Προλεγόμενα
Την Άμφισσα (παλιότερα Σάλωνα), την πρωτεύουσα της Φωκίδας, την ξέρω από
την ιστορία της, αν και την έχω επισκεφθεί λίγες φορές. Μελετώντας τους Έλληνες μετανάστες που πήγαν στην Αμερική, εδώ και
αρκετά χρόνια, κατέγραψα και όσους προέρχονταν από την Άμφισσα. Η συγκέντρωση
του υλικού άρχισε πριν από 5 και πλέον χρόνια. Η επεξεργασία έγινε τμηματικά
και το μεγαλύτερο μέρος της έγινε τον Ιανουάριο του 2017. Η εργασία
ολοκληρώθηκε στις αρχές Φεβρουαρίου 2017.
Τα Σάλωνα, την περίοδο της Τουρκοκρατίας |
Η παρούσα εργασία θα μπορούσε να
εμπλουτιστεί με φωτογραφικό υλικό των μεταναστών στις ΗΠΑ, που εγώ δεν έχω αυτή
τη δυνατότητα. Κάποιος τοπικός Σύλλογος ή με πρωτοβουλία κάποιου (ή κάποιων)
μπορεί να αναζητήσει και να βρεθούν στην Άμφισσα κάποιες φωτογραφίες, που θα
εμπλουτίσουν την προσπάθεια αυτή. Επίσης μπορεί να συμπληρωθεί η εργασία, με
την τύχη των μεταναστών αυτών, δηλ. ποιοι γύρισαν στην πατρίδα και ποια ήταν η
προκοπή τους (επαγγελματική και προσωπική).
Η εργασία-μελέτη αυτή θέλει να τιμήσει τους
ανθρώπους της ιστορικής πόλης, για την τόλμη και την απόφαση να φύγουν στα ξένα
(μερικοί ίσως να μην ξαναδούν τον τόπο τους), θυσιάζοντας τα καλύτερά τους
χρόνια για να ζήσει η γονική οικογένεια και
οι ίδιοι καλύτερα.
Μετά από έναν αιώνα, η προσπάθεια αυτή
αποτείνεται στο θυμικό όσων έζησαν ή έχουν εικόνες από τα χρόνια της
μετανάστευσης στην Αμερική. Είναι όμως μια αναγκαία κατάθεση μνήμης για τους
νεότερους, στους οποίους και αφιερώνεται.
Κωνσταντίνος Αθαν. Μπαλωμένος
φυσικός
Αυτοδιοικητικές
μεταβολές
Από το δήμο Αμφίσσης στο δήμο Δελφών
Από τις 20-4-1835 γίνεται σύσταση του δήμου
Αμφίσσης, του Νομού Φωκίδος και Λοκρίδος, με έδρα τον οικισμό Άμφισσα. Στο δήμο
προσαρτήθηκαν και οι οικισμοί : Καλοβάτες, Κούσκι, Άγιος Γεώργιος (νησίς),
Σεργούνι, Σερνικάκι, Μονή Προφήτου Ηλιού, Τοπόλια, Σκάλα Αμφίσσης και Σιγδίτσα.
Από τις 28-12-1836 αποσπάστηκε από το δήμο
Αμφίσσης, ο οικισμός Τοπόλια και ορίστηκε ως έδρα του δήμου Παρνασσίων.
Ταυτόχρονα αποσπάστηκαν και οι οικισμοί Μονή Προφήτου Ηλιού και Καλοβάτες[1]
(προσαρτήθηκαν στο δήμο Παρνασσίων).
Στις 8-12-1845 καταργήθηκε ο οικισμός
Κούσκι. Στις 25-7-1879 καταργήθηκε ο οικισμός Σκάλα Αμφίσσης. Ταυτόχρονα ο
οικισμός Ιτέα προσαρτήθηκε στο δήμο Αμφίσσης.
Το 1901 ο δήμος Αμφίσσης μετονομάστηκε σε
δήμο Αμφισσέων.
Από τις 31-8-1912 ο δήμος Αμφισσέων
καταργήθηκε. Ιδρύθηκαν κοινότητες με ομώνυμη έδρα στους οικισμούς: Άμφισσα,
Ιτέα, Άγιος Γεώργιος Παρνασσίδος (προσαρτήθηκε και ο οικισμός Σεργούνι),
Σερνικάκι και Σιγδίτσα.
Από τις 31-3-1943 η κοινότητα Αμφίσσης του νομού Φθιώτιδος και Φωκίδος υπάγεται πλέον στο νομό Φωκίδος. Από τις 6-4-1944 (ΦΕΚ 75Α) η κοινότητα Αμφίσσης αναβαθμίζεται σε δήμο Αμφίσσης.
Από τις 4-12-1997 (ΦΕΚ 244Α) στον
(καποδιστριακό) δήμο Αμφίσσης προσαρτήθηκαν και οι οικισμοί : Μοναστήριον,
Βίνιανη, Ελαιών, Άγιος Γεώργιος (νησίς), Άγιος Κωνσταντίνος Παρνασσίδος
(νησίς), Σερνικάκι, Αγία Ευθυμία, Προσήλιον και Δροσοχώριον.
Από τις 7-6-2010 (ΦΕΚ 87Α) δημιουργείται ο
(καλλικρατικός) δήμος Δελφών, με ιστορική έδρα τον ομώνυμο οικισμό. Στο νέο
δήμο προσαρτήθηκαν όλοι οι οικισμοί του νομού. Η έδρα του νέου δήμου
μεταφέρθηκε από τον οικισμό Δελφοί στον οικισμό Άμφισσα.
1. Η κατάσταση στην πατρίδα - Η απόφαση μετανάστευσης
Στις τελευταίες 10ετίες του 19ου αι., η
Άμφισσα είχε πληθυσμό πλέον των 5.000 κατοίκων και είχε αναπτύξει τη γεωργία
και κτηνοτροφία σε μεγάλο βαθμό. Ο απέραντος ελαιώνας της απέφερε πλούτο, ενώ η
ορεινή γύρω ζώνη προσφερόταν για την κτηνοτροφία και τα προϊόντα της. Φυσικά
υπήρχαν και άλλες καλλιέργειες (αμπέλια, καπνά, κηπευτικά, κ.ά.), μελισσοκομία,
δασοπονία, κλπ.
Στη διάρκεια 7 ετών η Άμφισσα αύξησε αρκετά τον πληθυσμό της. Από 5.180 κατοίκους (το 1889) έφτασε τους 5.416 (το 1896) (βλ. πίνακα 1).
Ένα ποσοστό κατοίκων από τους μεγαλύτερους στην ηλικία ήταν αναλφάβητοι[2]
(πολύ δε περισσότερο οι γυναίκες), όπως και κάποια από τα παιδιά τους. Οι
γυναίκες είχαν το μεγάλο φορτίο τόσο του σπιτιού και των παιδιών όσο και των
αγροτικών (γεωργικών ή κτηνοτροφικών) εργασιών. Τα παιδιά βοηθούσαν στις
εργασίες ακολουθώντας το πατρικό επάγγελμα. Τα οικονομικά των σπιτιών ήταν
περιορισμένα γι’ αυτές τις οικογένειες.
Κάποιοι άκουσαν από άλλους τον ωραιοποιημένο μύθο της «γης της επαγγελίας[3]». Ήταν το αμερικάνικο όνειρο. Για έναν τόπο μακρινό, που έχει δουλειές, που κερδίζουν πολλά λεφτά και όλοι ζουν καλύτερα. Ελάχιστοι στην αρχή αλλά τολμηροί, αποφάσισαν να φύγουν. Η μεγάλη ανάγκη της φτώχειας[4] που ζούσαν ξεπέρασε το φόβο του μακρινού, άγνωστου και επικίνδυνου ταξιδιού.
Για τα
απαραίτητα ναύλα[5]
(εισιτήριο και λοιπά έξοδα του ταξιδιού) πούλησαν ένα ζώο ή δανείστηκαν[6]
χρήματα, με την υπόσχεση να τα επιστρέψει η οικογένεια του μετανάστη τον άλλο
χρόνο.
Έτσι, το έτος 1894, έφυγαν από τους πρώτους οι Ηλίας Σιδερόπουλος και Κώστας Τσάρας. Επέστρεψαν το
1897 και τον επόμενο χρόνο (1898) ξανάφυγαν. Το 1910 o
αριθμός των μεταναστών κορυφώθηκε φτάνοντας τους 50! Μαζί τους έφυγαν και άλλοι
από γειτονικά χωριά. Πήγαν στην Αμερική[7]
κι έδωσαν διέξοδο στην ανέχεια, επιτρέποντας και υλοποιώντας το όνειρο μιας
καλύτερης ζωής, αλλά ταυτόχρονα αποτέλεσαν και το παράδειγμα που ενθάρρυνε τους
επόμενους.
Δίνονται μερικά στατιστικά στοιχεία των μεταναστών της Άμφισσας :
Συγκεκριμένα από τους 167 μετανάστες που κατέγραψε αυτή η εργασία, 20 άτομα
(δηλ. ποσοστό 12 %) έφυγαν το 1907 και 18 άτομα (ποσοστό 11 %) έφυγαν το 1909.
Το 1910 άλλοι 50 μετανάστες εγκατέλειψαν την Άμφισσα για την Αμερική (δηλ. ποσοστό
30%). Θα μεταναστεύσει συνολικά ποσοστό[8]
3% του πληθυσμού της Άμφισσας, που είναι πολύ μικρότερο από το μέσο όρο της
Ελλάδος! Αυτό αποδεικνύει την καλή σχετικά οικονομική κατάσταση και αυτονομία
των νοικοκυριών της Άμφισσας.
Να ληφθεί υπόψη ότι στην εικοσαετία 1900-1920 ο μεταναστευτικός πυρετός στην Ελλάδα θα κορυφωθεί και η χώρα μας θα χάσει το 8% του συνολικού της πληθυσμού. Τότε 25.000 άνθρωποι περίπου εγκατέλειπαν ετησίως την Ελλάδα.
Στο σύνολο των μεταναστών (κυριαρχία του αρσενικού φύλου) υπήρχαν και 9
θήλεις. Αυτές ήταν : Μαρίκα Αναστασοπούλου, Ευαγγελία Βασιλείου, Αρετούλα Διαμαντοπούλου,
Ευμορφία Διαμαντοπούλου, Ρήγω Κολοβατιανού, Βασιλική Ρεκαΐτη, Παναγούλα Ρίζου,
Βασιλική Τζουβαλά και Παρασκευή Τζουβαλά.
Μελετώντας την ηλικιακή κατανομή συμπεραίνουμε ότι κυριάρχησαν οι πιο
παραγωγικές ηλικίες 21-30 ετών, με 82 μετανάστες. Σε ομάδες ηλικιών, οι
αντίστοιχοι αριθμοί μεταναστών δίνονται στο διπλανό πίνακα 3. Ο μέσος όρος
ηλικιών των 167 μεταναστών της Άμφισσας ήταν 26 έτη.
Σε μεγαλύτερη απ’ όλους ηλικία πήγαν στην Αμερική : Κολοβατιανού Ρήγω,
ετών 65 (πήγε το 1920), Αυγερινός Ευθύμιος, ετών 50 (πήγε το 1916), Ντελής
Γεώργιος, ετών 48 (πήγε το 1909) και Σαΐτης Λουκάς, ετών 46 (πήγε το 1914).
Τις μικρότερες ηλικίες είχαν : Ηλίας Ρίζος, 4 ετών (πήγε το 1920). Τα 3
μέλη της οικογένειας Διαμαντοπούλου (πήγαν το 1920) : ο Αλκιβιάδης ετών 9, ο
Γεώργιος ετών 11 και η Αρετούλα ετών 10. Ο Σωτήριος Τζουβαλάς, ετών 11 (πήγε το
1910).
Οι περισσότεροι μετανάστες ήταν ανύπαντροι. Πιο συγκεκριμένα από τους 167
μετανάστες, οι 135 ήταν άγαμοι (ποσοστό 81%), οι 30 ήταν έγγαμοι, ενώ υπάρχει
και 1 χήρα.
Από τις ευρύτερες οικογένειες της Άμφισσας τους περισσότερους -
αριθμητικά - μετανάστες στην Αμερική κατέγραψαν τα επώνυμα : Διαμαντόπουλος,
Τζουβαλάς, Καπράλος, Μητσόπουλος, Παπαρίδης, Ρεκαΐτης, Ρίζος, κλπ.
Ακολουθεί αναλυτικός πίνακας με τη συχνότητα των επωνύμων :
2. Διπλά ταξίδια στην Αμερική
Από το σύνολο των μεταναστών, εντοπίστηκαν 18 άτομα που έκαναν διπλό
ταξίδι στην Αμερική. Ο συνήθης λόγος ήταν η στράτευση για τους Βαλκανικούς
πολέμους 1912-13 και μετά έφυγαν πάλι. Άλλος λόγος ήταν για τη συνοδεία άλλων
μελών της οικογένειας. Τα ονόματα και οι διπλοί προορισμοί ακολουθούν:
1. Ηλίας Σιδερόπουλος : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1894-97 στη Νέα
Υόρκη. Το β’ ταξίδι έγινε το 1898 πάλι στον ίδιο προορισμό.
2. Κώστας Τσάρας : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1894-97 στη Νέα
Υόρκη. Το β’ ταξίδι έγινε το 1898 πάλι στον ίδιο προορισμό.
3. Γεώργιος Λατίφης : Το α’
ταξίδι έγινε την περίοδο 1907-08 στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια. Το β’
ταξίδι έγινε το 1909 πάλι στον ίδιο προορισμό.
4. Νικόλαος Μοσχαχλαϊδής : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1906-11 στη Νέα Υόρκη.
Το β’ ταξίδι έγινε το 1912 πάλι στον ίδιο προορισμό.
5. Ηλίας Ρεκαΐτης : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1906-09 στη
Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια. Το β’ ταξίδι έγινε το 1912 πάλι στον ίδιο
προορισμό.
6. Κώστας Σπύρου : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1909-11 στο
Γουώρτσεστερ (Worcester) της Μασαχουσέτης. Το β’ ταξίδι έγινε
το 1912 πάλι στον ίδιο προορισμό.
7. Λουκάς Σαΐτης : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1907-13 στη Νέα
Υόρκη. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914 πάλι στον ίδιο προορισμό.
8. Γεώργιος Αργύρης : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1906-12 στο Νιούαρκ
(Newark) του Νιου Τζέρσεϋ. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914
πάλι στον ίδιο προορισμό.
9. Θεμιστοκλής Αργύρης : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1911-12 στο Νιούαρκ
(Newark) του Νιου Τζέρσεϋ. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914
πάλι στον ίδιο προορισμό.
10. Αναστάσιος Λαΐνης : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1906-12 στη Νέα
Υόρκη. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914 πάλι στον ίδιο προορισμό.
11. Ευστάθιος Βουρλάς : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1910-13 στο Νόρφολκ
της Βιρτζίνια. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914 πάλι στον ίδιο προορισμό.
12. Ηλίας Λιανουλόπουλος : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1911-13 στη Νέα
Υόρκη. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914 πάλι στον ίδιο προορισμό.
13. Άγγελος Καπράλος : Το α’ ταξίδι έγινε το 1912 στη Φιλαδέλφεια της
Πενσυλβάνια. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914 πάλι στον ίδιο προορισμό.
14. Αθανάσιος Μίχος : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1906-13 σε τόπο της
πολιτείας Ουάσινγκτον. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914 στη Νέα Υόρκη.
15. Ευάγγελος Δημητρέλος : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1909-12 στο Πόρτλαντ.
Το β’ ταξίδι έγινε το 1914 στη Νέα Υόρκη.
16. Θωμάς Θωμόπουλος : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1908-12 στο Χόκβιαμ
(Hoquiam) της πολιτείας Ουάσινγκτον. Το β’
ταξίδι έγινε το 1914 στη Νέα Υόρκη.
17. Ευστάθιος Κάππας : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1907-12 στη Νέα
Υόρκη. Το β’ ταξίδι έγινε το 1914 πάλι στον ίδιο προορισμό.
18. Γεώργιος Παπαρίδης : Το α’ ταξίδι έγινε την περίοδο 1906-12 στη Νέα
Υόρκη. Το β’ ταξίδι έγινε το 1921 στο Πόρτσμουθ (Portsmouth)
της Βιρτζίνια.
3. Τα πλοία
Τα μεγάλα
ταξίδια γίνονταν με ατμόπλοια, που ανήκαν σε ελληνικές ή σε ξένες εταιρείες.
Μεγάλη ξένη εταιρεία ήταν η Austro-Americana Line[9], με μεγάλα
υπερωκεάνια, όπως τα : Alice, Giulia, Kaiser Franz Josef
I, Laura, Martha Washington,
Gerty, Argentina, κ.ά. Οι άλλες ξένες εταιρείες ήταν μικρότερες.
Διαφήμιση σε εφημερίδα της Λαμίας
(Αρχές 20ού αι.) |
Ελληνικές
ατμοπλοϊκές εταιρείες δημιουργήθηκαν από το έτος 1907, στη γραμμή[10]
Ελλάδα-Αμερική. Οι πρώτες εταιρείες ήταν
: “Μωραΐτης”[11]
(1906-1908) και “Υπερωκεάνιος Ελληνική Ατμοπλοΐα[12]”
(1910-1912), που δεν άντεξαν στον ανταγωνισμό και χρεοκόπησαν.
Αντίθετα, η
εταιρεία “Εθνική Ατμοπλοΐα της Ελλάδος[13]”
των αδελφών Εμπειρίκου κυριάρχησε στο χώρο των υπερωκεανίων για 30 χρόνια
(1908-1937), με πλοία όπως : Patris[14],
Themistocles, Macedonia, Ioannina,
Thessaloniki, Vassilefs Constantinos[15], Athinai, κ.ά.
Τα
ελληνικής πλοιοκτησίας ατμόπλοια έπαιρναν επιβάτες από διάφορα λιμάνια
(Θεσσαλονίκη, Πειραιά, Γύθειο, Καλαμάτα, Πάτρα) με τελικό προορισμό τη Νέα
Υόρκη. Με σχετικά μικρή συνολική χωρητικότητα 5-6 χιλιάδων κόρων μετέφεραν
1.200 περίπου επιβάτες. Τα μεγάλα ξένα
ατμόπλοια της υπερατλαντικής γραμμής Μεσόγειος-Νέα Υόρκη έπαιρναν επιβάτες
(κυρίως μετανάστες) από πολλά λιμάνια της Μεσογείου. Αυτά τα πλοία ήταν συνήθως
μεγαλύτερα για μεταφορά πλέον των 1.500 επιβατών (τα πιο μεγάλα μετέφεραν 2.000
και πλέον επιβάτες).
Η αναχώρηση του πλοίου για την Αμερική |
Άλλη επιλογή
ταξιδιού των μεταναστών ήταν από ελληνικό λιμάνι (Πειραιά, Πάτρα, κ.ά.) να
φτάσουν σε ξένο λιμάνι, όπως στη Νάπολη ή τη Γένοβα της Ιταλίας, στη Χάβρη,
Χερβούργο, Βουλώνη ή Μασσαλία της Γαλλίας, ακόμα και στο λιμάνι Φιούμε στην
Αδριατική Θάλασσα. Από εκεί, έπαιρναν άλλο ατμόπλοιο (ξένης εταιρείας) κι
έφταναν στην Αμερική. Τέτοια πλοία υπήρχαν πολλά όπως Sicilian Prince, Calabria, Cretic, Batavia, San Giorgio,
Sant’ Anna, Madonna, Napolitan Prince, Caroline, La Bretagne, Franconia, κ.ά.
