βασιλέως Κωνσταντίνου (από το 1912).
[40] εφ. ΕΘΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ, σ. 1, 17-2-1977, Λαμία.
[41] Το κτίριο αυτό ιδιοκτησίας Αφών Μπιλάλη εξαγοράστηκε από τον Αναστάσιο Κύρκο (από τη Φτέρη), που το έκανε βιβλιοπωλείο. Μετά έγινε νέα πολυώροφη οικοδομή και στο ισόγειο συνέχισε τη λειτουργία του (με είσοδο προς την πλατεία Λαού) το βιβλιοπωλείο από το γιο του Βασίλειο (Λάκη) Κύρκο.
[42] Σύμφωνα με το αρχείο του Δήμου Λαμίας, γεννήθηκε το έτος 1892.
[43] Κωνστ. Αθ. Μπαλωμένου : Η Βιοτεχνία - Βιομηχανία της Λαμίας στα χρόνια του Μεσοπολέμου, περ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2007, σελ. 113, Λαμία.
[44] Ήταν ενοικιασμένο. Το κτίριο ήταν ιδιοκτησίας Δημητρίου Γ. Πιπέρα.
[45] Σύμφωνα με το αρχείο του Δήμου Λαμίας, απεβίωσε (ή ίσως δηλώθηκε) στις 26-7-1935.
[46] Η μηνιαία παραγωγή του ήταν 8 χιλιάδες οκάδες περίπου, κατά μέσο όρο.
[47] Αθαν. Μπαλωμένου : Δρόμοι, Καταστήματα και Ιδιοκτησίες της Προπολεμικής Λαμίας, περ. ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2001, Λαμία.
[48] Στα αρχεία του Ληξιαρχείου Λαμίας έχει γραφεί σαν έτος γέννησης το 1896, ενώ στο Αρχείο του Ιατρικού Συλλόγου Λαμίας είναι το έτος 1899. Πιο πιθανό έτος γέννησης είναι το 1896.
[49] Οι πληροφορίες προέρχονται από τον αείμνηστο γυναικολόγο-μαιευτήρα γιατρό Τάκη Νίκαινα.
[50] Μαρίας Τζιβελέκη – Πολυμεροπούλου «Τα Σαϊπαίικα – Συνοικία Τρουμπέ Λαμίας», σελ. 16, Λαμία 1994.
[51] Γεννήθηκε το 1910 σύμφωνα με το Βιβλίο του Ληξιαρχείου Λαμίας. Το 1966 που πέθανε η ηλικία της ήταν 56 ετών. Στην επιτύμβια στήλη όμως γράφει ηλικία 65 ετών!
[52] ήταν κοντός στο ύψος.
[53] Βλ. Νικ. Δαβανέλλου : “Λαμία – τα πρόσωπα (1760-1930)”, Λαμία, 2003.
[54] Τα στοιχεία προέρχονται από την επιτύμβια πλάκα στο Κοιμητήριο Ξηριώτισσας Λαμίας. Στα βιβλία του Ι. Σ. Φθ/δας εκπλήσσει η λεπτομέρεια καταγραφής : «απεβίωσε 27-8-53, Τετάρτη, ώρα 12 π.μ.»!
[55] Βιβλίον Θανάτων του Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Λαμίας.
[56] εφ. Η ΕΠΑΡΧΙΑ, φ. 663, σ. 2, 25-5-1933, Λαμία.
[57] Στον παπα-Γερμανό Δημάκο, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου, είπε ότι «είχε χάσει το χέρι του στον πόλεμο της Μικράς Ασίας» [βλ. Αρχιμ. Γερμανού Κ. Δημάκου, «Στο βουνό με τον Σταυρό, κοντά στον Άρη», σελ. 370, Πρότυπες Θεσσαλικές Εκδόσεις, Τρίκαλα-Αθήνα 2004].
[58] «από ατύχημα στο χειρουργείο είχε χάσει το ένα του χέρι» γράφει η Μαρία Τζιβελέκη-Πολυμεροπούλου στο βιβλίο της «Τα Σαϊπαίικα – Συνοικία Τρουμπέ Λαμίας», 1994, Λαμία.
[59] Βλ. Δημ. Νάτσιου «Οι Δήμαρχοι της Λαμίας (1836-1996)», Λαμία 1996.
[60] Μαρίας Τζιβελέκη – Πολυμεροπούλου «Τα Σαϊπαίικα – Συνοικία Τρουμπέ Λαμίας», σελ. 83, Λαμία, 1994.
[61] Παλιότερα εργάστηκε στο Εργοστάσιο Ασετιλίνης Γοργοποτάμου.
[62] Γενάρχης της οικογένειας ήταν ο παππούς του που λεγόταν Γεώργιος Αναστασίου ή Γάκης. Καταγόταν από την Κορυτσά της Βορ. Ηπείρου και ήταν εκδοροσφαγέας και κρεοπώλης. Το επώνυμο Γάκης προήλθε από το Γιωρ-γάκης κι έμεινε σαν επώνυμο πλέον. Παιδιά του ήταν ο Απόστολος Γάκης, ο Βασίλειος Αναστασίου (που κράτησε το αρχικό επώνυμο της οικογένειας), κ.ά. Στα 13 παιδιά του Απόστολου Γάκη περιλαμβάνονταν ο Δημήτριος (1858-1923), κρεοπώλης και ο Γεώργιος Γάκης, επίσης κρεοπώλης, που αναφέρεται εδώ.
[63] Αρκετά στοιχεία προήλθαν από την κυρία Κατίνα Γάκη-Τριανταφύλλου
[64] Με βάση τα στοιχεία του Δήμου.
[65] Παντρεύτηκε τον Ιωάννη Δ. Κονταξή, έμπορο με μεγάλο κατάστημα Εδωδίμων-Αποικιακών Ειδών στην οδό Ρήγα Φεραίου της Λαμίας.
[66] Γιος του Αθανασίου Ντρούκα, ο οποίος είχε καμίνι στη ΝΑ γωνία των οδών Καβάφη και Αμφικτυόνων (περιοχή Νέας Άμπλιανης). Σκοτώθηκε την ημέρα του Πάσχα, οδηγώντας το αυτοκίνητο του πατέρα του.
[67] Έτσι λεγόταν παλιότερα η οδός Λεωνίδου. Ήταν πιο πάνω από το Δημοτικό πάρκιν.
[68] εκεί όπου σήμερα είναι το super market Σκλαβενίτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου