Δημιουργία υδατοδρομίου στη Φθιώτιδα

Μια πρόταση από το 1931

   Η πρόσφατη είδηση (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα  “Λαμιακός Τύπος[i]”) αναφέρει για νομοσχέδιο στη Βουλή, που μεταξύ άλλων επιτρέπει την ίδρυση υδατοδρομίου σε δημόσιους φορείς, σε ΟΤΑ, αλλά και σε ιδιώτες της Ε.Ε. Ο δήμος Μώλου-Αγ. Κωνσταντίνου Λοκρίδας ενδιαφέρεται άμεσα για την απόκτηση της άδειας λειτουργίας, ώστε να είναι έτοιμη από τη νέα τουριστική περίοδο, με την εταιρεία Hellenic Seaplanes S.A.

   Κι όμως, το 1931, με κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου, από το 1929 δημιουργήθηκε το υπουργείο Αεροπορίας, με υπουργό τον ίδιο. Από τις 19 Νοε. 1930 το υπουργείο Αεροπορίας ανέλαβε ο Αλέξ. Ζάννας. Το έτος 1931 η κυβέρνηση αυτή μελετούσε την ίδρυση δύο κεντρικών αεροδρομίων (ένα για αεροπλάνα και ένα για υδροπλάνα)!

   Αναζητούσε τους κατάλληλους χώρους για την εγκατάστασή τους. Για το αεροδρόμιο αεροπλάνων η επικρατούσα πρόταση ήταν να γίνει στη Θήβα. Για το αεροδρόμιο υδροπλάνων δεν είχαν καταλήξει, αλλά μελετούσαν τις προτάσεις για το Βόλο ή τη Χαλκίδα.

   Η τοπική εφ. Η ΕΠΑΡΧΙΑ[ii], με άρθρο του διευθυντή της Θεμ. Παπαευθυμίου (Θ.Π.), στις 8 Αυγ. 1931, έθεσε την πρόταση : “… ως μάλλον ενδεδειγμένη να φιλοξενήσει ένα αεροδρόμιο υδροπλάνων, με απόλυτον ασφάλειαν, θα ήτο η Αγία Μαρίνα”.

   Αρμόδιος ανώτερος αξιωματικός του στρατού είχε επισκεφθεί τη Λαμία, αναζητώντας το κατάλληλο μέρος, αλλά αναφέρει ο συντάκτης : “… όπως όλα τα ζητήματα του Ελληνικού Κράτους και αυτό δεν είναι ζήτημα της αρμοδίας υπηρεσίας, αλλά ζήτημα κυρίως των πολιτικών δοντιών, που εκάστη περιφέρεια έχει …”.

   Τέλος ο συντάκτης της πρότασης Θ.Π. εκφράζει την απογοήτευσή του, γράφοντας ότι : “… φοβούμεθα μήπως όλα τα πλεονεκτήματα που παρουσιάζει ο λιμήν της Αγίας Μαρίνης διά ένα αεροδρόμιον παροραθούν, διότι θα πατήσει ποδάρι ο άλφα ή ο βήτα πολιτικός”!

   Η επίκληση του Θ.Π. να βοηθήσουν οι πολιτικοί του τόπου, ήταν και τότε η έσχατη προσπάθεια. Πάντως, στην προαναφερθείσα περίπτωση, η κακή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, οδήγησε τον Ελευθέριο Βενιζέλο, το 1932, να κηρύξει την πτώχευση της χώρας. Αποτέλεσμα αυτής ήταν η παραίτηση της κυβέρνησης στις 26 Μαΐου 1932. Ακολούθησε η κυβέρνηση του Αλεξ. Παπαναστασίου.

  Στη σημερινή Ελλάδα, που για πολλοστή φορά είναι σε κατάσταση ακήρυκτης χρεοκοπίας, έπρεπε να περάσουν 87 χρόνια ώστε να επιστρέψει η προφανής σκέψη για δημιουργία υδατοδρομίων στη χώρα μας. Στην Ελλάδα, που έχει 1000 νησιά και βραχονησίδες στο Αιγαίο και το μεγαλύτερο μήκος ακτών της Ευρώπης (15.000 χμ.) η σύνδεση και συγκοινωνία με τα νησιά μας θα ήταν ευκολότερη, ταχύτερη και ασφαλής. Φαίνεται ότι το λόμπι (και καμποτάζ) των Ελλήνων πλοιοκτητών είναι τόσο ισχυρό, που τόσες δεκαετίες απαγορεύουν στις κυβερνήσεις την παραπάνω λύση, σε βάρος μας.

  Κρίμα για τον τουρισμό μας, τόσα χρόνια. Κρίμα όμως και για το λαό μας … Για την τωρινή είδηση - έστω και καθυστερημένη - είναι καλοδεχούμενη.

Κωνσταντίνος Αθ. Μπαλωμένος

               φυσικός

   ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

---

[i] Άρθρο στην εφ. “ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ” με τίτλο “”Προ των πυλών η αδειοδότηση του υδατοδρομίου στον Άγ. Κωνσταντίνο”, φ. 21661, σ. 4, 7-9-2018, Λαμία.

[ii] Άρθρο με τίτλο : “”Το αεροδρόμιον υδροπλάνων να γίνη εις την Αγίαν Μαρίναν, εφ. Η ΕΠΑΡΧΙΑ, φ. 392, σ. 1, 6-8-1931, Λαμία.