Η επιλογή του
πλοίου δεν είχε ιδιαίτερη σημασία για το μετανάστη εκτός από το κόστος του
εισιτηρίου. Πυκνότερη κίνηση είχαν τα ξένης ιδιοκτησίας ατμόπλοια εφόσον ήταν
αριθμητικά περισσότερα. Οι περισσότεροι μετανάστες της Άμφισσας (83 άτομα)
προτίμησαν το λιμάνι της Πάτρας, ενώ πολύ λιγότεροι (38 άτομα) έφυγαν από το
λιμάνι του Πειραιά.
Από ελληνικό λιμάνι, οι περισσότεροι
μετανάστες της Άμφισσας (10 άτομα) ταξίδεψαν το 1910 από την Πάτρα με το ελληνόκτητο
πλοίο “Themistocles”.
Με το ίδιο πλοίο, το 1911 έφυγαν σε ένα ταξίδι 7 μετανάστες.
Με το πλοίο “Athinai” από το λιμάνι της Πάτρας, σε ένα
ταξίδι, το 1910, έφυγαν 9 μετανάστες. Το 1920 από το λιμάνι του Πειραιά σε ένα
ταξίδι, έφυγαν 48 μετανάστες με το πλοίο “Megali Hellas”.
Οι
περισσότεροι μετανάστες της Άμφισσας προτίμησαν τα ελληνικής πλοιοκτησίας
καράβια, όπως : Themistocles
(31), Patris
(16), Athinai
(15), κλπ.
Περισσότερα στοιχεία δίνονται στον παρατιθέμενο μερικό πίνακα 5 των
πλοίων.
4. Το ταξίδι – η άφιξη
Οι
περισσότεροι μετανάστες της Άμφισσας - όπως προαναφέρθηκε - προτίμησαν το
μεγάλο ελληνικό λιμάνι της Πάτρας και πήραν το ατμόπλοιο για την Αμερική ή μέσω
Ιταλίας ή Γαλλίας, απ’ όπου πήραν άλλο πλοίο για τον ίδιο τελικό προορισμό. Σε
πλοία των 5-6 χιλιάδων κόρων, οι 1.000-1.300 επιβάτες της 3ης θέσης (οι
μετανάστες) στοιβάζονταν σε πολύ στενούς χώρους, κάτω απ’ το κατάστρωμα. Στο
πλοίο γινόταν η πρώτη καταγραφή των μεταναστών, στο Βιβλίο (Ship Manifest).
Άφιξη των μεταναστών στην Αμερική |
Σ’ ένα
κρεβάτι-κουκέτα μόνο περνούσαν αναγκαστικά όλες
τις ώρες και μέρες του ταξιδιού, λόγω του συνωστισμού. Η πολυκοσμία, η
ανύπαρκτη καθαριότητα (η ατομική και των χώρων), η ναυτία, το κρύο και η κακή
ποιότητα του φαγητού ήταν, για τις 20 περίπου μέρες ταξιδιού, ένα μαρτύριο που
το υπέμεναν αναγκαστικά.
Φτάνοντας στο
λιμάνι της Νέας Υόρκης, περνούσαν όλοι από υγειονομικό έλεγχο επάνω στο πλοίο.
Μετά κατέβαιναν και μαζί με τις αποσκευές τους περίμεναν στη σειρά για την επιβεβαίωση
της καταγραφής και τον τελικό έλεγχο της υπηρεσίας Μετανάστευσης, στο κτίριο
του Ellis Island
(νησιού Έλλις), που οι Έλληνες το έλεγαν «Καστιγγάρι».
Οι άρρωστοι,
όσοι είχαν κάποια καταδίκη (κλοπή ή έγκλημα), όσοι δεν είχαν συγγενείς ή φίλους
στην Αμερική κι όσοι δεν είχαν λίγα χρήματα για εισιτήριο στον τόπο προορισμού,
υποχρεωτικά επέστρεφαν στο πλοίο για επαναπατρισμό.
Οι
νεοαφιχθέντες έμεναν για λίγο στη Νέα Υόρκη [16]
(η πρώτη εικόνα της Αμερικής). Ήταν όμως ακριβή πόλη[17]
και αναγκαστικά έφευγαν σύντομα για τον τελικό προορισμό τους. Με ένα ποσό γύρω
στα 20 δολάρια, αγόραζαν το εισιτήριο και έτρωγαν κάτι στη διαδρομή μέχρι τον
τόπο προορισμού.
Οι προορισμοί
(αναλυτικά στοιχεία δίνονται σε χωριστή ενότητα) ήταν:
(α)
Οι πόλεις των βορειοανατολικών πολιτειών της Νέας Υόρκης, της Πενσυλβάνια της
Μασαχουσέτης, Νιου Τζέρσεϋ και Βιρτζίνια.
(β) Λιγότεροι
στις μεσαίες πολιτείες του Αϊντάχο, Ουϊσκόνσιν, Μοντάνα, και Οχάιο.
(γ) Ελάχιστοι στις
άλλες δυτικές πολιτείες και την Καλιφόρνια.
5. Επαγγέλματα των μεταναστών
Η μεγάλη αριθμητική πλειοψηφία των 167 μεταναστών ήταν ανειδίκευτοι
εργάτες. Εκτός αυτών, 7 δήλωσαν εργάτες σε φάρμα, 1 δήλωσε κτηματίας (farmer), 7 ήταν μαθητές, 2 ήταν ζαχαροπλάστες (Ηλ.
Σιδερόπουλος, Κώσ. Τσάρας), 3 ήταν έμποροι (Κων. Γάτος, Νικ. Μοσχαχλαϊδής, Δημ.
Κατραμάδος) και τα μεμονωμένα επαγγέλματα ήταν : υποδηματοποιός (Δημ. Ι.
Κάππος), κομμωτής (Αθαν. Βούλγαρος), βυρσοδέψης (Σταύρ. Ηλ. Γερεντής), καφετζής
(Αγγ. Αρ. Καπράλος), χασάπης (Αθαν. Αρ. Καπράλος), Κώσ. Μιλ. Παΐδας (υπηρέτης),
εστιάτορας (Αναστ. Ευθ. Λαΐνης), λογιστής (Αναστ. Αναστασόπουλος), δασκάλα
(Ευαγ. Β. Βασιλείου), καθαρίστρια (Δροσ. Αποστολοπούλου) και καπνοπώλης (Γεώρ.
Παπαρίδης).
6. Προορισμοί των μεταναστών της Άμφισσας
Από τους 167 μετανάστες που πήγαν στην
Αμερική, η μεγάλη αριθμητική πλειοψηφία αυτών επέλεξε την πολιτεία της Νέας
Υόρκης, ως τόπο προορισμού για εργασία. Συγκεκριμένα σ’ αυτήν πήγαν 75 άτομα
(δηλ. ποσοστό 45 %) στις πόλεις Νέα Υόρκη (70 άτομα), Όραντζ (4 άτομα) και
Μπάφαλο (1 άτομο).
Η επόμενη πολιτεία που δέχτηκε σημαντικό αριθμό μεταναστών ήταν η
Πενσυλβάνια με 27 άτομα, στις πόλεις Φιλαδέλφεια (24 άτομα), Μπέργκερτάουν (2
άτομα) και Πίτσμπουργκ (1 άτομο).
Τρίτη σε αριθμό μεταναστών ήταν η πολιτεία της Γιούτα, με 10 άτομα, στις
πόλεις και χωριά : Σωλτ Λέικ Σίτυ (6 άτομα), Σανυσάιντ (2 άτομα), Καστλ Γκέιτ
(1 άτομο) και Μπίνγκαμ (1 άτομο).
Τέταρτη ήταν η πολιτεία της Μασαχουσέτης με 9 μετανάστες, στους τόπους :
Λυν (2 άτομα), Ουώρτσεστερ (2 άτομα), Χάβερχιλ (1 άτομο), Χάυντενβιλ (1 άτομα),
Χολυόκι (1 άτομο) και χωρίς γνωστό τόπο (άλλα 2 άτομα).
Πέμπτη πολιτεία ήταν το Ιλινόις, που δέχτηκε 7 μετανάστες, στο Σικάγο (6
άτομα) και στο Φόρεστ (1 άτομο).
Ακολούθησε η πολιτεία του Νιου Τζέρσεϋ, με 6 μετανάστες, στους τόπους
Νιούαρκ (με 5 άτομα) και Όραντζ[18]
(με 1 άτομο).
Μετά, ήταν η πολιτεία της Βιρτζίνια με 4 μετανάστες, στις πόλεις :
Πόρτσμουθ (με 3 άτομα) και Νόρφολκ (με 1 άτομο).
Όγδοη στη σειρά είναι η πολιτεία του Ουισκόνσιν, με 4 μετανάστες, στο
Μιλγουώκι (3 άτομα) και στην πόλη Σουπήριορ (1 άτομο).
Η πολιτεία Ουάσιγκτον δέχτηκε 4 επίσης μετανάστες, στο Χόκβιαμ (2
άτομα), στο Σπόκαν (1 άτομο) και χωρίς ορισμένο τόπο (1 άτομο).
Στο Αϊντάχο και συγκεκριμένα στην πόλη Ποκατέλλο ήρθαν και εργάστηκαν 4
άτομα.
Στα νότια των ΗΠΑ, στο Τέξας και συγκεκριμένα στην πόλη Γουάκο (Waco) έφτασαν 3 άνθρωποι της Άμφισσας.
Στο Γουαϊόμινγκ έφτασαν επίσης 3 άνθρωποι και στους τόπους : Σέρινταν (2
άτομα) και Έβανστον (1 άτομο).
Στην πολιτεία Νιου Χαμσάιρ και συγκεκριμένα στο Μάντσεστερ ήρθαν και
εργάστηκαν 2 άτομα.
Στο Οχάιο, καταγράφηκαν 2 μετανάστες στις κωμοπόλεις Φοστόρια (1 άτομο)
και Πόρτσμουθ (1 άτομο).
Από 2 άτομα ήρθαν στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια και στο Σαιν Λούις
της Μοντάνα.
Από 1 άτομο πήγαν στο Μπρίτζπορτ του Κονέκτικατ και στην Λούισβιλ του
Κεντάκυ.
7. Αλφαβητικός πίνακας των μεταναστών της Άμφισσας
Από το αμερικανικό αρχείο του νησιού Έλλις (Ellis
island) μέσω του Διαδικτύου (internet)
βρέθηκαν οι περισσότεροι μετανάστες από την Άμφισσα, που έφτασαν στις Η.Π.Α.
και καταγράφηκαν. Από το 1892 έως το 1924, περισσότεροι από 22 εκατομμύρια
μετανάστες, επιβάτες, και μέλη πληρώματος των πλοίων ήρθαν στις ΗΠΑ μέσω του
νησιού Ellis και του λιμένα της Νέας Υόρκης και έχουν καταγραφεί[19].
Τα βασικά στοιχεία των μεταναστών της Άμφισσας δίνονται συνοπτικά στον παρακάτω
πίνακα (με αλφαβητική σειρά και έτσι ακριβώς, όπως τα κατέγραψαν στην Υπηρεσία
Μετανάστευσης των ΗΠΑ):
α/α
Ονοματεπώνυμο χρ. άφιξης ηλικία
έγγαμος Πλοίο που ταξίδεψε Λιμάνι αναχ.
1 Αβραμίκος Ευθύμιος 13-3-1910 22 όχι Themistocles Πάτρα
2 Αθανασόπουλος Κωνσταντ. 14-7-1909 19 όχι Patris Πάτρα
3 Αλεξανδρής Ευθύμιος 29-11-1916 18 όχι San
Guglielmo Νάπολη
4 Αλεξίου Ηλίας 29-8-1906 23 όχι Giulia Πάτρα
5 Αναγνωστόπουλος Ανάργ. 17-6-1910 27 όχι Caroline Χάβρη
6 Αναγνωστόπουλος Γεώργ. 23-6-1907 23 όχι Gerty Πάτρα
7 Αναστασόπουλος Αναστάσ. 3-6-1914 25 ναι Saxonia Πάτρα
8 Αναστασοπούλου Μαρίκα 3-6-1914 19 ναι Saxonia Πάτρα
9 Ανδρέου Δημήτριος 13-3-1910 22 όχι Themistocles Πάτρα
10 Ανδρέου Ηλίας 2-5-1912 28 όχι Alice Πάτρα
11 Αντωνόπουλος Σπυρίδων 22-9-1910 31 όχι Athinai Πάτρα
12 Αποστολοπούλου Δροσούλα 1-8-1921 27 όχι Megali Hellas Πειραιεύς
13 Αρακόπουλος Νικόλαος 13-5-1909 25 όχι Argentina Πάτρα
14 Αραπόπουλος Παναγιώτης 21-10-1910 18 όχι Themistocles Πάτρα
15 Αργύρης Γεώργιος 18-2-1914 29 όχι Franconia Πάτρα
16 Αργύρης Θεμιστοκλής 18-2-1914 17 όχι Franconia Πάτρα
17 Αυγερινός Ευθύμιος 12-12-1916 50 ναι Themistocles Πειραιεύς
18 Βασιλείου Ευαγγελία 5-1-1921 20 όχι King
Alexander Πειραιεύς
19 Βασιλόπουλος Νικόλαος 17-3-1909 17 όχι Martha Washington Πάτρα
20 Βούλγαρος Αθανάσιος 14-4-1910 35 ναι Alice Πάτρα
21 Βουρλάς Ευστάθιος 25-2-1914 28 όχι Ultonia Πάτρα
22 Βρακατσάς Δημήτριος 4-4-1911 33 ναι Themistocles Πάτρα
23 Γάτος Κωνσταντίνος 15-11-1907 24 όχι Moraitis Πάτρα
24 Γερεντής Σταύρος 23-1-1911 25 όχι Martha Washington Πάτρα
25 Γεωργίου Σπύρος 13-10-1912 20 όχι Themistocles Πάτρα
26 Γιακοντής Σωτήριος 5-9-1916 30 όχι America (1908) Νάπολη
27 Γιουρτσογιάννης Σπύρος 17-6-1910 23 όχι Caroline Χάβρη
28 Γκουρτσουγιάννης Αριστ. 4-3-1914 18 όχι Kaiser
Franz Josef I Πάτρα
29 Γούσαρης Ανάργυρος 22-9-1910 18 όχι Athinai Πάτρα
30 Δάλαρης Δημήτριος 14-7-1909 28 όχι Patris Πάτρα
31 Δάλαρης Δημήτριος 22-9-1910 33 όχι Athinai Πάτρα
32 Δεμέρκος Ευάγγελος 22-9-1910 27 όχι Athinai Πάτρα
33 Δερβέναγας Ευθύμιος 26-2-1911 18 όχι Athinai Πειραιεύς
34 Δημητρέλος Ευάγγελος 31-3-1909 23 όχι La
Bretagne Χάβρη
35 Δημητρέλος Ευάγγελος 16-5-1914 25 όχι Kaiser
Franz Josef
I Πάτρα
36 Δημόπουλος Δημήτριος 26-11-1906 18 όχι Florida Νάπολη
37 Δημόπουλος Νικόλαος 12-10-1910 24 όχι Martha
Washington Πάτρα
38 Διαμαντόπουλος Αλκιβιάδ. 22-2-1920 9 όχι Megali Hellas Πειραιεύς
39 Διαμαντόπουλος Γεώργιος 22-2-1920 11 όχι Megali Hellas Πειραιεύς
40 Διαμαντόπουλος Λεωνίδας 4-1-1911 28 όχι Patris Πάτρα
41 Διαμαντόπουλος Νικόλαος 22-2-1920 14 όχι Megali Hellas Πειραιεύς
42 Διαμαντόπουλος Σίμος 19-7-1910 29 ναι Patris Πάτρα
43 Διαμαντοπούλου Αρετούλα 22-2-1920 10 όχι Megali Hellas Πειραιεύς
44 Διαμαντοπούλου Ευμορφία 22-2-1920 38 ναι Megali Hellas Πειραιεύς
45 Ζαγκανάς Γεώργιος 12-5-1905 21 όχι Madonna Νάπολη
46 Ζαχαρόπουλος Αναστάσιος 22-9-1910 27 όχι Athinai Πάτρα
47 Ζήρας Δημήτριος 12-5-1905 33 ναι Madonna Νάπολη
48 Ζωητός Ιωάννης 22-9-1910 40 ναι Athinai Πάτρα
49 Ζωμένος Αργύριος 12-9-1910 33 όχι La Gascogne Χάβρη
50 Θωμόπουλος Θωμάς 16-5-1914 35 όχι Kaiser Franz
Josef I Πάτρα
51 Καλλίας Κωνσταντίνος 16-5-1909 20 όχι Caroline Χάβρη
52 Καλπούζος [Δι]αμαντής 15-5-1907 22 όχι Italia Νάπολη
53 Καλπούζος Ευστάθιος 8-9-1912 17 όχι Patris Πάτρα
54 Κάππας Ευστάθιος 13-11-1914 40 ναι Athinai Πειραιεύς
55 Κάππος Δημήτριος Ι. 10-5-1907 21 όχι Sofia
Hohenberg Πάτρα
56 Καπράλος Αγγελής 3-8-1912 23 όχι Pannonia Πάτρα
57 Καπράλος Άγγελος 4-3-1914 26 όχι Kaiser Franz
Josef I Πάτρα
58 Καπράλος Αθανάσιος 3-8-1912 37 όχι Pannonia Πάτρα
59 Καράλης Ιωάννης 2-6-1909 18 όχι Patris Πάτρα
60 Καραμήτσος Γεώργιος 4-4-1911 18 όχι Themistocles Πάτρα
61 Καρανάσος Ανδρέας 16-5-1909 25 όχι Caroline Χάβρη
62 Καρδάσης Γεώργιος 4-4-1911 25 όχι Themistocles Πάτρα
63 Καρντιάφτης Κωνσταντίνος 17-6-1910
24
όχι Caroline Χάβρη
64 Κατραμάδος Δημήτριος 26-10-1920 28 όχι
Pannonia
Πειραιεύς
65 Κατσογιάννης Κώστας 3-11-1911 24 όχι
Carpathia
Φιούμε
66 Καψάλης Αθανάσιος 15-5-1907 21 όχι Italia Νάπολη
67 Κόλλιας Κωνσταντίνος 23-1-1914 25 όχι
Majestic (1890) Χερβούργο
68 Κολοβατιανός Ευθύμιος 18-3-1910 19 όχι
Patris
Πειραιεύς
69 Κολοβατιανού Ρήγω 22-2-1920 65 χήρα Megali Hellas Πειραιεύς
70 Κολοκοτίνης Κώστας 12-10-1910 30 ναι Martha
Washington Πάτρα
71 Κόντος Σταύρος 5-5-1910
19
όχι Caroline Χάβρη
72 Κούκιος Κωνσταντίνος 22-9-1912 23 όχι
Athinai
Πάτρα
73 Κούκιος Σπύρος 21-10-1910
26
όχι Themistocles Πάτρα
74 Κουρούπης Δημήτριος 19-4-1907 19 όχι
Gallia
Πειραιεύς
75 Κούτρας Κώστας 5-9-1916
34
ναι America
(1908) Νάπολη
76 Κουτροσίμος Ιωάννης 17-3-1909 24 όχι
Martha Washington Πάτρα
77 Κουτρουκλής Δημήτριος 15-4-1907
24
όχι Saint
Louis
Χερβούργο
78 Κουτσοκλένης Θεμιστοκλής 27-4-1914
39
ναι Martha
Washington
Πάτρα
79 Κουφοκώστας Κώστας 13-3-1910 28 ναι Themistocles Πάτρα
80 Κραββαρίτης Παναγιώτης 29-3-1912
35
ναι Oceania Πάτρα
81 Κωστόπουλος Ευθύμιος 29-11-1916 17 όχι
San Guglielmo Νάπολη
82 Λαγγιώλης Νικόλαος 24-4-1911 36 ναι Patris Πάτρα
83 Λαγουράκης Δημήτριος 22-9-1910 19 όχι
Athinai
Πάτρα
84 Λαΐνης Αναστάσιος 18-2-1914 28 όχι Franconia Πάτρα
85 Λάιος Χαράλαμπος 25-8-1909 20 όχι Themistocles Πάτρα
86 Λαμπρόπουλος Λάμπρος 26-8-1910
27
ναι Themistocles Πειραιεύς
87 Λατίφης Γεώργιος 14-9-1906 20 όχι Perugia Νάπολη
88 Λατίφης Γεώργιος 31-3-1909 23 όχι La
Bretagne
Χάβρη
89 Λιανόπουλος Ηλίας 4-4-1911 23 όχι Themistocles Πάτρα
90 Λιανουλόπουλος Ηλίας 25-2-1914 26 όχι
Ultonia
Πάτρα
91 Λόης Αθανάσιος 22-9-1912
28
όχι Athinai Πάτρα
92 Λουκόπουλος Ευθύμιος 15-5-1907 22 όχι
Italia
Νάπολη
93 Λύτρας Βασίλειος 3-5-1907
17
όχι Giulia Πάτρα
94 Λύτρας Παναγιώτης 1-5-1910 18 όχι Themistocles Πειραιεύς
95 Μαζίνος Ευστάθιος 21-10-1910 25 όχι Themistocles Πειραιεύς
96 Μαθιός Δημήτριος 20-11-1907 38 όχι Calabria Νάπολη
97 Μαλάμος Παναγιώτης 4-4-1911 40 ναι Themistocles Πειραιεύς
98 Μανωλόπουλος Στέφανος 22-9-1910
26
όχι Athinai Πάτρα
99 Μαστρανδρέου Ανδρέας 31-3-1909 25 όχι La
Bretagne
Χάβρη
100 Μελέτης Κώστας 12-10-1910 37 ναι Martha
Washington
Πάτρα
101 Μητσόπουλος Δημήτριος 28-7-1909 35 όχι Oceania Πάτρα
102 Μητσόπουλος Ευάγγελος 18-3-1910 18 όχι Patris Πειραιεύς
103 Μητσόπουλος Ηλίας 18-3-1910 17 όχι Patris Πειραιεύς
104 Μίχος Αθανάσιος 28-3-1914 31 όχι Themistocles Πειραιεύς
105 Μίχος Ηλίας 6-7-1907 21 όχι
Napolitan Prince Πειραιεύς
106 Μοσχαχλαϊδής Αργύριος 14-7-1909 29 όχι Patris Πάτρα
107 Μοσχαχλαϊδής Νικόλαος 8-7-1912 29 όχι Macedonia Πάτρα
108 Μπακογιάννης Ιωάννης 11-7-1910 24 όχι Californie Χάβρη
109 Μπαλάρας Σπύρος 3-11-1911 19 όχι Carpathia Φιούμε
110 Μπέκος Ιωάννης 4-4-1911 30 όχι Themistocles Πειραιεύς
111 Μπεσκίνης Βασίλειος 21-10-1910 26 όχι Themistocles Πάτρα
112 Μπιλάλης Αθανάσιος 19-3-1907 23 όχι Cedric Νάπολη
113 Μπούρας Γεώργιος 15-5-1906 30 ναι Giulia Πάτρα
114 Μπούρας Κωνσταντίνος 15-5-1907 39 ναι Italia Νάπολη
115 Ντελής Γεώργιος 24-10-1909 48 ναι Themistocles Πειραιεύς
116 Ξεπλάτης Γεώργιος 10-10-1909 17 όχι Patris Πάτρα
117 Ξεπλάτης Γεώργιος 22-9-1910 28 όχι Athinai Πάτρα
118 Ξηρός Δημήτριος 12-9-1910 25 όχι La
Gascogne
Χάβρη
119 Παΐδας Κώστας 3-8-1912 19 όχι Pannonia Πάτρα
120 Παλούκης Δημήτριος 11-7-1910 23 όχι Californie Χάβρη
121 Παπαγεωργίου Ηλίας 31-3-1909 24 όχι La
Bretagne
Χάβρη
122 Παπαδόπουλος Γεώργιος 26-8-1910 20 όχι Themistocles Πειραιεύς
123 Παπαζαχαρόπουλος Ζάχος 17-5-1910 25 όχι Martha
Washington
Πάτρα
124 Παπαλάγιος Αθανάσιος 3-5-1907 25 όχι Giulia Πάτρα
125 Παπαλουκάς Αριστοτέλης 8-9-1912 20 όχι Patris Πειραιεύς
126 Παπαλουκάς Δημήτριος 19-4-1907 20 όχι Gallia Πειραιεύς
127 Παπανικολάου Κώστας 28-3-1910 19 όχι Athinai Πειραιεύς
128 Παπαρίδης Αθανάσιος 14-9-1906 20 όχι Perugia Νάπολη
129 Παπαρίδης Γεώργιος 1-8-1921 36 ναι Megali
Hellas Πειραιεύς
130 Παπαρίδης Χρήστος 10-4-1910 38 ναι Eugenia Πάτρα
131 Παπαρίσκας Ιωάννης 12-5-1905 31 όχι Madonna Νάπολη
132 Παππάς Γεώργιος 5-12-1911 25 όχι Martha
Washington
Πάτρα
133 Παύλου Ανδρέας 29-11-1916 17 όχι San
Guglielmo
Νάπολη
134 Περδίκης Αναστάσιος 31-5-1910 19 όχι Athinai Πειραιεύς
135 Πισπιρίγκος Ανάργυρος 20-11-1907 24 όχι
Calabria
Νάπολη
136 Ποντίκης Παναγιώτης 1-5-1910 38 ναι Themistocles Πειραιεύς
137 Ρεκαΐτη Βασιλική 21-10-1910 27 όχι Themistocles Πάτρα
138 Ρεκαΐτης Ευθύμιος 21-10-1910 38 όχι Themistocles Πάτρα
139 Ρεκαΐτης Ηλίας 8-9-1912 38 όχι Patris Πάτρα
140 Ρίζος Ηλίας 22-6-1920 4 όχι
Megali Hellas Πειραιεύς
141 Ρίζος Νικόλαος 5-9-1916 28 ναι America
(1908) Νάπολη
142 Ρίζου Παναγούλα 22-6-1920 29 ναι Megali
Hellas Πειραιεύς
143 Σαΐτης Λουκάς 15-4-1907 20 όχι Saint
Louis
Χερβούργο
144 Σαΐτης Λουκάς 2-2-1914 46 όχι Saxonia Πάτρα
145 Σιδέρης Αριστοτέλης 26-8-1910 20 όχι Themistocles Πειραιεύς
146 Σιδερόπουλος Ηλίας 29-3-1898 28 όχι Werkendam Βουλώνη
147 Σπανός Νικόλαος 1-8-1921 22 όχι Megali
Hellas Πειραιεύς
148 Σπανός Χρήστος 4-3-1914 26 όχι Kaiser
Franz Josef
I Πάτρα
149 Σπύρου Κώστας 13-10-1912 29 ναι Themistocles Πάτρα
150 Σταθόπουλος Ηλίας 15-5-1906 16 όχι Giulia Πάτρα
151 Στάικος Βασίλειος 21-10-1907 30 όχι La
Bretagne
Χάβρη
152 Σταμίδης Παναγιώτης 17-6-1910 20 όχι Caroline Χάβρη
153 Σταυρόπουλος Χρήστος 24-5-1911 38 ναι Chicago Χάβρη
154 Τζουβαλά Βασιλική 21-10-1910 40 ναι Themistocles Πάτρα
155 Τζουβαλά Παρασκευή 21-10-1910 16 όχι Themistocles Πάτρα
156 Τζουβαλάς Δημήτριος 21-10-1910 12 όχι Themistocles Πάτρα
157 Τζουβαλάς Σωτήριος 21-10-1910 11 όχι Themistocles Πάτρα
158 Τσακαρής Δήμος 29-11-1916 17 όχι San
Guglielmo
Νάπολη
159 Τσαμστ… Ευστάθιος 16-5-1914 42 ναι Kaiser
Franz Josef
I Πάτρα
160 Τσάρας Κώστας 29-3-1898 28 όχι Werkendam Βουλώνη
161 Τσίγκας Γεώργιος 19-7-1910 21 όχι Patris Πάτρα
162 Τσιπούρας Λουκάς 3-4-1907 22 όχι Erny Πάτρα
163 Τυροδήμος Ιωάννης 4-4-1911 27 όχι Themistocles Πειραιεύς
164 Χαραμής Ευθύμιος 31-3-1909 25 όχι La
Bretagne
Χάβρη
165 Χαρμπάκης Χαράλαμπος 29-3-1898 32 όχι Werkendam Βουλώνη
166 Χριστοδούλου Θεόδωρος 24-9-1907 24 όχι Moraitis Πειραιεύς
167 Ψύχας Ιωάννης 18-3-1910 21 όχι Patris Πειραιεύς
8. Χρονικό της μετανάστευσης
Α. Οι πρωτοπόροι
Πριν τη λήξη του 19ου αιώνα και συγκεκριμένα το έτος 1898, μια τριμελής ομάδα αποφάσισε να φύγει για την
Αμερική. Περιλάμβανε τους : Ηλ. Σιδερόπουλο, Κώσ. Τσάρα και Χαρ. Χαρμπάκη. Δεν
υπήρχαν τότε ελληνικά ατμόπλοια, για το μεγάλο ταξίδι. Έτσι από την Ελλάδα
ταξίδεψαν με πλοίο στη Γαλλία. Από το λιμάνι της Βουλώνης (Boulogne-Sur-Mer), στις 17 Μαρτίου 1898, έφυγαν με το
πλοίο “Werkendam”
και στις 29 Μαρτίου έφτασαν στην Αμερική. Γνωρίζουμε γι’ αυτούς ότι :
·
Ο
Ηλίας Σιδερόπουλος ήταν τότε 28
ετών. Ως επάγγελμα δήλωσε ζαχαροπλάστης (pastry
cook). Με 46 $ μαζί του, πήγαινε για δουλειά στη Νέα
Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Ηλίας Γιαννακόπουλος. Είχε ξανάρθει στην Αμερική ο
Ηλίας Σιδερόπουλος την περίοδο 1894-97 και εργάστηκε πάλι στη Νέα Υόρκη.
·
Ο
Κώστας Τσάρας ήταν 28 ετών. Δήλωσε
ζαχαροπλάστης. Αναζητούσε δουλειά (με 40 $ στην τσέπη) στη Νέα Υόρκη, κοντά στο
φίλο του Ηλία Γιαννακόπουλο. Αυτό ήταν το δεύτερο ταξίδι του Κώστα Τσάρα στις
ΗΠΑ. Πρωτοήρθε την περίοδο 1894-97 και εργάστηκε πάλι στη Νέα Υόρκη.
·
Ο
Χαράλαμπος Χαρμπάκης ήταν 32 ετών.
Με 50 $ για τα πρώτα του έξοδα, έψαχνε για δουλειά στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο
φίλος του Ηλίας Γιαννακόπουλος.
Β. Δειλή συνέχεια στο 1905
Στη διάρκεια του έτους 1905 έγινε μόνο ένα ομαδικό ταξίδι προς την Αμερική. Αριθμούσε τρία άτομα, τους :
Γεώρ. Ζαγκανά, Δημ. Ζήρα και Ιωάν. Παπαρίσκα. Από την Ελλάδα ταξίδεψαν πρώτα
μέχρι την Ιταλία. Στις 29 Απριλίου 1905, από το λιμάνι της Νάπολης
επιβιβάστηκαν στο πλοίο “Madonna” και στις 12 Μαΐου αποβιβάστηκαν στο
λιμάνι της Νέας Υόρκης. Τα διαθέσιμα στοιχεία του αρχείου μας πληροφορούν ότι :
·
Ο
Γεώργιος Ζαγκανάς ήταν 21 ετών.
Δήλωσε εργάτης. Προορισμός του (με 20 $ μαζί του) ήταν το Πίτσμπουργκ της
Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο φίλος του Ιωάννης Ασημάκης.
·
Ο
Δημήτριος Ζήρας ήταν 33 ετών και
παντρεμένος. Αναζητούσε δουλειά εργάτη, με 35 $ στην τσέπη, στο Σικάγο, κοντά
στο φίλο του Ευθύμιο Δήμα.
·
Ο
Ιωάννης Παπαρίσκας[20]
(Jean Paparisce)
ήταν 31 ετών. Πήγαινε για δουλειά εργάτη (με 45 $ για τα πρώτα έξοδα) στο
Σικάγο, κοντά στο φίλο του Καραβέλη.
Β. Αύξηση αναχωρήσεων στο 1906
Στη διάρκεια του έτους έγιναν 4 ταξίδια (2
ομαδικά και 2 από μεμονωμένους). Συνολικά έφυγαν 6 άτομα της Άμφισσας. Πιο
συγκεκριμένα :
Η πρώτη ομαδική αναχώρηση στο
1906 έγινε από 2 άτομα, τους Γεώρ. Μπούρα και Ηλ. Σταθόπουλο. Από το λιμάνι
της Πάτρας, στις 24 Απριλίου έφυγαν με το πλοίο “Giulia” και στις 15
Μαΐου “πάτησαν πόδι” στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Γνωρίζουμε επιπλέον γι’ αυτούς
ότι :
·
Ο
Γεώργιος Μπούρας ήταν 30 ετών και
παντρεμένος. Έψαχνε για δουλειά εργάτη (με 12 $ στην τσέπη) στη Νέα Υόρκη, όπου
ήταν ο ανεψιός του Ευθύμιος Σταθόπουλος.
·
Ο
Ηλίας Σταθόπουλος ήταν 16 ετών.
Προορισμός του για δουλειά εργάτη (με 12 $ μαζί του) ήταν η Νέα Υόρκη, κοντά
στον αδελφό του Ευθύμιο Σταθόπουλο
Η πρώτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1906 έγινε από τον Ηλία Αλεξίου.
Στις 10 Αυγούστου, από το λιμάνι της Πάτρας ταξίδεψε με το πλοίο “Giulia” και στις 29 Αυγούστου αφίχθηκε στις
ΗΠΑ. Ήταν τότε 23 ετών. Πήγαινε για δουλειά εργάτη (με 15 $ για τα πρώτα του
έξοδα) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Κωνσταντίνος Λιδωρίκης.
Η δεύτερη ομαδική αναχώρηση στο
1906 έγινε από διμελή ομάδα, που περιλάμβανε τους Γεώρ. Λατίφη και Αθαν.
Παπαρίδη. Το ταξίδι τους έγινε τμηματικά. Από την Ελλάδα πήγαν με πλοίο στην
Ιταλία. Στις 29 Αυγούστου, από το λιμάνι της Νάπολης αναχώρησαν με το πλοίο “Perugia” και στις 14
Σεπτεμβρίου έφτασαν στην Αμερική. Ξέρουμε ακόμη ότι :
·
Ο
Γεώργιος Λατίφης[21]
ήταν 20 ετών. Προορισμός του, με 17 $ για τα πρώτα του έξοδα ήταν η Φιλαδέλφεια
της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο φίλος του Γεώργιος Πούπουρας.
·
Ο
Αθανάσιος Παπαρίδης ήταν 20 ετών. Με
50 $ μαζί του πήγαινε για δουλειά στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, κοντά στον
αδελφό του Γεώργιο Παπαρίδη[22].
Η δεύτερη μεμονωμένη αναχώρηση
στο 1906 έγινε από το Δημήτριο
Δημόπουλο. Από την Ελλάδα ταξίδεψε πρώτα μέχρι την Ιταλία. Στις 11
Νοεμβρίου, από το λιμάνι της Νάπολης επιβιβάστηκε στο πλοίο “Florida” και στις 26
Νοεμβρίου αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 18 ετών.
Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με 12 $ μαζί του) στο Καστλ Γκέιτ της Γιούτα
(ανθρακωρυχεία), όπου ήταν ο φίλος του Δημήτριος Τσάμης[23].
Γ. Σημαντική αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος
στο 1907
Στη διάρκεια του έτους έγιναν 13 ταξίδια (5 ομαδικά και 8 από
μεμονωμένους). Συνολικά έφυγαν 20 άνθρωποι της Άμφισσας. Αναλυτικά έχουμε :
Η πρώτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1907 έγινε από τον Αθανάσιο Μπιλάλη.
Από την Ελλάδα πήγε πρώτα στην Ιταλία. Στις 6 Μαρτίου, από το λιμάνι της
Νάπολης έφυγε με το πλοίο “Cedric” και στις 19 Μαρτίου έφτασε στην
Αμερική. Ήταν τότε 23 ετών. Δήλωσε εργάτης και με 25 $ για τα πρώτα του έξοδα
πήγαινε στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο ξάδερφός του Πέτρ. Ανδρέου.
Η δεύτερη μεμονωμένη αναχώρηση
στο 1907 έγινε από το Λουκά Τσιπούρα.
Από το λιμάνι της Πάτρας, στις 12 Μαρτίου επιβιβάστηκε στο πλοίο “Erny” και στις 3
Απριλίου αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 22 ετών. Προορισμός
του (με μόλις 10 $ μαζί του) για δουλειά εργάτη ήταν η Φιλαδέλφεια της
Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο φίλος του Γεώργ. Φουβέλας.
Η πρώτη ομαδική αναχώρηση στο
1907 έγινε από δύο άτομα, τους : Δημ. Κουτρουκλή και Λουκ. Σαΐτη. Το ταξίδι
τους έγινε τμηματικά. Από την Ελλάδα ταξίδεψαν με πλοίο μέχρι τη Γαλλία. Από το
γαλλικό λιμάνι του Χερβούργου, στις 6 Απριλίου αναχώρησαν με το πλοίο “Saint Louis” και στις 15 Απριλίου “πάτησαν πόδι”
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Γνωρίζουμε ακόμη ότι :
·
Ο
Δημήτριος Κουτρουκλής ήταν 24 ετών.
Γεννήθηκε και διέμενε στον Άγιο Γεώργιο Άμφισσας. Αναζητούσε δουλειά εργάτη, με
20 $ στην τσέπη, στο Σικάγο, όπου ήταν ο φίλος του Ν. Πρίντεζης.
·
Ο
Λουκάς Σαΐτης ήταν 20 ετών. Κι αυτός
γεννήθηκε και διέμενε στον Άγιο Γεώργιο Άμφισσας. Με 20 $ μαζί του έψαχνε για
δουλειά εργάτη στο Σικάγο, όπου ήταν ο φίλος του Ν. Πρίντεζης.
Η δεύτερη ομαδική αναχώρηση στο
1907 έγινε από διμελή ομάδα, που περιλάμβανε τους Δημ. Κουρούπη και Δημ.
Παπαλουκά. Από το λιμάνι του Πειραιά, στις 26 Μαρτίου έφυγαν με το πλοίο “Gallia” και στις 19
Απριλίου αφίχθησαν στις ΗΠΑ. Το υπάρχον αρχειακό υλικό μας αναφέρει ότι :
·
Ο
Δημήτριος Κουρούπης ήταν 19 ετών.
Πήγαινε για δουλειά εργάτη (με 32 $ για τα πρώτα του έξοδα) στην πόλη Λυν (Lynn) της
Μασαχουσέτης, κοντά στον ξάδερφό του Δημ. Καλυβάκη.
·
Ο
Δημήτριος Παπαλουκάς ήταν 20 ετών.
Δήλωσε αγρότης-κτηματίας (farmer). Με 27 $
μαζί του, πήγαινε για δουλειά στην πόλη Λυν της Μασαχουσέτης, όπου ήταν ο
ξάδερφός του Τ. Ανδρέου.
Η τρίτη ομαδική αναχώρηση στο
1907 έγινε από δύο άτομα, τους Βασ. Λύτρα και Αθαν. Παπαλάιο. Στις 11
Απριλίου, από το λιμάνι της Πάτρας έφυγαν με το πλοίο “Giulia” και στις 3
Μαΐου “πάτησαν πόδι” στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Επιπλέον στοιχεία μας
πληροφορούν ότι :
·
Ο
Βασίλειος Λύτρας ήταν 17 ετών.
Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με 14 $ στην τσέπη) στην πόλη Όραντζ (Orange) της Νέας Υόρκης, όπου ήταν ο φίλος του Γεώργιος
Αργύρης.
·
Ο
Αθανάσιος Παπαλάιος (Papalayos) ήταν 25 ετών. Τελικός προορισμός του
(με 12 $ για τα πρώτα του έξοδα) για δουλειά εργάτη ήταν η πόλη Όραντζ (Orange) της Νέας Υόρκης, όπου ήταν ο φίλος του Λούης
Ανδρέου.
Η τρίτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1907 έγινε από το Δημήτριο Ι. Κάππο.
Από το λιμάνι της Πάτρας στις 22 Απριλίου ταξίδεψε με το πλοίο “Sofia Hohenberg” και στις 10 Μαΐου αφίχθηκε στις ΗΠΑ.
Ήταν τίτε 21 ετών. Δήλωσε υποδηματοποιός (shoemaker). Με 10 $
μαζί του έψαχνε για δουλειά στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Ιωάννης
Λαγγιώλης.
Η τέταρτη ομαδική αναχώρηση στο
1907 αριθμούσε 4 άτομα και συγκροτήθηκε από τους : Διαμ. Καλπούζο, Αθαν.
Καψάλη, Ευθ. Λουκόπουλο και Κων. Μπούρα. Από την Ελλάδα πήγαν με πλοίο στην
Ιταλία. Στις 23 Απριλίου, από το ιταλικό λιμάνι της Νάπολης επιβιβάστηκαν στο
πλοίο “Italia”
και στις 15 Μαΐου αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Επιπλέον στοιχεία
μας γνωρίζουν ότι :
·
Ο
[Δι]αμαντής[24]
Καλπούζος ήταν 22 ετών. Δήλωσε εργάτης. Με 18 $ για τα πρώτα του έξοδα
πήγαινε για δουλειά στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο φίλος του
Κωνσταντίνος Χαντίλης (Chantilis).
·
Ο
Αθανάσιος Καψάλης ήταν 21 ετών.
Προορισμός του για δουλειά εργάτη (με 10 $ στην τσέπη) ήταν το Ουέστ Όραντζ της
Νέας Υόρκης, κοντά στο φίλο του Ευθύμιο Σταθόπουλο.
·
Ο
Ευθύμιος Λουκόπουλος ήταν 22 ετών.
Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με 12 $ μαζί του) στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια,
όπου ήταν ο φίλος του Κωνσταντίνος Χαντίλης (Chantilis).
·
Ο
Κωνσταντίνος Μπούρας ήταν 39 ετών
και παντρεμένος. Έψαχνε για δουλειά εργάτη (με 10 $) στη Φιλαδέλφεια της
Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο φίλος του Κωνσταντίνος Χαντίλης.
Η τέταρτη μεμονωμένη αναχώρηση
στο 1907 έγινε από το Γεώργιο
Αναγνωστόπουλο. Στις 31 Μαΐου, από το λιμάνι της Πάτρας έφυγε με το πλοίο “Gerty” και στις 23
Ιουνίου αφίχθηκε στις ΗΠΑ. Ήταν τότε 23 ετών. Με 14 $ για τα πρώτα του έξοδα,
πήγαινε για δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη, όπου είχε έναν φίλο του.
Η πέμπτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1907 έγινε από τον Ηλία Μίχο.
Από το λιμάνι του Πειραιά, στις 15 Ιουνίου επιβιβάστηκε στο πλοίο “Napolitan Prince” και στις 6 Ιουλίου αποβιβάστηκε στο
λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 21 ετών. Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με 21 $
μαζί του) στην πόλη Όραντζ (Orange) της Νέας
Υόρκης, κοντά στον κουνιάδο του Δημήτριο Λύτρα[25].
Η έκτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1907 έγινε από το Θεόδωρο
Χριστοδούλου. Από το λιμάνι του Πειραιά, στις 2 Σεπτεμβρίου ταξίδεψε με το
ελληνόκτητο πλοίο “Moraitis” και στις 24 Σεπτεμβρίου έφτασε στην
Αμερική. Ήταν τότε 24 ετών. Με 20 $ στην τσέπη, έψαχνε για δουλειά εργάτη στη
Νέα Υόρκη, όπου είχε το συγγενή του Σταμ. Σταματόπουλο.
Η έβδομη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1907 έγινε από το Βασίλειο Στάικο.
Από την Ελλάδα πήγε πρώτα με πλοίο στη Γαλλία. Στις 12 Οκτωβρίου, από το
γαλλικό λιμάνι της Χάβρης επιβιβάστηκε στο πλοίο “La Bretagne” και στις 21
Οκτωβρίου αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Νέα Υόρκης. Ήταν τότε 30 ετών. Προορισμός
του (με 55 $ για τα πρώτα έξοδα) για δουλειά εργάτη ήταν η πόλη Έβανστον του
Γουαϊόμινγκ, κοντά στον ξάδερφό του Γεώργιο Μπουντρούκα.
Η όγδοη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1907 έγινε από τον Κωνσταντίνο Γάτο.
Από το λιμάνι της Πάτρας, στις 9 Οκτωβρίου ταξίδεψε με το πλοίο “Moraitis” και στις 15
Νοεμβρίου “πάτησε πόδι” στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 24 ετών. Δήλωσε
έμπορος (merchant). Πήγαινε για δουλειά (με 25 $ μαζί
του) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του … Μοσχαχλαϊδής.
Η πέμπτη (και τελευταία) ομαδική αναχώρηση στο 1907 έγινε από
διμελή ομάδα, με τους Δημ. Μαθιό και Ανάργ. Πισπιρίγκο. Από την Ελλάδα πήγαν με
πλοίο πρώτα στην Ιταλία. Την 1η Νοεμβρίου, από το ιταλικό λιμάνι της Νάπολης,
αναχώρησαν με το πλοίο “Calabria” και στις 20 Νοεμβρίου έφτασαν στην
Αμερική. Το αρχειακό υλικό μας αναφέρει επίσης ότι :
·
Ο
Δημήτριος Μαθιός (Matheon) ήταν 38 ετών
και παντρεμένος. Γεννήθηκε στην Άμφισσα, αλλά δήλωσε τη Λαμία ως τόπο
προηγούμενης διαμονής. Με 25 $ για τα πρώτα του έξοδα, πήγαινε για δουλειά
εργάτη στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Γεώργιος Τρανόπουλος.
·
Ο
Ανάργυρος Πισπιρίγκος ήταν 24 ετών.
Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με 15 $ στην τσέπη) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος
του Κ. Ε. Χάρος.
Δ. Διατήρηση του μεταναστευτικού ρεύματος στο 1909
Στη διάρκεια του έτους 1909 έγιναν 10 ταξίδια (4 ομαδικά και 6 από
μεμονωμένους). Συνολικά έφυγαν 18 άνθρωποι της Άμφισσας. Πιο συγκεκριμένα
έχουμε :
Η πρώτη ομαδική αναχώρηση στο
1909 έγινε από δύο άτομα, τους Νικ. Βασιλόπουλο και Ιωάν. Κουτροσίμο. Στις
28 Φεβρουαρίου, από το λιμάνι της Πάτρας ταξίδεψαν με το πλοίο “Martha Washington” και στις 17 Μαρτίου “πάτησαν πόδι”
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ξέρουμε δε ότι :
·
Ο
Νικόλαος Βασιλόπουλος ήταν 17 ετών.
Ο πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Θεοχάρης. Με 15 $ μαζί του, αναζητούσε
δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Ν. Μοσχαχλαϊδής.
·
Ο
Ιωάννης Κουτροσίμος ήταν 24 ετών.
Στην Άμφισσα είχε τον πατέρα του Κώστα. Έψαχνε για δουλειά εργάτη (με 25 $ στην
τσέπη) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Ν. Μοσχαχλαϊδής.
Η δεύτερη ομαδική αναχώρηση στο
1909 αριθμούσε πέντε άτομα και συγκροτήθηκε από τους : Ευάγ. Δημητρέλο,
Γεώργ. Λατίφη, Ανδρ. Μαστρανδρέου, Ηλ. Παπαγεωργίου και Ευθ. Χαραμή. Η ομάδα
έφυγε με πλοίο από την Ελλάδα μέχρι τη Γαλλία. Στις 22 Μαρτίου, από το γαλλικό
λιμάνι της Χάβρης επιβιβάστηκαν στο πλοίο “La Bretagne” και στις 31
Μαρτίου αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Το αρχειακό υλικό μας
πληροφορεί επίσης ότι :
·
Ο
Ευάγγελος Δημητρέλος ήταν 23 ετών. Η
μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Παγώνα. Ο τελικός προορισμός του (με 35 $ για
τα πρώτα του έξοδα) για δουλειά εργάτη ήταν η Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια,
κοντά στον ξάδερφό του Νικόλαο Μπαρμπεράκη.
·
Ο
Γεώργιος Λατίφης ήταν 23 ετών. Η
μητέρα του λεγόταν Μαρία. Πήγαινε για δουλειά εργάτη (με 20 $ μαζί του) στη
Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, κοντά στον αδελφό του Ευθύμιο Λατίφη. Για το
Γεώργιο Λατίφη αυτό ήταν το δεύτερο ταξίδι στην Αμερική. Είχε ξανάρθει την
περίοδο 1907-08 και εργάστηκε πάλι στον ίδιο τόπο.
·
Ο
Ανδρέας Μαστρανδρέου ήταν 25 ετών. Η
μητέρα του λεγόταν Βιολέτα. Με 18 $ στην τσέπη αναζητούσε δουλειά εργάτη στη
Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο θείος του Νικόλαος Μπαρμπεράκης.
·
Ο
Ηλίας Παπαγεωργίου ήταν 24 ετών. Στην
Άμφισσα είχε τη μητέρα του Ασήμω. Έψαχνε για δουλειά εργάτη (με 25 $) στο
Σικάγο, κοντά στον ξάδερφό του Γεώργιο Καρώνη.
·
Ο
Ευθύμιος Χαραμής ήταν 25 ετών. Στην
Άμφισσα είχε τον αδερφό του Ευάγγελο. Τελικός προορισμός του (με 20 $ για τα
αναγκαία πρώτα έξοδα) για δουλειά εργάτη ήταν η Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια,
όπου ήταν ο ξάδερφός του Ευθύμιος Λατίφης.
Η πρώτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1909 έγινε από το Νικόλαο Αρακόπουλο.
Στις 26 Απριλίου, από το λιμάνι της Πάτρας έφυγε με το πλοίο “Argentina” και στις 13
Μαΐου αφίχθηκε στις ΗΠΑ. Ήταν τότε 25 ετών. Ο πατέρας του λεγόταν Ευστάθιος. Με
40 $ μαζί του, πήγαινε για δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του
Ιωάννης Γάτος.
Η τρίτη ομαδική αναχώρηση στο
1909 έγινε από διμελή ομάδα, με τους : Κωνστ. Καλλία και Ανδρ. Καρανάσο. Το
ταξίδι τους έγινε τμηματικά. Από την Ελλάδα πήγαν με πλοίο στη Γαλλία. Στις 3
Μαΐου, από το γαλλικό λιμάνι της Χάβρης επιβιβάστηκαν στο πλοίο “Caroline” και στις 16
Μαΐου αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Γνωρίζουμε επιπλέον γι’ αυτούς
ότι :
·
Ο
Κωνσταντίνος Καλλίας ήταν 20 ετών. Ο
πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Δήμος. Ως εργάτης, με 12 $ στην τσέπη, πήγαινε
για δουλειά στο Σικάγο, όπου ήταν ο φίλος του Γεώργιος Καρώνης.
·
Ο
Ανδρέας Καρανάσος ήταν 25 ετών. Στην
Άμφισσα είχε τη μητέρα του, που λεγόταν Τριάδα. Ο τελικός προορισμός του (με 20
$ για τα πρώτα έξοδα) για δουλειά εργάτη ήταν η Νέα Υόρκη, όπου είχε το φίλο
του Σταύρο Μοσχαχλαϊδή.
Η δεύτερη μεμονωμένη αναχώρηση
στο 1909 έγινε από τον Ιωάννη Καράλη.
Από το λιμάνι της Πάτρας ταξίδεψε με το ελληνόκτητο πλοίο “Patris” και στις 2
Ιουνίου έφτασε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 18 ετών. Ο πατέρας του
λεγόταν Γεώργιος. Αναζητούσε δουλειά εργάτη, με 15 $ μαζί του, στην πόλη Όραντζ
του Νιού Τζέρσεϋ, κοντά στον αδερφό του Βασίλειο Καράλη.
Η τέταρτη ομαδική αναχώρηση στο
1909 έγινε από τρία άτομα, τους Κων. Αθανασόπουλο, Δημ. Δάλαρη και Αργ.
Μοσχαχλαϊδή. Στις 27 Ιουνίου, από το λιμάνι της Πάτρας ταξίδεψαν με το πλοίο “Patris” και στις 14
Ιουλίου αφίχθησαν στις ΗΠΑ. Για τους μετανάστες αυτούς γνωρίζουμε επίσης ότι :
·
Ο
Κωνσταντίνος Αθανασόπουλος ήταν 19
ετών. Ο πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Γεώργιος. Με 22 $ για τα πρώτα του
έξοδα, έψαχνε για δουλειά εργάτη στη Φοστόρια του Οχάιο, όπου ήταν ο ξάδερφός
του Νικόλαος Σιάννος.
·
Ο
Δημήτριος Δάλαρης ήταν 28 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Βασίλειος. Τελικός προορισμός του (με 15 $ στην τσέπη) για
δουλειά εργάτη ήταν η Νέα Υόρκη, κοντά στον ξάδερφό του Κ. Ν. Γάτο.
·
Ο
Αργύριος Μοσχαχλαϊδής ήταν 29 ετών.
Στην Άμφισσα είχε τη μητέρα του Μαρίνα. Με 15 $ μαζί του πήγαινε για δουλειά
στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο αδελφός του Σταύρος.
Η τρίτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1909 έγινε από το Δημήτριο
Μητσόπουλο. Στις 12 Ιουλίου, από το λιμάνι της Πάτρας επιβιβάστηκε στο
πλοίο “Oceania”
και στις 28 Ιουλίου αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν 35 ετών. Στην
Άμφισσα είχε τον ξάδερφό του Θ. Αποστολόπουλο. Ως εργάτης, με 40 $ μαζί του,
πήγαινε για δουλειά στην πόλη Σουπήριορ του Ουισκόνσιν, , όπου ήταν ο συγγενής
του Απόστολος Πανταζής.
Η τέταρτη μεμονωμένη αναχώρηση
στο 1909 έγινε από το Χαράλαμπο Λάιο.
Από το λιμάνι της Πάτρας, στις 7 Αυγούστου έφυγε με το πλοίο “Themistocles” και στις 25
Αυγούστου έφτασε στην Αμερική. Ήταν 20 ετών. Ο πατέρας του λεγόταν Αλέξιος.
Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με 25 $ για τα πρώτα του έξοδα) στη Νέα Υόρκη, όπου
ήταν ο συμπατριώτης του Κωσντ. Γάτος.
Η πέμπτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1909 έγινε από το Γεώργιο Ξεπλάτη.
Στις 24 Σεπτεμβρίου, από το λιμάνι της Πάτρας ταξίδεψε με το πλοίο “Patris” και στις 10
Οκτωβρίου αφίχθηκε στις ΗΠΑ. Ήταν τότε 17 ετών. Η μητέρα του στην Άμφισσα
λεγόταν Ευγενία. Με 20 $ μαζί του, αναζητούσε δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη,
όπου ήταν ο πατριώτης του Κωνσταντίνος Τσαρός.
Η έκτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1909 έγινε από το Γεώργιο Ντελή.
Από το λιμάνι του Πειραιά, στις 2 Οκτωβρίου επιβιβάστηκε στο πλοίο “Themistocles” και στις 24
Οκτωβρίου αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 48 ετών και
παντρεμένος. Στην Άμφισσα είχε τον αδερφό του Κυριάκο. Τελικός προορισμός του
(με 75 $ στην τσέπη) ήταν το Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, κοντά στον ανεψιό
του Ηλία Κρητικό.
Ε. Κορύφωση της μετανάστευσης στο 1910
Στη διάρκεια του έτους 1910 έγιναν 167 μεταναστευτικά ταξίδια (11
ομαδικά και 6 από μεμονωμένους). Συνολικά έφυγαν 50 άνθρωποι της Άμφισσας.
Αναλυτικά έχουμε :
Η πρώτη ομαδική αναχώρηση στο
1910 έγινε από τριμελή ομάδα, που συγκροτήθηκε από τους : Ευθ. Αβραμίκο,
Δημ. Ανδρέου και Κώσ. Κουφοκώστα. Στις 10 Φεβρουαρίου, από το λιμάνι της Πάτρας
ταξίδεψαν με το πλοίο “Themistocles” και στις 13 Μαρτίου έφτασαν στην
Αμερική. Τα στοιχεία του αρχείου μας αναφέρουν ότι :
·
Ο
Ευθύμιος Αβραμίκος ήταν 22 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Γεώργιος. Ως εργάτης, με 25 $ για τα πρώτα του έξοδα,
πήγαινε για δουλειά στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο συμπατριώτης του Κωνστ. Γάτος.
·
Ο
Δημήτριος Ανδρέου ήταν 22 ετών. Η
μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Ευαγγελία. Με 30 $ μαζί του, αναζητούσε δουλειά
εργάτη στη Νέα Υόρκη, κοντά στον ξάδερφό του Κωνσταντίνο Γάτο.
·
Ο
Κώστας Κουφοκώστας ήταν 38 ετών και
παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Χρυσούλα. Ως εργάτης, με 14 $ στην τσέπη,
έψαχνε για δουλειά στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο συμπατριώτης του Κωνσταντίνος
Γάτος.
Η δεύτερη ομαδική αναχώρηση στο
1910 αριθμούσε τέσσερα άτομα και περιλάμβανε τους : Ευθ. Κολοβατιανό, Ευάγ.
Μητσόπουλο, Ηλ. Μητσόπουλο και Ιωάν. Ψύχα. Στις 28 Φεβρουαρίου, από το λιμάνι
του Πειραιά, έφυγαν με το πλοίο “Patris” και στις 18 Μαρτίου αφίχθησαν στις
ΗΠΑ. Για τους μετανάστες αυτούς γνωρίζουμε επιπλέον ότι :
·
Ο
Ευθύμιος Κολοβατιανός ήταν 19 ετών.
Ο πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Νικόλαος. Ο τελικός προορισμός του για
δουλειά εργάτη (με 25 $) ήταν η Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Κ. Ν. Γάτος.
·
Ο
Ευάγγελος Μητσόπουλος ήταν 18 ετών.
Τον πατέρα του έλεγαν Νικόλαο. Με 21 $ μαζί του πήγαινε για δουλειά εργάτη στο
Ποκατέλλο του Αϊντάχο, κοντά στον ξάδερφό του Γεώργιο Μητσόπουλο.
·
Ο
Ηλίας Μητσόπουλος ήταν 17 ετών. Η
μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Σοφία. Ως εργάτης, με 23 $ στην τσέπη,
αναζητούσε δουλειά στο Ποκατέλλο του Αϊντάχο, όπου ήταν ο αδερφός του Γεώργιος
Μητσόπουλος.
·
Ο
Ιωάννης Ψύχας ήταν 21 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Ευστάθιος. Με 22 $ για τα πρώτα του έξοδα, έψαχνε για
δουλειά στο Ποκατέλλο του Αϊντάχο, όπου ήταν ο ξάδερφός του Γεώργιος Πολυζώης[26].
Η πρώτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1910 έγινε από τον Κώστα
Παπανικολάου. Από το λιμάνι του Πειραιά, στις 7 Μαρτίου επιβιβάστηκε στο
πλοίο “Athinai”
και στις 28 Μαρτίου αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Νέα Υόρκης. Ήταν 19 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Γεώργιος. Ο τελικός προορισμός του (με 35 $ μαζί του) για
δουλειά εργάτη ήταν η Χάιντενβιλ (Haydenville) της
Μασαχουσέτης, όπου είχε έναν φίλο του.
Η δεύτερη μεμονωμένη αναχώρηση
στο 1910 έγινε από το Χρήστο
Παπαρίδη. Στις 21 Μαρτίου, από το λιμάνι της Πάτρας ταξίδεψε με το πλοίο “Eugenia” και στις 10
Απριλίου έφτασε στην Αμερική. Ήταν τότε 38 ετών και παντρεμένος. Η γυναίκα του
στην Άμφισσα λεγόταν Αναστασία. Πήγαινε για δουλειά εργάτη (με 25 $ για τα
πρώτα έξοδα) στη Νέα Υόρκη, κοντά στον ανεψιό του Γεώργιο Παπαρίδη.
Η τρίτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1910 έγινε από τον Αθανάσιο Βούλγαρο
(Voulgaros).
Από το λιμάνι της Πάτρας, στις 28 Μαρτίου έφυγε με το πλοίο “Alice” και στις 14
Απριλίου αφίχθηκε στις ΗΠΑ. Ήταν 35 ετών και παντρεμένος. Δήλωσε κομμωτής (hair dresser).
Η γυναίκα του λεγόταν Αθηνά. Με 25 $ στην τσέπη αναζητούσε δουλειά στη Νέα
Υόρκη, κοντά στον ξάδερφό του Γ. Παπαρίδη.
Η τρίτη ομαδική αναχώρηση στο
1910 έγινε από διμελή ομάδα, με τους Παν. Λύτρα και Παν. Ποντίκη. Από το
λιμάνι του Πειραιά, στις 9 Απριλίου αναχώρησαν με το πλοίο “Themistocles” και την 1η
Μαΐου “πάτησαν πόδι” στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Επιπλέον στοιχεία μας
γνωρίζουν ότι:
·
Ο
Παναγιώτης Λύτρας ήταν 18 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Χαράλαμπος. Ως εργάτης, με 25 $ για τα πρώτα του έξοδα
πήγαινε για δουλειά στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Ευθύμιος Σταθόπουλος.
·
Ο
Παναγιώτης Ποντίκης (Poutikis)
ήταν 38 ετών και παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Αναστασία. Προορισμός του
(με 37 $ μαζί του) για δουλειά εργάτη ήταν η Νέα Υόρκη, κοντά στον ανεψιό του
Ευθύμιο Σταθόπουλο.
Η τέταρτη μεμονωμένη αναχώρηση
στο 1910 έγινε από το Σταύρο Κόντο.
Από την Ελλάδα πήγε πρώτα με πλοίο στη Γαλλία. Στις 23 Απριλίου, από το γαλλικό
λιμάνι της Χάβρης ταξίδεψε με το πλοίο “Caroline” και στις 5 Μαΐου έφτασε στην
Αμερική. Ήταν τότε 19 ετών. Ο πατέρας του λεγόταν Νικόλαος. Αναζητούσε δουλειά
εργάτη (με 25 $ στην τσέπη) στη Νέα Υόρκη, όπου είχε τον ξάδερφό του Αργύρη
Μοσχαχλαϊδή.
Η πέμπτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1910 έγινε από το Ζάχο
Παπαζαχαρόπουλο. Από το λιμάνι της Πάτρας, στις 2 Μαΐου επιβιβάστηκε στο
πλοίο “Martha Washington” και στις 17
Μαΐου αποβιβάστηκε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν 25 ετών και αναλφάβητος.
Τον πατέρα του στην Άμφισσα έλεγαν Γεώργιο. Προορισμός του (με 25 $) για
δουλειά εργάτη ήταν η πόλη Γουάκο (Waco) του Τέξας,
όπου ήταν ο αδελφός του Γ. Παπαζαχαρόπουλος.
Η έκτη μεμονωμένη αναχώρηση στο
1910 έγινε από τον Αναστάσιο Περδίκη.
Από το λιμάνι του Πειραιά, έφυγε με το πλοίο “Athinai” και στις 31 Μαΐου αφίχθηκε στις ΗΠΑ.
Ήταν τότε 19 ετών. Τον πατέρα του έλεγαν Λουκά. Προορισμός του για δουλειά
εργάτη ήταν η Νέα Υόρκη.
Η τέταρτη ομαδική αναχώρηση στο
1910 έγινε από τετραμελή ομάδα, που περιλάμβανε τους Ανάργ. Αναγνωστόπουλο,
Σπ. Γιουρτσογιάννη, Κων. Καρντιάφτη και Παν. Σταμίδη. Το ταξίδι τους έγινε
τμηματικά. Από την Ελλάδα πήγαν με πλοίο πρώτα στη Γαλλία. Στις 4 Ιουνίου, από
το γαλλικό λιμάνι της Χάβρης αναχώρησαν με το πλοίο “Caroline” και στις 17
Ιουνίου έφτασαν στην Αμερική. Τα υπάρχοντα στοιχεία του αρχείου μας πληροφορούν
ότι :
·
Ο
Ανάργυρος Αναγνωστόπουλος ήταν 27
ετών. Στην Άμφισσα είχε τον αδελφό του Γεώργιο. Έψαχνε για δουλειά εργάτη (με
27 $ για τα πρώτα του έξοδα) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Δ. Ι.
Δάλαρης.
·
Ο
Σπύρος Γιουρτσογιάννης (Jourtsogianis)
ήταν 23 ετών. Η μητέρα του λεγόταν Ζωίτσα. Ως εργάτης, με 25 $ μαζί του,
πήγαινε για δουλειά στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Δ. Ι. Δάλαρης.
·
Ο
Κωνσταντίνος Καρντιάφτης (Cardiaftis)
ήταν 24 ετών. Είχε τη μητέρα του στην Άμφισσα. Έψαχνε για δουλειά εργάτη (με 50
$ στην τσέπη) στην πόλη Χόκβιαμ (Hoquiam) της
πολιτείας Ουάσινγκτον, όπου ήταν ο φίλος του Νικόλαος Κλεντζέρης.
·
Ο
Παναγιώτης Σταμίδης[27]
ήταν 20 ετών. Ο πατέρας του λεγόταν Γεώργιος. Προορισμός του (με 35 $) για
δουλειά εργάτη ήταν η Νέα Υόρκη, κοντά στον ξάδερφό του Δ. Ι. Δάλαρη.
Η πέμπτη ομαδική αναχώρηση στο
1910 έγινε από δύο άτομα, τους Ιωάν. Μπακογιάννη και Δημ. Παλούκη. Από την
Ελλάδα πήγαν με πλοίο πρώτα στη Γαλλία. Στις 25 Ιουνίου, από το γαλλικό λιμάνι
της Χάβρης, επιβιβάστηκαν στο πλοίο “Californie” και στις 11 Ιουλίου αποβιβάστηκαν
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ξέρουμε ακόμη ότι :
·
Ο
Ιωάννης Μπακογιάννης ήταν 24 ετών.
Δήλωσε εργάτης σε φάρμα. Ο πατέρας του λεγόταν Γεώργιος. Με 34 $ για τα πρώτα
του έξοδα, πήγαινε για δουλειά στην πόλη Σέρινταν (Sheridan)
του Ουαϊόμινγκ, όπου ήταν ο συμπατριώτης του Δημήτριος Αριστακλής.
·
Ο
Δημήτριος Παλούκης ήταν 23 ετών.
Στην Άμφισσα είχε τη μητέρα του Βασιλική. Ως εργάτης σε φάρμα, με 25 $ μαζί
του, αναζητούσε δουλειά στην πόλη Σέρινταν του Ουαϊόμινγκ, όπου ήταν ο
συμπατριώτης του Δημήτριος Αριστακλής.
Η έκτη ομαδική αναχώρηση στο 1910
έγινε από διμελή ομάδα, που συγκρότησαν οι Σίμ. Διαμαντόπουλος και Γεώρ.
Τσίγκας. Από το λιμάνι της Πάτρας, στις 4 Ιουλίου ταξίδεψαν με το πλοίο “Patris” και στις 19
Ιουλίου έφτασαν στην Αμερική. Το αρχείο μας αναφέρει επίσης ότι :
·
Ο
Σίμος Διαμαντόπουλος ήταν 29 ετών
και παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Αναστασία. Με 25 $ στην τσέπη, έψαχνε
για δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο κουμπάρος του Αργύριος
Μοσχαχλαϊδής.
·
Ο
Γεώργιος Τσίγκας ήταν 21 ετών. Η
μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Μαριγώ. Προορισμός του για δουλειά εργάτη (με
33 $) ήταν η Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο θείος του Σταύρος Μοσχαχλαϊδής.
Η έβδομη ομαδική αναχώρηση στο
1910 αριθμούσε τρία άτομα και περιλάμβανε τους : Λάμπ. Λαμπρόπουλο, Γεώρ.
Παπαδόπουλο και Αριστ. Σιδέρη. Στις 4 Αυγούστου, από το λιμάνι του Πειραιά
έφυγαν με το πλοίο “Themistocles” και στις 26 Αυγούστου “πάτησαν πόδι”
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Τα διαθέσιμα στοιχεία του αρχείου μας γνωρίζουν ότι
:
·
Ο
Λάμπρος Λαμπρόπουλος ήταν 27 ετών
και παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Άννα. Ως εργάτης, με 24 $ για τα πρώτα
αναγκαία έξοδα, πήγαινε για δουλειά στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο κουνιάδος του
Ανδρ. Μαστρανδρέου.
·
Ο
Γεώργιος Παπαδόπουλος ήταν 20 ετών.
Η μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Παναγιώτα. Με 35 $ μαζί του, αναζητούσε
δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη, κοντά στον αδελφός του Παν. Παπαδόπουλο.
·
Ο
Αριστοτέλης Σιδέρης ήταν 20 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Κώστας. Ως εργάτης, με 30 $ στην τσέπη, έψαχνε για δουλειά
στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν φίλοι οι Αφοί Ψάκη (Psaki
Bros).
Η όγδοη ομαδική αναχώρηση στο
1910 έγινε από διμελή ομάδα, με τους Αργ. Ζωμένο και Δημ. Ξηρό. Από την
Ελλάδα πήγαν με πλοίο στη Γαλλία. Στις 3 Σεπτεμβρίου, από το γαλλικό λιμάνι της
Χάβρης επιβιβάστηκαν στο πλοίο “La Gascogne” και στις 12
Σεπτεμβρίου αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ξέρουμε ακόμη γι’ αυτούς
ότι :
·
Ο
Αργύριος Ζωμένος ήταν 33 ετών. Η
μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Αφροδίτη. Ως εργάτης ημέρας (day laborer)
με 25 $ για τα πρώτα έξοδα, πήγαινε για δουλειά σε τόπο της πολιτείας
Ουάσινγκτον, με γνωστό του στην Αμερική τον κουνιάδο του Οδυσσέα Τσικνή.
·
Ο
Δημήτριος Ξηρός ήταν 25 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Γεώργιος. Με 25 $ μαζί του αναζητούσε δουλειά εργάτη ημέρας
στο Μιλγουώκι του Ουισκόνσιν, κοντά στον κουνιάδο του Χρήστο Παπαρίδη.
Η ένατη ομαδική αναχώρηση στο
1910 αριθμούσε εννέα άτομα. Τη συγκρότησαν οι : Σπ. Αντωνόπουλος, Ανάργ.
Γούσαρης, Δημ. Δάλαρης, Ευάγ. Δεμέρκος, Αναστ. Ζαχαρόπουλος, Ιωάν. Ζωητός, Δημ.
Λαγουράκης, Στέφ. Μανωλόπουλος και Γεώρ. Ξεπλάτης. Στις 5 Σεπτεμβρίου, έφυγαν
με το πλοίο “Athinai”
και στις 22 Σεπτεμβρίου έφτασαν στην Αμερική. Επιπλέον στοιχεία μας αναφέρουν
ότι :
·
Ο
Σπυρίδων Αντωνόπουλος ήταν 31 ετών.
Ο πατέρας του λεγόταν Γεώργιος. Με 50 $ στην τσέπη έψαχνε για δουλειά εργάτη
στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Α. Καϊόπουλος.
·
Ο
Ανάργυρος Γούσαρης[28]
ήταν 18 ετών και αναλφάβητος. Ο πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Ευθύμιος.
Προορισμός του για δουλειά εργάτη (με 25 $) ήταν η Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος
του Σταύρος Μοσχαχλαϊδής.
·
Ο
Δημήτριος Δάλαρης ήταν 33 ετών και
αναλφάβητος. Στην πατρίδα είχε τον πατέρα του. Πήγαινε για δουλειά εργάτη (με
33 $ για τα πρώτα του έξοδα) στη Νέα Υόρκη, κοντά στον ξάδερφό του Δημ. Δάλαρη.
·
Ο
Ευάγγελος Δεμέρκος[29]
ήταν 27 ετών. Ο πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Ευθύμιος. Με 55 $ μαζί του
αναζητούσε δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Δημ. Δάλαρης.
·
Ο
Αναστάσιος Ζαχαρόπουλος ήταν 27
ετών. Η μητέρα του στην πατρίδα λεγόταν Ελένη. Ο προορισμός του για δουλειά
εργάτη, με 25 $ στην τσέπη, ήταν η Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο γνωστός του Γεώργιος
Μουστάκης.
·
Ο
Ιωάννης Ζωητός ήταν 40 ετών,
αναλφάβητος και παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Χρυσάνθη. Έψαχνε για δουλειά
εργάτη (με 50 $ για τα πρώτα του έξοδα) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο γνωστός του
Δημ. Δάλαρης.
·
Ο
Δημήτριος Λαγουράκης[30] ήταν 19 ετών.
Ο πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Ευστάθιος. Πήγαινε για δουλειά εργάτη, με 25
$ μαζί του, στη Νέα Υόρκη, κοντά στον ξάδερφό του Ανάργυρο Μοσχαχλαϊδή.
·
Ο
Στέφανος Μανωλόπουλος ήταν 26 ετών.
Στην Άμφισσα είχε τον πατέρα του Νικόλαο. Με 19 $ στην τσέπη, έψαχνε για
δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Μ. Λευκαδίτης.
·
Ο
Γεώργιος Ξεπλάτης (Xeplanis)
ήταν 28 ετών και αναλφάβητος. Ο πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Ανάργυρος.
Προορισμός του για δουλειά εργάτη (με 40 $) ήταν η Νέα Υόρκη, κοντά στο φίλος
του Σταύρο Μοσχαχλαϊδή.
Η δέκατη ομαδική αναχώρηση στο
1910 έγινε από τρία άτομα, τους : Νικ. Δημόπουλο, Κώσ. Κολοκοτίνη και Κώσ.
Μελέτη. Στις 16 Σεπτεμβρίου, από το λιμάνι της Πάτρας, ταξίδεψαν με το πλοίο “Martha Washington” και στις 12 Οκτωβρίου αφίχθησαν στις
ΗΠΑ. Για τους μετανάστες αυτούς γνωρίζουμε ότι :
·
Ο
Νικόλαος Δημόπουλος ήταν 24 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Λεωνίδας. Με 25 $ στην τσέπη, έψαχνε για δουλειά εργάτη
στην πόλη Σάνυσάιντ (Sunnyside) της Γιούτα,
όπου ήταν ο ξάδερφός του Τομ Μελέτης.
·
Ο
Κώστας Κολοκοτίνης ήταν 30 ετών και
παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Ζαχάρω. Ο τελικός προορισμός του για δουλειά
εργάτη (με 50 $ για τα πρώτα έξοδα) ήταν το Μάντσεστερ του Νιου Χαμσάιρ, όπου
είχε τον ξάδερφό του Κ. Σιατόπουλο.
·
Ο
Κώστας Μελέτης ήταν 37 ετών και
παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Ελένη. Με 25 $ μαζί του πήγαινε για δουλειά
εργάτη στην πόλη Σάνυσάιντ της Γιούτα, κοντά στον αδερφό του Τομ Μελέτη.
Η ενδέκατη (και τελευταία) ομαδική αναχώρηση στο 1910 ήταν η μεγαλύτερη αριθμητικά στην
μεταναστευτική ιστορία της Άμφισσας. Περιλάμβανε 10 άτομα. Αυτά ήταν οι : Παν.
Αραπόπουλος, Σπ. Κούκιος, Ευστ. Μαζίνος, Βασ. Μπεσκίνης, Βασ. Ρεκαΐτη, Ευθ.
Ρεκαΐτης, Βασ. Τζουβαλά, Παρ. Τζουβαλά, Δημ. Τζουβαλάς και Σωτ. Τζουβαλάς. Από
το λιμάνι του Πειραιά επιβιβάστηκαν στο πλοίο “Themistocles” και νέας 21 Οκτωβρίου αποβιβάστηκαν
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Το αρχειακό υλικό μας πληροφορεί ακόμη ότι :
·
Ο
Παναγιώτης Αραπόπουλος ήταν 18 ετών.
Ο πατέρας λεγόταν Ευστάθιος. Πήγαινε για δουλειά εργάτη (με 25 $) στη Νέα
Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Πέτρος Παππάς.
·
Ο
Σπύρος Κούκιος ήταν 26 ετών. Στην
πατρίδα είχε τη μητέρα του Ασήμω. Προορισμός του (με 25 $ μαζί του) για δουλειά
εργάτη ήταν η Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Ανδρ. Μαστρανδρέας.
·
Ο
Ευστάθιος Μαζίνος ήταν25 ετών. Στην
Άμφισσα είχε τον πατέρα του Δ. Μαζίνο. Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με 26 $ στην
τσέπη) στο Μιλγουώκι του Ουισκόνσιν, όπου ήταν ο φίλος του Γ. Ζαγκούρας.
·
Ο
Βασίλειος Μπεσκίνης ήταν 26 ετών. Η
μητέρα του λεγόταν Αικατερίνη. Έψαχνε για δουλειά εργάτη (με 25 $ για τα πρώτα
του έξοδα) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Ανδρ. Μαστρανδρέας.
·
Ο
Ευθύμιος Ρεκαΐτης ήταν 38 ετών. Στην
Άμφισσα είχε τον αδερφό του Ηλία. Με 25 $ μαζί του, πήγαινε για δουλειά εργάτη
στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, κοντά στον ανεψιό του Νικ. Βαρμετάκη.
·
Η
Βασιλική Ρεκαΐτη ήταν 27 ετών και
αναλφάβητη. Ήταν αδελφή του Ευθυμίου (που προαναφέρθηκε). Δήλωσε οικιακά και
(με 25 $) συνόδευε τον αδελφό της στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο
ανεψιός της Νικ. Βαρμετάκης.
·
Η
Βασιλική Τζουβαλά ήταν 40 ετών και
παντρεμένη. Δήλωσε οικιακά. Στην Άμφισσα είχε τον ξάδερφός της Ηλία Ρεκαΐτη.
Πήγαινε στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια (με 40 $ στην τσέπη) μαζί με τα παιδιά
της για να συναντήσει το σύζυγό της Γεώργιο Τζουβαλά.
·
Η
Παρασκευή Τζουβαλά ήταν 16 ετών και
αναλφάβητη. Με τη μητέρα της Βασιλική πήγαινε στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια
για να συναντήσει τον πατέρα της Γεώργιο.
·
Ο
Δημήτριος Τζουβαλάς ήταν 12 ετών.
Ήταν μαθητής. Κι αυτός μαζί με τη μητέρα του Βασιλική πήγαινε στη Φιλαδέλφεια
της Πενσυλβάνια για να συναντήσει τον πατέρα του Γεώργιο.
·
Ο
Σωτήριος Τζουβαλάς ήταν 11 ετών Ήταν
μαθητής. Κι αυτός μαζί με τη μητέρα του Βασιλική πήγαινε στη Φιλαδέλφεια της
Πενσυλβάνια για να συναντήσει τον πατέρα του Γεώργιο.
Ζ. Υποδιπλασιασμός των μεταναστών στο 1911
Στη διάρκεια του έτους 1911 έγιναν 8 μεταναστευτικά ταξίδια (2 ομαδικά
και 6 από μεμονωμένους). Συνολικά έφυγαν 15 άνθρωποι της Άμφισσας. Πιο
συγκεκριμένα έχουμε :
Η πρώτη μεμονωμένη άφιξη στο 1911
έγινε από το Λεωνίδα Διαμαντόπουλο.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1910, από το λιμάνι της Πάτρας, αναχώρησε με το πλοίο “Patris” και στις 4
Ιανουαρίου 1911 έφτασε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 28 ετών. Ο αδερφός
του στην Άμφισσα λεγόταν Σπύρος. Έψαχνε για δουλειά εργάτη, με 25 $ για τα
πρώτα του έξοδα, στο Χάβερχιλ της Μασαχουσέτης, όπου ήταν ο αδερφός του Σίμος
Διαμαντόπουλος.
Η δεύτερη μεμονωμένη άφιξη στο
1911 έγινε από το Σταύρο Γερεντή
(Gerendis).
Στις 9 Ιανουαρίου, από το λιμάνι της Πάτρας, επιβιβάστηκε στο πλοίο “Martha Washington” και στις 23 Ιανουαρίου αποβιβάστηκε
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν 25 ετών και αναλφάβητος. Ως επάγγελμα δήλωσε
βυρσοδέψης (tanner). Ο πατέρας του λεγόταν Ηλίας. Προορισμός του, με
25 $ μαζί του, για δουλειά ήταν η πόλη Χολυόκε (Holyoke) της
Μασαχουσέτης, όπου ήταν ο ξάδερφός του Ηλίας Μέγκος.
Η τρίτη μεμονωμένη άφιξη στο 1911
έγινε από τον Ευθύμιο Δερβέναγα.
Στις 4 Φεβρουαρίου, από το λιμάνι του Πειραιά, ταξίδεψε με το πλοίο “Athinai” και στις 26
Φεβρουαρίου “πάτησε πόδι” στην Αμερική. Ήταν τότε 18 ετών. Η μητέρα του λεγόταν
Ελένη. Ως εργάτης, με 25 $ στην τσέπη, πήγαινε για δουλειά στην Λούισβιλ του
Κεντάκυ, όπου ήταν ο φίλος του Τζέιμς Λατσούδης.
Η πρώτη ομαδική αναχώρηση στο
1911 αριθμούσε επτά άτομα και περιλάμβανε τους : Δημ. Βρακατσά, Γεώργ.
Καραμήτσο, Γεώργ. Καρδάση, Ηλ. Λιανουλόπουλο, Παν. Μαλάμο, Ιωάν. Μπέκο και
Ιωάν. Τυροδήμο. Στις 13 Μαρτίου, από το λιμάνι της Πάτρας έφυγαν με το πλοίο “Themistocles” και στις 4
Απριλίου αφίχθηκαν στις ΗΠΑ. Το αρχειακό υλικό μας αναφέρει ότι :
·
Ο
Δημήτριος Βρακατσάς ήταν 33 ετών και
παντρεμένος. Ο πεθερός του στην Άμφισσα λεγόταν Νικόλαος. Με 25 $ στην τσέπη,
πήγαινε για δουλειά εργάτη στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Σωκράτης
Μοσχαχλαϊδής.
·
Ο
Γεώργιος Καραμήτσος ήταν 18 ετών. Ο
πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Δημήτριος. Ο τελικός προορισμός του για
δουλειά εργάτη (με 25 $) ήταν η Νέα Υόρκη, κοντά στο συγγενή του Κωνστ, Τσάρα.
·
Ο
Γεώργιος Καρδάσης ήταν 25 ετών.
Δήλωσε αγρότης-κτηματίας (farmer). Ο κουνιάδος
του στην πατρίδα λεγόταν Σπύρος Κακαμπίνης. Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με 25 $
για τα πρώτα του έξοδα) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Κώστα Γάτος.
·
Ο
Ηλίας Λιανουλόπουλος (Lianlopulos)
ήταν 23 ετών. Ο πατέρας του λεγόταν Βασίλειος. Ως εργάτης, με 25 $ στην τσέπη,
έψαχνε για δουλειά στο Πόρτσμουθ (Portsmouth) του Οχάιο,
όπου ήταν ο φίλος του Αριστείδης Τσουκαλάς.
·
Ο
Παναγιώτης Μαλάμος ήταν 40 ετών και
παντρεμένος. Δήλωσε εργάτης σε φάρμα. Η γυναίκα του λεγόταν Γιαννούλα.
Προορισμός του για δουλειά, με 30 $ για τα πρώτα του έξοδα, ήταν το Σαιντ Λούις
της Μοντάνα, όπου ήταν ο ανεψιός του Δημήτριος Μιταλάς.
·
Ο
Ιωάννης Μπέκος ήταν 30 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Ευθύμιος. Πήγαινε για δουλειά εργάτη, με 25 $ μαζί του, στο
Σαιντ Λούις της Μοντάνα, όπου ήταν ο φίλος του Κωνστ. Γιάτσος.
·
Ο
Ιωάννης Τυροδήμος ήταν 27 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Αναστάσιος. Αναζητούσε δουλειά εργάτη, με 25 $ στην τσέπη,
στο Ποκατέλλο του Αϊντάχο, κοντά στον αδερφό του Θεόδωρος Τυροδήμο[31].
Η τέταρτη μεμονωμένη άφιξη στο
1911 έγινε από το Νικόλαο Λαγγιώλη.
Στις 6 Απριλίου, από το λιμάνι της Πάτρας, αναχώρησε με το πλοίο “Patris” και στις 24
Απριλίου “πάτησε πόδι” στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 36 ετών και
παντρεμένος. Η γυναίκα του στην Άμφισσα λεγόταν Κατίνα. Πήγαινε για δουλειά
εργάτη (με 25 $ μαζί του) στη Νέα Υόρκη, κοντά στον αδερφό του Ιωάννη Λαγγιώλη.
Η πέμπτη μεμονωμένη άφιξη στο
1911 έγινε από το Χρήστο Σταυρόπουλο.
Από την Ελλάδα έφυγε με πλοίο για τη Γαλλία. Στις 14 Μαΐου, από το γαλλικό
λιμάνι της Χάβρης, επιβιβάστηκε στο πλοίο “Chicago” και στις 24 Μαΐου αποβιβάστηκε στο
λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 38 ετών, αναλφάβητος και παντρεμένος. Η
γυναίκα του στην Άμφισσα λεγόταν Μαρία. Προορισμός του, με 25 $ για τα πρώτα
του έξοδα, ήταν το Σπόκαν (Spokane) της
πολιτείας Ουάσινγκτον, όπου ήταν ο φίλος του Κωνσταντίνος Σταματόπουλος[32].
Η δεύτερη ομαδική αναχώρηση στο
1911 έγινε από δύο άτομα, τους Κώσ. Κατσογιάννη και Σπ. Μπαλάρα. Από την
Ελλάδα ταξίδεψαν μέχρι την Αδριατική. Εκεί, στο λιμάνι του Φιούμε, στις 14
Οκτωβρίου έφυγαν με το πλοίο “Carpathia” και στις 3 Νοεμβρίου “πάτησαν πόδι”
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Επιπλέον στοιχεία μας γνωρίζουν ότι :
·
Ο
Κώστας Κατσογιάννης ήταν 24 ετών. Ο
πατέρας του στα Σάλωνα λεγόταν Ιωάννης. Πήγαινε για δουλειά εργάτη, με 25 $ μαζί του, στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο
φίλος του Σεραφείμ Λίγκας.
·
Ο
Σπύρος Μπαλάρας ήταν 19 ετών. Τον
πατέρα του στην Άμφισσα έλεγαν Γεώργιο. Αναζητούσε δουλειά εργάτη, με 25 $ στην
τσέπη, στη Νέα Υόρκη, κοντά στο φίλο του Ιωάννη Μπόλιο.
Η έκτη (και τελευταία) μεμονωμένη άφιξη στο 1911 έγινε από το
Γεώργιο Παππά. Στις 20 Νοεμβρίου,
από το λιμάνι της Πάτρας αναχώρησε με το πλοίο “Martha Washington” και στις 5
Δεκεμβρίου έφτασε στην Αμερική. Ήταν τότε 25 ετών. Στην Άμφισσα είχε τον αδερφό
του Ηλία. Προορισμός του για δουλειά εργάτη (με 30 $ για τα πρώτα του έξοδα)
ήταν η Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο γνωστός του Ανδρ. Ρόδης.
Η. Νέα ελάττωση του αριθμού μεταναστών στο 1912
Στη διάρκεια του έτους 1912 έγιναν 7 μεταναστευτικά ταξίδια (4 ομαδικά
και 3 από μεμονωμένους). Συνολικά έφυγαν 13 άνθρωποι της Άμφισσας. Αναλυτικά
λοιπόν έχουμε :
Η πρώτη μεμονωμένη αναχώρηση στο 1912 έγινε από τον Παναγιώτη Κραββαρίτη. Στις 12 Μαρτίου, από το λιμάνι της Πάτρας,
ταξίδεψε με το πλοίο “Oceania” και στις 29 Μαρτίου κατέβηκε στο
λιμάνι της Να Υόρκης. Ήταν τότε 35 ετών και παντρεμένος. Η γυναίκα τα του στην
Άμφισσα λεγόταν Θεοδοσία. Έψαχνε για δουλειά εργάτη (με 20 $ για τα πρώτα του
έξοδα) στο Πόρτσμουθ της Βιρτζίνια, κοντά στον ξάδερφό του Νικόλαο Κραββαρίτη.
Η δεύτερη μεμονωμένη αναχώρηση στο 1912 έγινε από
το Νικόλαο Μοσχαχλαϊδή. Στια 23
Ιουνίου, από το λιμάνι της Πάτρας έφυγε με το πλοίο “Macedonia” και στις 8
Ιουλίου έφτασε στην Αμερική. Ήταν τότε 29 ετών. Δήλωσε έμπορος. Η μητέρα του στην
Άμφισσα λεγόταν Μαρία. Με 200 $ στην τσέπη, πήγαινε για δουλειές στη Νέα Υόρκη,
όπου ήταν ο αδελφός του Σταύρος. Είχε ξανάρθει στις ΗΠΑ ο Νικόλαος
Μοσχαχλαϊδής, την περίοδο 1906-11 και εργάστηκε πάλι στη Νέα Υόρκη.
Η τρίτη μεμονωμένη αναχώρηση στο 1912 έγινε από τον Ηλία Ανδρέου. Από το λιμάνι της Πάτρας, στις 15 Απριλίου
επιβιβάστηκε στο πλοίο “Alice” και στις 2 Μαΐου αποβιβάστηκε στο
λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 28 ετών. Η μητέρα το λεγόταν Ευαγγελία. Ως
εργάτης, με 25 $ μαζί του πήγαινε για δουλειά στο Μπίνγκαμ (Bingham) της Γιούτα, όπου ήταν ο αδελφός του
Δημήτριος Ανδρέου.
Η πρώτη ομαδική αναχώρηση στο 1912 αριθμούσε τρία άτομα και περιλάμβανε
τους : Αγγ. Καπράλο, Αθαν. Καπράλο και Κώσ. Παΐδα. Η ομάδα έφυγε στις 15
Ιουλίου, από το λιμάνι της Πάτρας με το πλοίο “Pannonia” και στις 3 Αυγούστου έφτασε στην
Αμερική. Ξέρουμε ακόμη ότι :
·
Ο
Αγγελής Καπράλος ήταν 23 ετών.
Δήλωσε καφετζής (coffeshop). Ο πατέρας
του στην Άμφισσα λεγόταν Αριστείδης. Με 25 $ στην τσέπη, αναζητούσε δουλειά στη
Φιλαδέλφεια της Πενσουλβάνια, όπου ήταν ο ξάδερφός του Ευ. Ρακαΐτης.
·
Ο
Αθανάσιος Καπράλος ήταν 37 ετών. Για
επάγγελμα δήλωσε χασάπης (butcher). Ο πατέρας
του στην Άμφισσα λεγόταν Αριστείδης. Προορισμός του, με 25 $ μαζί του, για
δουλειά ήταν η Φιλαδέλφεια της Πενσουλβάνια, όπου ήταν ο ξάδερφός του Ευ.
Ρακαΐτης.
·
Ο
Κώστας Παΐδας ήταν 19 ετών. Δήλωσε
υπηρέτης (servant). Τον πατέρα του στην πατρίδα έλεγαν
Μιλτιάδη. Έψαχνε για δουλειά, με 20 $ για τα πρώτα του έξοδα, στη Φιλαδέλφεια
της Πενσουλβάνια, όπου ήταν ο θείος του Ευ. Ρακαΐτης.
Η δεύτερη ομαδική αναχώρηση στο 1912 έγινε από
τριμελή ομάδα, που συγκροτήθηκε με τους : Ευστ. Καλπούζο. Αριστ. Παπαλουκά και
Ηλ. Ρεκαΐτη. Στις 22 Αυγούστου, από το λιμάνι του Πειραιά, ταξίδεψαν με το
πλοίο “Patris”
και στις 8 Σεπτεμβρίου αφίχθηκαν στις ΗΠΑ. Το αρχειακό υλικό μας αναφέρει επίσης
ότι :
·
Ο
Ευστάθιος Καλπούζος ήταν 17 ετών. Ο
πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Σπύρος. Ο τελικός προορισμός του για δουλειά
εργάτη, με 25 $ μαζί του, ήταν η Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο θείος
του Γεώργιος Τζουβαλάς.
·
Ο
Αριστοτέλης Παπαλουκάς ήταν τότε 20
ετών. Η μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Ευμορφία. Πήγαινε για δουλειά εργάτη
(με 25 $ στην τσέπη) στο Μάντσεστερ του Νιου Χαμσάιρ, όπου ήταν ο ξάδερφός του
Λούης Καπέλλος.
·
Ο
Ηλίας Ρεκαΐτης ήταν 38 ετών. Η
μητέρα του λεγόταν Αικατερίνη. Με 80 $ για τα πρώτα του έξοδα, πήγαινε για
δουλειά εργάτη στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο κουνιάδος του
Γεώργιος Τζουβαλάς. Αυτό ήταν το δεύτερο ταξίδι του Ηλία Ρεκαΐτη στην Αμερική.
Για πρώτη φορά ήρθε την περίοδο 1906-09 και εργάστηκε πάλι στη Φιλαδέλφεια.
Η τρίτη ομαδική αναχώρηση στο 1912 έγινε από διμελή ομάδα, από τους Κωνστ.
Κούκιο και Αθαν. Λόη. Στις 4 Σεπτεμβρίου, από το λιμάνι της Πάτρας, ταξίδεψαν
με το πλοίο “Athinai”
και στις 22 Σεπτεμβρίου “πάτησαν πόδι” στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Το αρχειακό
υλικό μας αναφέρει επίσης ότι :
·
Ο
Κωνσταντίνος Κούκιος ήταν 23 ετών
και αναλφάβητος. Δήλωσε εργάτης. Αναζητούσε δουλειά (με 23 $ μαζί του) στο
Χόκβιαμ (Hoquiam) της πολιτείας Ουάσινγκτον, κοντά
στον αδερφό του Σπύρο Κούκιο.
·
Ο
Αθανάσιος Λόης ήταν 28 ετών και
αναλφάβητος. Έψαχνε για δουλειά εργάτη, με 20 $ για τα πρώτα του έξοδα, στο Σαν
Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, όπου ήταν ο αδερφός του Ηλίας Λόης.
Η τέταρτη ομαδική αναχώρηση στο 1912 έγινε από 2
άτομα, τους Σπ. Γεωργίου και Κώσ. Σπύρου. Στις 25 Σεπτεμβρίου, από το λιμάνι
της Πάτρας επιβιβάστηκαν στο πλοίο “Themistocles” και στις 13 Οκτωβρίου αποβιβάστηκαν
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ξέρουμε ακόμη γι’ αυτούς ότι:
·
Ο
Σπύρος Γεωργίου ήταν 20 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Γεώργιος. Προορισμός του για δουλειά εργάτη (με 27 $ μαζί
του) ήταν το Γουώρσεστερ (Worcester) της
Μασαχουσέτης, όπου ήταν ο ξάδερφός του Κωνσταντίνος Πέτρου[33].
·
Ο
Κώστας Σπύρου ήταν 29 ετών και
παντρεμένος. Η γυναίκα του στην Άμφισσα λεγόταν Αμαλία. Με 27 $ στην τσέπη,
πήγαινε για δουλειά εργάτη στο Γουώρσεστερ της Μασαχουσέτης, κοντά στον ξάδερφό
του Δημήτριο Ευσταθίου. Για τον Κώστα Σπύρου, αυτό ήταν το δεύτερο ταξίδι στην
Αμερική. Είχε ξαναπάει την περίοδο 1909-11 και εργάστηκε πάλι στο Γουώρσεστερ (Worcester).
Θ. Νέα αύξηση του μεταναστευτικού ρεύματος στο
1914
Μετά τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων στην Ελλάδα και την αποστράτευση των
ανδρών, έχουμε νέα φυγή, από όσους είχαν έρθει για να υπηρετήσουν στο στρατό,
αλλά και από νέους μετανάστες. Έτσι, κατά τη διάρκεια του έτους 1914 έγιναν 10
μεταναστευτικά ταξίδια (5 ομαδικά και 5 από μεμονωμένους). Συνολικά έφυγαν 18
άνθρωποι της Άμφισσας. Πιο συγκεκριμένα έχουμε :
Η πρώτη μεμονωμένη αναχώρηση στο 1914 έγινε από τον Κωνσταντίνο Κόλλια. Το ταξίδι του έγινε τμηματικά. Από την Ελλάδα
πήγε με πλοίο στη Γαλλία. Στις 14 Ιανουαρίου, από το γαλλικό λιμάνι του
Χερβούργου ταξίδεψε με το πλοίο “Majestic (1890)” και στις 23
Ιανουαρίου έφτασε στην Αμερική. Δυστυχώς άλλα στοιχεία ελλείπουν[34].
Η δεύτερη μεμονωμένη αναχώρηση στο 1914 έγινε από
το Λουκά Σαΐτη. Από το λιμάνι της
Πάτρας, στις 16 Ιανουαρίου, έφυγε με το πλοίο “Saxonia” και στις 2 Φεβρουαρίου αφίχθηκε στις
ΗΠΑ. Ήταν τότε 46[35] ετών. Ο
πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Κωνσταντίνος. Ως εργάτης, με 100 $ για τα
πρώτα του έξοδα, πήγαινε στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Σωκράτης
Μοσχαχλαϊδής. Είχε ξανάρθει στην Αμερική ο Λουκάς Σαΐτης την περίοδο 1907-13
και εργάστηκε πάλι στη Νέα Υόρκη.
Η πρώτη ομαδική αναχώρηση στο 1914 αριθμούσε τρία άτομα και περιλάμβανε
τους : Γεώργ. Αργύρη, Θεμ. Αργύρη και Αναστ. Λαΐνη. Στις 4 Φεβρουαρίου, από το
λιμάνι της Πάτρας, ταξίδεψαν με το πλοίο “Franconia” και στις 18 Φεβρουαρίου “πάτησαν πόδι”
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Τα υπάρχοντα στοιχεία του αρχείου μας γνωρίζουν ότι
:
·
Ο
Γεώργιος Αργύρης ήταν 29 ετών. Ο
πατέρας του στην Άμφισσα λεγόταν Παναγιώτης. Με 25 $ στην τσέπη, αναζητούσε
δουλειά εργάτη στο Νιούαρκ (Newark) του Νιού
Τζέρσεϋ, κοντά στον αδερφό του Σταύρο Αργύρη. Ο Γεώργιος Αργύρης είχε ξαναπάει
στις ΗΠΑ, την περίοδο 1906-12 και εργάστηκε πάλι στο Νιούαρκ.
·
Ο
Θεμιστοκλής Αργύρης ήταν 17 ετών.
Γράφτηκε ως μαθητής (scholar). Ο πατέρας
του στην Άμφισσα λεγόταν Ηλίας. Προορισμός του, με 25 $ μαζί του ήταν το
Νιούαρκ, του Νιου Τζέρσεϋ, όπου ήταν ο αδελφός του Σταύρος Αργύρης. Αυτό ήταν
το δεύτερο ταξίδι του Θεμιστοκλή Αργύρη στην Αμερική, εφόσον είχε πρωτοπάει την
περίοδο 1911-12 και εργάστηκε πάλι στο Νιούαρκ.
·
Ο
Αναστάσιος Λαΐνης ήταν 28 ετών. Ως
επάγγελμα δήλωσε εστιάτορας (Restaurant). Τον πατέρα
του έλεγαν Ευθύμιο. Έψαχνε για δουλειά (με 25 $ στην τσέπη) στη Νέα Υόρκη, όπου
ήταν ο αδερφός του Γεώργιος Λαΐνης. Είχε ξαναπάει στις ΗΠΑ ο Αναστάσιος Λαΐνης,
την περίοδο 1906-12 και εργάστηκε πάλι στη Νέα Υόρκη.
Η δεύτερη ομαδική αναχώρηση στο 1914 έγινε από
διμελή ομάδα, με τους : Ευστ. Βουρλά και Ηλ. Λιανουλόπουλο. Στις 31 Ιανουαρίου,
από το λιμάνι της Πάτρας επιβιβάστηκαν στο πλοίο “Ultonia” και στις 25 Φεβρουαρίου
αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Επίσης Υόρκης. Για τους μετανάστες αυτούς
γνωρίζουμε επίσης ότι :
·
Ο
Ευστάθιος Βουρλάς ήταν 28 ετών. Η
μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Αικατερίνη. Με 25 $ για τα πρώτα του έξοδα,
πήγαινε για δουλειά εργάτη στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια, όπου είχε ένα φίλο του.
Είχε ξαναπάει στην Αμερική ο Ευστάθιος Βουρλάς την περίοδο 1910-13 και
εργάστηκε πάλι στο Νόρφολκ.
·
Ο
Ηλίας Λιανουλόπουλος ήταν 26 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Βασίλειος. Ως εργάτης, με 25 $ μαζί του, αναζητούσε δουλειά
στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Σωκράτης Μοσχαχλαϊδής. Αυτό ήταν το
δεύτερο ταξίδι στις ΗΠΑ του Ηλία Λιανουλόπουλου. Πρωτοήρθε την περίοδο 1911-13
και εργάστηκε πάλι στη Νέα Υόρκη.
Η τρίτη ομαδική αναχώρηση στο 1914 έγινε από τριμελή ομάδα, που συγκρότησαν
οι : Αριστ. Γκουρτσογιάννης, Άγγ. Καπράλος και Χρ. Σπανός. Στις 16 Φεβρουαρίου,
από το λιμάνι της Πάτρας έφυγαν με το πλοίο “Kaiser Franz Josef I” και στις 4
Μαρτίου “πάτησαν πόδι” στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Τα υπάρχοντα στοιχεία του
αρχείου μας πληροφορούν ότι :
·
Ο
Αριστείδης Γκουρτσογιάννης (Gourtjouyanis) ήταν 18
ετών. Δήλωσε αγρότης-κτηματίας (farmer). Ο πατέρας
του στην Άμφισσα λεγόταν Ηλίας. Τελικός προορισμός του για δουλειά, με 25 $ για
τα πρώτα έξοδα, ήταν η Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο συγγενής του Γ.
Τζοβάλας.
·
Ο
Άγγελος Καπράλος ήταν 26 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Αριστείδης. Πήγαινε για δουλειά εργάτη, με 30 $ μαζί του,
στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, όπου ήταν ο συγγενής του Φιλ. Ρεκαΐτης. Είχε
ξανάρθει στην Αμερική ο Άγγελος Καπράλος, το 1912 και εργάστηκε πάλι στη
Φιλαδέλφεια.
·
Ο
Χρήστος Σπανός ήταν 26 ετών. Ο
πατέρας του στην πατρίδα λεγόταν Ιωάννης. Αναζητούσε δουλειά εργάτη, με 45 $
στην τσέπη, στην πόλη Φόρεστ του Ιλινόις, όπου ήταν ο φίλος του Χαράλαμπος
Λάιος.
Η τρίτη μεμονωμένη αναχώρηση στο 1914 έγινε από τον Αθανάσιο Μίχο. Στις 9 Μαρτίου, από το λιμάνι του Πειραιά, ταξίδεψε
με το πλοίο “Themistocles”
και στις 28 Μαρτίου αφίχθηκε στις ΗΠΑ. Ήταν τότε 31 ετών. Ο πατέρας του στην
Άμφισσα λεγόταν Πέτρος. Προορισμός του για δουλειά εργάτη (με 75 $) ήταν η Νέα
Υόρκη, κοντά στο φίλο του Σωκράτη Μοσχαχλαϊδή. Αυτό ήταν το δεύτερο ταξίδι του
Αθανασίου Μίχου στην Αμερική. Πρωτοπήγε την περίοδο 1906-13 και εργάστηκε σε
τόπο της πολιτείας Ουάσιγκτον.
Η τέταρτη μεμονωμένη αναχώρηση στο 1914 έγινε από
το Θεμιστοκλή Κουτσοκλένη. Από το
λιμάνι της Πάτρας, στις 13 Απριλίου έφυγε με το πλοίο “Martha Washington” και στις 27 Απριλίου έφτασε στο
λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 39 ετών και παντρεμένος. Η γυναίκα του στην
Άμφισσα λεγόταν Μαριγώ. Με 15 $ για τα πρώτα έξοδα, έψαχνε για δουλειά εργάτη
στο Μιλγουώκι του Ουισκόνσιν, κοντά στον αδερφό του Δημήτριο Κουτσοκλένη.
Η τέταρτη ομαδική αναχώρηση στο 1914 αριθμούσε
τρία άτομα, τους : Ευάγ. Δημητρέλο, Θωμ. Θωμόπουλο και Ευστ. Τσαμστ… Στις 4
Μαΐου, από το λιμάνι της Πάτρας, αναχώρησαν με το πλοίο “Kaiser Franz Josef I” και στις 16 Μαΐου έφτασαν στην Αμερική. Ξέρουμε
γι’ αυτούς ότι :
·
Ο
Ευάγγελος Δημητρέλος ήταν 25 ετών. Η
μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Παγώνα. Ο προορισμός του, για δουλειά εργάτη,
με 25 $ μαζί του, ήταν η Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Σωκράτης
Μοσχαχλαϊδής. Είχε ξανάρθε στην Αμερική ο Ευάγγελος Δημητρέλος την περίοδο
1909-12 και εργάστηκε στο Πόρτλαντ.
·
Ο
Θωμάς Θωμόπουλος ήταν 35 ετών. Η
μητέρα του λεγόταν Αργύρω. Πήγαινε για δουλειά εργάτη, με 25 $ στην τσέπη, στη Νέα
Υόρκη, όπου ήταν ο ξάδερφός του Γ. Τσάρας. Αυτό ήταν το δεύτερο ταξίδι του Θωμά
Θωμόπουλου στις ΗΠΑ. Την πρώτη φορά ήρθε την περίοδο 1908-12 και εργάστηκε στο
Χόκβιαμ της πολιτείας Ουάσινγκτον.
·
Ο
Ευστάθιος Τσαμστ…[36]
(Tsamts...) ήταν 42 ετών
και παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Ευσταθία. Αναζητούσε δουλειά εργάτη (με
25 $) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Κ. Γιαννέκος.
Η πέμπτη (και τελευταία) ομαδική αναχώρηση στο 1914 έγινε από
δύο άτομα, που περιλάμβανε το ζεύγος Αναστασίου και Μαρίκας Αναστασοπούλου.
Στις 18 Μαΐου, από το λιμάνι της Πάτρας επιβιβάστηκαν στο πλοίο “Saxonia” και στις 3
Ιουνίου αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Επιπλέον στοιχεία του αρχείου
μας αναφέρουν ότι :
·
Ο
Αναστάσιος Αναστασόπουλος ήταν 25
ετών και παντρεμένος. Δήλωσε λογιστής (account).
Στην Άμφισσα είχε τη μητέρα του Χρυσαυγή. Προορισμός του, με 30 $ για τα πρώτα
του έξοδα, ήταν η πόλη Γουάκο (Waco) του Τέξας,
όπου ήταν ο ξάδερφός του Μπομπ Τζεφέρης.
·
Η
Μαρίκα Αναστασόπουλου ήταν 19 ετών
και παντρεμένη. Καταγράφηκε ως χωρική (peasant). Με 50 $
μαζί της, ακολουθούσε το σύζυγό της στην πόλη Γουάκο (Waco) του Τέξας.
Η πέμπτη (και τελευταία) μεμονωμένη αναχώρηση στο 1914 έγινε από
τον Ευστάθιο Κάππα. Στις 21
Οκτωβρίου, από το λιμάνι του Πειραιά, ταξίδεψε με το πλοίο “Athinai” και στις 13
Νοεμβρίου “πάτησε πόδι” στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Ήταν τότε 40 ετών και
παντρεμένος. Η γυναίκα του στην Άμφισσα λεγόταν Ευαγγελία. Έψαχνε για δουλειά
εργάτη (με 25 $) στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο κουνιάδος του Β. Καστράρος. Ο Ευστάθιος
Κάππας ξανάρθε στην Αμερική την περίοδο 1907-12 και εργάστηκε πάλι στη Νέα
Υόρκη.
Ι. Λίγοι μετανάστες στο 1916
Κατά τη διάρκεια του έτους έγιναν 3 μεταναστευτικά ταξίδια (2 ομαδικά
και 1 από μεμονωμένο). Συνολικά έφυγαν 8 άνθρωποι της Άμφισσας. Συγκεκριμένα:
Η πρώτη ομαδική αναχώρηση στο 1916 έγινε από τριμελή ομάδα, με τους : Σωτ.
Γιακοντή, Κώσ. Κούτρα και Νικ. Ρίζο. Το ταξίδι τους έγινε τμηματικά. Από την
Ελλάδα πήγαν με πλοίο στην Ιταλία. Στις 23 Αυγούστου, από το ιταλικό λιμάνι της
Νάπολης επιβιβάστηκαν στο πλοίο “America (1908)” και στις 5
Σεπτεμβρίου αποβιβάστηκαν στη Νέα Υόρκη. Γι’ αυτούς γνωρίζουμε ότι :
·
Ο
Σωτήριος Γιακοντής ήταν 30 ετών. Η
μητέρα του λεγόταν Ευσταθία. Πήγαινε για δουλειά εργάτη, με 50 $ για τα πρώτα
έξοδα, σε τόπο της Μασαχουσέτης, όπου ήταν ο φίλος του Σωκράτης Μοσχαχλαϊδής.
·
Ο
Κώστας Κούτρας ήταν 34 ετών και
παντρεμένος. Η γυναίκα του στην Άμφισα λεγόταν Χαρίκλεια. Αναζητούσε δουλειά
εργάτη, με 30 $ μαζί του, στη Νέα Υόρκη, όπου ήταν ο φίλος του Αθανάσιος
Μανδρινός.
·
Ο
Νικόλαος Ρίζος ήταν 28 ετών και
παντρεμένος. Η γυναίκα του λεγόταν Παναγιούλα. Έψαχνε για δουλειά εργάτη, με 90
$ στην τσέπη, σε τόπο της Μασαχουσέτης, όπου ήταν ο φίλος του Σωκράτης
Μοσχαχλαϊδής.
Η δεύτερη ομαδική αναχώρηση στο 1916 αριθμούσε
τέσσερα άτομα. Περιλάμβανε τους : Ευθ. Αλεξανδρή, Ευθ. Κωστόπουλο, Ανδρ. Παύλου
και Δήμ. Τσακαρή. Από την Ελλάδα πέρασαν με πλοίο στην Ιταλία. Στις 13
Νοεμβρίου, από το ιταλικό λιμάνι της Νάπολης ταξίδεψαν με το πλοίο “San Guglielmo” και στις 29 Νοεμβρίου έφτασαν στην
Αμερική. Τα διαθέσιμα στοιχεία του αρχείου μα πληροφορούν ότι :
·
Ο
Ευθύμιος Αλεξανδρής ήταν 18 ετών.
Δήλωσε εργάτης σε φάρμα. Η μητέρα του στην Άμφισσα λεγόταν Ζαφείρα. Προορισμός
του, με 25 $ για τα πρώτα έξοδα, ήταν το Νιούαρκ (Newark)
του Νιου Τζέρσεϋ, κοντά στο θείο του Βασίλειο Αγαπητό[37].
·
Ο
Ευθύμιος Κωστόπουλος ήταν 17 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Ρίζος. Ως εργάτης σε φάρμα, με 25 $ μαζί του, πήγαινε για
δουλειά στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϋ, κοντά στο θείο του Ιωάννη Ντούβα (Jean Duvas).
·
Ο
Ανδρέας Παύλου ήταν 17 ετών. Δήλωσε
εργάτης σε φάρμα. Ο πατέρας του λεγόταν Ιωάννης. Αναζητούσε δουλειά, με 25 $
στην τσέπη, στην πόλη Μπρίτζπορτ του Κονέκτικατ, όπου ήταν ο θείος του
Κωνσταντίνος Ζαχαριάς[38].
·
Ο
Δήμος Τσακαρής ήταν 17 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Παναγιώτης. Έψαχνε για δουλειά εργάτη σε φάρμα (με 22 $)
στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϋ, κοντά στον ξάδερφό του Αργύριο Αργύρη.
Η μοναδική μεμονωμένη αναχώρηση στο 1916 έγινε από
τον Ευθύμιο Αυγερινό. Στις 17
Νοεμβρίου, από το λιμάνι του Πειραιά έφυγε με το πλοίο “Themistocles” και στις 12
Δεκεμβρίου αφίχθηκε στις ΗΠΑ. Ήταν τότε 50 ετών και παντρεμένος. Η γυναίκα του
στην Άμφισσα λεγόταν Αικατερίνη. Προορισμός του (με 29 $ μαζί του) ήταν η πόλη
Μπάφαλο (Buffalo) της Νέας Υόρκης, όπου ήταν ο
κουνιάδος του Κωνστ. Αθανασόπουλος.
K. Προτελευταία αναλαμπή στο 1920
Κατά τη διάρκεια του έτους έγιναν 2 μεταναστευτικά ταξίδια (1 ομαδικό
και 1 από μεμονωμένο). Συνολικά έφυγαν 9 άνθρωποι της Άμφισσας. Αναλυτικά
έχουμε :
Η ομαδική αναχώρηση στο 1920
ήταν η αριθμητικά μεγαλύτερη στην ιστορία της μετανάστευσης της Άμφισσας.
Περιλάμβανε 8 άτομα και τη συγκρότησαν οι : Γεώρ. Διαμαντόπουλος, Νικ.
Διαμαντόπουλος, Αρετούλα Διαμαντοπούλου, Ευμορφία Διαμαντοπούλου, Ρηγω
Κολοβατιανού, Ηλ. Ρίζος και Παναγούλα Ρίζου. Στις 5 Φεβρουαρίου, από το λιμάνι
του Πειραιά, επιβιβάστηκαν στο πλοίο “Megali Hellas” και στις 22
Φεβρουαρίου αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Τα στοιχεία του αρχείου
μας γνωρίζουν ότι :
·
Η
Ευμορφία Διαμαντοπούλου ήταν 38 ετών
και παντρεμένη. Δήλωσε οικιακά. Η κουνιάδα της στην πατρίδα λεγόταν
Κουλουμβάκου. Με 140 $ για τα έξοδα του ταξιδιού της ίδιας και των παιδιών που
συνόδευε, πήγαινε στο Σώλτ Λέικ Σίτυ, για να συναντήσει τον άνδρα της.
·
Ο
Νικόλαος Διαμαντόπουλος ήταν 14
ετών. Γράφτηκε ως μαθητής. Μαζί με τη μητέρα του πήγαινε στο Σώλτ Λέικ Σίτυ,
για να συναντήσει τον πατέρα του.
·
Ο
Γεώργιος Διαμαντόπουλος ήταν 11
ετών. Γράφτηκε ως μαθητής. Μαζί με τη μητέρα του πήγαινε στο Σώλτ Λέικ Σίτυ,
για να συναντήσει τον πατέρα του.
·
Η
Αρετούλα Διαμαντοπούλου ήταν 10
ετών. Γράφτηκε ως μαθήτρια. Μαζί με τη μητέρα της πήγαινε στο Σώλτ Λέικ Σίτυ,
για να συναντήσει τον πατέρα της.
·
Ο
Αλκιβιάδης Διαμαντόπουλος ήταν 9
ετών. Γράφτηκε ως μαθητής. Μαζί με τη μητέρα του πήγαινε στο Σώλτ Λέικ Σίτυ,
για να συναντήσει τον πατέρα του.
·
Η
Ρήγω Κολοβατιανού ήταν 65 ετών, χήρα
και αναλφάβητη. Δήλωσε οικιακά. Στην πατρίδα πίσω είχε τον κουνιάδο της
Κολοβατιανό. Με 30 $ μαζί της πήγαινε στο Σώλτ Λέικ Σίτυ, για να συναντήσει το
γιο της Κολοβατιανό.
·
Η
Παναγούλα Ρίζου ήταν 29 ετών και
παντρεμένη. Πίσω στην πατρίδα ήταν ο πατέρας της Ηλίας Χρηστίδης. Προορισμός
της (με 30 $ στην τσέπη) ήταν η Μπάργκετστάουν (Burgettstown)
της Πενσυλβάνια, όπου πήγαινε για να συναντήσει τον άνδρα της Νικόλαο Ρίζο.
·
Ο
Ηλίας Ρίζος ήταν μωρό 4 ετών. Μαζί
με τη μητέρα του Παναγούλα, πήγαινε για να συναντήσει τον πατέρα του Νικόλαο,
στη Μπάργκετστάουν της Πενσυλβάνια.
Η μοναδική μεμονωμένη αναχώρηση στο 1920 έγινε από
το Δημήτριο Κατραμάδο. Στις 30
Σεπτεμβρίου, από το λιμάνι του Πειραιά, ταξίδεψε με το πλοίο “Pannonia” και στις 26
Οκτωβρίου έφτασε στην Αμερική. Ήταν τότε 28 ετών. Δήλωσε έμπορος. Στον Πειραιά
είχε τον αδερφό του Ιωάννη. Με 98 $ στην τσέπη αναζητούσε δουλειά στη Νέα
Υόρκη, κοντά στον ξάδερφό του Δημ. Νικολαΐδη.
Λ. Μεταναστευτικός επίλογος στο 1921
Κατά τη διάρκεια του έτους έγιναν 2 μεταναστευτικά ταξίδια (1 ομαδικό
και 1 από μεμονωμένο). Συνολικά έφυγαν 4 άνθρωποι της Άμφισσας. Πιο
συγκεκριμένα :
Η μεμονωμένη άφιξη στο 1921
έγινε από την Ευαγγελία Βασιλείου.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1920, από το λιμάνι του Πειραιά, αναχώρησε με το ελληνόκτητο
πλοίο “King Alexander” και στις 5
Ιανουαρίου 1921 αφίχθηκε στις ΗΠΑ. Ήταν τότε 20 ετών. Δήλωσε δασκάλα (teacher). Ο πατέρας της στην Άμφισσα λεγόταν
Βασίλειος. Με 30 $ μαζί της, πήγαινε στη Νέα Υόρκη για να συναντήσει τον αδερφό
της Ιωάννη Βασιλείου.
Η ομαδική αναχώρηση στο 1921
αριθμούσε τρία άτομα. Περιλάμβανε τους : Δροσ. Αποστολοπούλου, Γεώρ. Παπαρίδη
και Νικ. Σπανό. Στις 13 Ιουλίου, από το λιμάνι του Πειραιά, επιβιβάστηκαν στο
πλοίο “Megali Hellas” και την 1η
Αυγούστου αποβιβάστηκαν στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Επιπλέον στοιχεία γι’
αυτούς μας γνωρίζουν ότι :
·
Η
Δροσούλα Αποστολοπούλου ήταν 27
ετών. Ως επάγγελμα δήλωσε υπηρέτρια-καθαρίστρια (maid).
Στην Άμφισσα είχε τη μητέρα της Φανιώ. Με 80 $ για τα πρώτα της έξοδα, πήγαινε
στο Πόρτσμουθ της Βιρτζίνια, για να συναντήσει το γαμπρό (bridegroom) της Ευστάθιο Βουρλά.
·
Ο
Γεώργιος Παπαρίδης ήταν 36 ετών και
παντρεμένος. Δήλωσε καπνοπώλης[39]
(tobacconist). Η γυναίκα του στην Άμφισσα λεγόταν
Πηνελόπη. Με 200 $ μαζί του, πήγαινε για δουλειά στο Πόρτσμουθ της Βιρτζίνια,
όπου ήταν ο φίλος του Ευστάθιος Βουρλάς. Αυτό ήταν το δεύτερο ταξίδι του
Γεωργίου Παπαρίδη στην Αμερική. Είχε ξανάρθει την περίοδο 1906-12 και εργάστηκε
στη Νέα Υόρκη.
·
Ο
Νικόλαος Σπανός ήταν 22 ετών. Ο
πατέρας του λεγόταν Σπύρος. Έψαχνε για δουλειά εργάτη, με 30 $ στην τσέπη, στη
Νέα Υόρκη, κοντά στον αδερφό του Πέτρο Σπανό.
---
Βιβλιογραφία-Αναφορές-Ιστοσελίδες
1. Αρχειακό υλικό
i.
Ηλεκτρονικό Αρχείο EllisIsland, της
Υπηρεσίας Μετανάστευσης των ΗΠΑ.
ii. Διάταγμα
29-8-1912 (ΦΕΚ 261/1912), Διάταγμα 9-9-1927, ΦΕΚ 206/1927.
iii. Γενικές
απογραφές πληθυσμού (1889, 1896, 1920).
2. Εφημερίδες –
Περιοδικά
i
Κωνσταντίνου Αθ. Μπαλωμένου : «Μετανάστες της Λαμίας στην Αμερική (αρχές
20ού αι.)» περ. «ΦΘΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ» 2012, 2013, Λαμία.
ii.
Κωνσταντίνου Αθ. Μπαλωμένου : «Αμπλιανίτες μετανάστες στην Αμερική», εφ.
ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΜΠΛΙΑΝΗΣ, φ. 143, σελ. 1& 6, Σεπτ.-Οκτ. 2008 και φ. 144, σελ. 1 & 6, Νοε.-Δεκ. 2008,
Συλλόγου Αμπλιανιτών ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, Αθήνα
iii.
Κωνσταντίνου Αθ. Μπαλωμένου : “Ευρυτάνες
μετανάστες στην Αμερική (1899-1924)”, από Οκτ. 2015, σε μπλογκ amfictyon.blogspot.gt
iv. περιοδ.
«Οικονομικός Ταχυδρόμος», ειδικό τεύχος, σελ. 54, 1997.
v. εφ. Η
ΕΠΑΡΧΙΑ, ετών 1927-1934, Λαμίας.
3. Βιβλία, Άρθρα,
Ιστοσελίδες, Μαρτυρίες
i. “Οδηγός του Μετανάστου”, 1910, Αθήνα.
ii. Θ. Ανθογαλίδου
“Η ελληνική μετανάστευση στις ΗΠΑ (1900-1925)”, στην ηλεκτρ.
διεύθυνση: http://www.auth.gr/virtualschool/1.2/Praxis/BoravouProject.html
iii. Θανάση
Καλαφάτη «1880-1920, η πρώτη εν Αμερική μετανάστευσις», 2-5-2004, από το
Διαδίκτυο.
iv.
Ιστοσελίδα web3.eetaa.gr
v.
Βικιπαίδεια
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Είναι πιο γνωστή ως Κολοβάτες. Στις 7-1-1959 μετονομάστηκε σε Δροσοχώρι.
[2] Στους 167
μετανάστες αυτής της εργασίας βρέθηκαν 12 αναλφάβητοι (ποσοστό 7 %).
[3] έτσι παρουσίαζαν την
Αμερική εκατοντάδες μεσίτες
μετανάστευσης (επάγγελμα που ανθούσε τα χρόνια εκείνα), ως νέα Γη της
Επαγγελίας.
[4] Στους παράγοντες που ώθησαν προς την υπερπόντια
μετανάστευση, σημαντική θέση δίπλα στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες
κατείχαν και οι πολιτικές συνθήκες. Η εμπόλεμη κατάσταση, αλλά και οι πολιτικές
εκτροπές και ανωμαλίες γίνονταν πρόξενοι μεγάλων πληθυσμιακών μετακινήσεων. Η
ανυποταξία στο στρατό τις δύο δεκαετίες 1890-1910 ήταν σημαντική. Για τις τότε
κυβερνήσεις η μετανάστευση αποτέλεσε μια επιθυμητή εκτόνωση και τη διέξοδο από
το μεγάλο και άλυτο πολυετές πρόβλημα της ληστείας στην Ελλάδα.
[5] Κυμαίνονταν από 100 μέχρι 400 δραχμές σε αξία της
εποχής εκείνης. Με τον ανταγωνισμό των εταιρειών και με το μεγάλο αριθμό
μεταναστών σε κάθε ταξίδι (1.000 - 1.500 άτομα), το ταξίδι έφτασε να κοστίζει
60 δραχμές. Πάντως ήταν σημαντικό ποσό για τα χρόνια εκείνα.
[6] Η τοκογλυφία οργίαζε. Ο
τόκος, ήταν 20-30% σε χρήμα, αλλά οι δανειστές έπαιρναν από τους οφειλέτες
τους, γάλα, βούτυρο, και άλλα προϊόντα, ανεβάζοντας τον τόκο σε 70 ή και 80%.
[8] Λαβαίνοντας ως βάση υπολογισμού τον πληθυσμό σε 5.250
κατοίκους περίπου (δηλ. το μέσο όρο των απογραφών πληθυσμού στα έτη 1889 και
1920), τότε έχουμε : 167X100 / 5.250 @ 3 %
[9] Αντιπρόσωπος (πράκτορας) για τη Φθιώτιδα ήταν ο Αθανάσιος
Γιαννούκος, με γραφείο στην οδό Ρήγα Φεραίου στη Λαμία.
[10] Οι ελληνικές υπερπόντιες
γραμμές που αναπτύχθηκαν ήταν κυρίως δύο : η γραμμή βορείου Ατλαντικού (1907–
1977), που τη διέκοψε για επτά χρόνια ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η γραμμή
Αυστραλίας (1947 – 1977).
[11] Εταιρεία των Δ. Μωραΐτη και Παν. Βαλλιάνου. Είχε τα αγγλικής κατασκευής υπερωκεάνια
"Μωραΐτης" (Moraitis) και "Αθήναι" (Athinai).
[12] Είχε τα ίδια πλοία της προηγούμενης εταιρείας (δηλ. Moraitis και Athinai). Όμως χρεοκόπησε το 1912 και απορροφήθηκε από την
εταιρεία των Αφών Εμπειρίκου.
[13] Η «Εθνική Ατμοπλοΐα της
Ελλάδος» συχνά αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει επιτάξεις και φθορές πλοίων, από
πολεμικές αντιξοότητες (Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ παγκόσμιος πόλεμος) αλλά και από
εχθρότητα των αντίπαλων πολιτικών μερίδων, που εναλλάσσονταν τότε στη
διακυβέρνηση της χώρας. Στη συνέχεια η «Εθνική Ατμοπλοΐα της Ελλάδος» ίδρυσε
την αγγλική εταιρεία «Byron Steamship Company» που διαλύθηκε το 1928, μετά υπέγραψε
μια ατυχή σύμβαση το 1932 με το κράτος και τελικά το 1937 διαλύθηκε.
[14] Ήταν το πρώτο πλοίο που παρέλαβε το 1909 από τα αγγλικά ναυπηγεία (4.890
κόρων).
[16] Στις αρχές του 20ου αιώνα περίπου ένας στους επτά
μετανάστες παρέμενε στη Νέα Υόρκη, που είχε το 1910 πάνω από 12.000 Έλληνες. Οι
υπόλοιποι συνέχιζαν την πορεία τους στην τεράστια αμερικανική ενδοχώρα.
[17] «Ο βίος εν Νέα Υόρκη είναι αρκούντως πολυδάπανος. Αν ο
μετανάστης μείνει ημέρας τινάς άεργος ενταύθα και δεν έχει συγγενείς ή φίλους,
οι οποίοι να δαπανώσι δι΄ αυτόν, οφείλει να υπολογίζει εν τουλάχιστον δολλάριον
καθ΄ ημέραν δια τροφήν και κατοικίαν, ήτοι πέντε περίπου φράγκα. Και ταύτα αν
τρώγει εις τα ελληνικά μικροεστιατόρια και αποφεύγει τα ποτά και τα κεράσματα.
Οιονδήποτε ποτόν στοιχίζει το ολιγότερον 5 σεντς, ήτοι 25 λεπτά. Καλόν είναι ο
μετανάστης να προσπαθεί να μη μείνει μακρόν χρόνον εν Νέα Υόρκη, αλλά να
διευθύνεται εις το εσωτερικόν. [Από τον «Οδηγόν του Μετανάστου», 1910].
[18] Υπάρχει μικρή
πόλη Όραντζ (Orange) στο Νιου Τζέρσεϋ, με 30.000 κατοίκους περίπου,
αλλά υπάρχει και χωριό Όραντζ στην πολιτεία της Νέας Υόρκης με
1.700 περίπου κατοίκους.
[19] Δεν καταγράφηκαν και
δεν περιλαμβάνονται σ’ αυτή την εργασία, όσοι μετανάστες ήρθαν στις ΗΠΑ,
αλλά από άλλα λιμάνια της.
[20] Επειδή το χειρόγραφο είναι κακογραμμένο, αναρωτιέμαι
μήπως αντί για Παπαρίσκας ήταν Παπαρίδης ; Το αναφέρω με επιφύλαξη.
[21] Το επώνυμο Λατίφης είχε μετανάστες στην Αμερική από τη
Σκαλούλα Δωρίδος. Πήγαν οι Περικλής και Ιωάννης Λατίφης.
[22] Ήρθε το 1906, σε
ηλικία 21 ετών και εργάστηκε μέχρι το 1912, στη Νέα Υόρκη. Επέστρεψε στην
Ελλάδα, αλλά το 1921 έκανε και δεύτερο ταξίδι στην Αμερική.
[23] Από το Μαυρολιθάρι. Για πρώτη φορά πήγε το 1903, σε
ηλικία 31 ετών και παντρεμένος. Εργάστηκε στο Καστλ Γκέιτ της Γιούτα μέχρι το
1907 και επέστρεψε. Ξαναπήγε το 1912, σε ηλικία 40 ετών, στο Χέλπερ της Γιούτα.
[24] Μέρος του
ονόματος έλλειπε (σχισμένο το φύλλο). Φαινόταν μόνο : ..amandis. Προφανώς, το όνομα ήταν Διαμαντής.
[25] Από την Αγία
Ευθυμία. Πήγε (μαζί με τον 11χρονο γιο του Νίκο) το 1907 στην πόλη Όραντζ της
Νέας Υόρκης, σε ηλικία 35 ετών και εργάστηκε μέχρι το 1909. Επέστρεψε στην
Ελλάδα και ξαναπήγε στην Αμερική το 1910, με προορισμό πάλι τη Νέα Υόρκη. Η
γυναίκα του λεγόταν Χριστίνα.
[26] Από το
Παλιοκάτουνο. Πήγε το 1907 στην Αμερική, σε ηλικία 25 ετών και παντρεμένος.
Αρχικός προορισμός του ήταν το Σικάγο.
[27] Το επώνυμο είναι
πολύ κακογραμμένο στο πρωτότυπο κείμενο. Δεν είμαι βέβαιος ότι αποδόθηκε στο
πραγματικό επώνυμο του μετανάστη, αλλά όσο γινόταν προσεγγίστηκε στο επιτρεπτό.
[28] Το επώνυμο είναι
πολύ κακογραμμένο στο χειρόγραφο κείμενο. Έτσι δεν είναι βέβαιο ότι διαβάστηκε
σωστά, αλλά όσο γινόταν προσεγγίστηκε.
[29] ό. π.
[30] Στο αρχείο του Ellis υπάρχει λάθος στην αντιγραφή, αντί Δημήτριος (που
είναι το σωστό) γράφει Ανάργυρος.
[31] Από τη Σεγδίτσα.
Στις 14 Απρ. 1910 έφτασε στην Αμερική, σε ηλικία 20 ετών. Προορισμός του ήταν
το Κάνσας Σίτυ.
[32] Από τη Σκαλούλα.
Για πρώτη φορά πήγε το 1906 στην Αμερική, σε ηλικία 26 ετών, και έμεινε μέχρι
το 1912. Εργάστηκε σε τόπο της πολιτείας Ουάσινγκτον. Ξαναπήγε το 1914.
[33] Από το Λιδωρίκι
(πιθανότατα). Πήγε το 1906 στην Αμερική, σε ηλικία 20 ετών, αναλφάβητος, με
προορισμό το Μιλγουώκι του Ουισκόνσιν.
[34] Από πρόβλημα του
αμερικανικού αρχείου.
[35] Το αρχείο Ellis γράφει ηλικία του μετανάστη 36 ετών. Όμως στο
χειρόγραφο που διάβασα, η σωστή ηλικία που καταγράφηκε είναι 46 ετών!
[37] Από την Αγία Ευθυμία.
Πήγε στην Αμερική στις 12 Οκτ. 1910, σε ηλικία 39 ετών και παντρεμένος (η
γυναίκα του λεγόταν Ζαφείρω). Προορισμός του ήταν η Νέα Υόρκη.
[38] Από την Αγία Ευθυμία. Πήγε το 1914 στην Αμερική, σε
ηλικία 30 ετών. Η μητέρα του λεγόταν Χρυσούλα. Προορισμός του ήταν το Νιούαρκ
του Νιου Τζέρσεϋ.
[39] Το 1920 περίπου
είχε μικρή καπνοβιομηχανία και κατασκεύαζε τα τσιγάρα ΦΛΩΡΑ στην Άμφισσα (από
προφορική μαρτυρία του Ιωάν. Παπαρίδη). [Βλ. Κωνσταντίνου Αθ. Μπαλωμένου
“Καπνοβιομηχανίες στη Στερεά Ελλάδα”, στο amfictyon.blogspot.gr.]
Ο Σταυρος Κοντος επεστρεψε το 1938 σε ηλικια 45 χρονων, παντρευτηκε, απεκτησε 4 παιδια και πεθανε το 1981 σε ηλικια 90 ετων στην Αμφισσα φωκιδος. Συγχαρητηρια για το αρθρο, εξαιρετικο!!
ΑπάντησηΔιαγραφή