Όταν η πράξη της διαίρεσης προδίδει …

Αντιθέσεις

“…  από το μέρισμα 1,4 δις ευρώ για φέτος θα διανεμηθούν 720 εκατ. ως έκτακτη ενίσχυση σε 3,4 εκατ. συμπολίτες μας …”.

“… 360 εκατ. ευρώ θα δοθούν στη ΔΕΗ για το κόστος των λογαριασμών στις ΥΚΩ”

[Κυβερνητικές δηλώσεις στον ημερήσιο τύπο]

   Οι αριθμοί δεν είναι πάντα ευχάριστη ενασχόληση, είναι όμως αναγκαίοι σ’ έναν κόσμο που χρειάζονται τα ποσοτικά μεγέθη. Από τις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής, μόνον η διαίρεση έχει κοινωνικό χαρακτήρα, εφόσον το αποτέλεσμα αυτής αναφέρεται ή αφορά περισσότερα άτομα, με το ίδιο ποσό. Έχει επίσης και το στοιχείο της δικαιοσύνης, αλλά όταν αναφέρεται σε άτομα με ίδια κοινωνικά χαρακτηριστικά (οικογενειακά φορτία, οικονομική κατάσταση, περιουσιακά, κλπ.).

   Η πολλαπλή  και επαχθής φορολογία, με βιομηχανία νόμων αμφισβητούμενης συνταγματικότητας και οι απειλές κατασχέσεων, με πολλαπλές περικοπές μισθών και συντάξεων, από την αριστερή κυβέρνηση (με τη μόνιμη απειλή των τροϊκανών για την επόμενη δόση) έφεραν αρκετό χρήμα στη Γραμματεία Κρατικών Εσόδων (αντίστοιχη των Εξόδων δεν υπάρχει). Βέβαια, οι λογαριασμοί του Δημοσίου είναι απλήρωτοι, αλλά αυτό δεν τους νοιάζει ...

   Στην προκείμενη περίπτωση αναφερόμαστε στο κρατικό πλεόνασμα, που ξεπερνώντας το μνημονιακό στόχο του έτους 2017, η κυβέρνηση σκέφτηκε αμέσως να το αξιοποιήσει. Το ποσό ορίστηκε σε 1,4 δις €. Όλοι αμέσως σκεφτήκαμε: είναι πολλά χρήματα! Γιατί έπρεπε να λείψουν από τα βαλάντια των Ελλήνων σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς και από την αγορά που φυτοζωεί; Δεν απάντησε κανείς.

   Η κυβέρνηση όμως είχε αμέσως σκεφτεί. Θα τα μοιράσουμε στους ανέργους, οικονομικά αδύναμους και χαμηλοσυνταξιούχους! Αυτή είναι κοινωνική πολιτική! Όχι όμως όλα, αλλά τα 720 εκατ. €, δηλ. σχεδόν τα μισά. Επίσης η κυβέρνηση σκέφτηκε ότι άλλα 360 εκατ. € να δοθούν στη ΔΕΗ που έχει άνοιγμα από απλήρωτους λογαριασμούς, με τα “κοινωνικά” τιμολόγια. Βέβαια, για το ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα σε όλους μας δεν είπαν κουβέντα…

   Η κυβέρνηση όρισε και τον αριθμό των συμπολιτών μας που θα είναι δικαιούχοι, σε 3,4 εκατομμύρια άτομα. Χωρίς επιθυμία αντιπολίτευσης, κάναμε την αριθμητική πράξη της διαίρεσης, 720 εκατ. €/3,4 εκατ. άτομα είναι 212 €/άτομο περίπου. Ένα ποσό (κατά μέσο όρο) που θα δοθεί εφάπαξ για ένα χρόνο και δεν φτάνει ούτε 60 λεπτά τη μέρα! Ένα ανάξιο ποσό για να δοθεί, που δεν ωφελεί για να ενισχύσει ούτε έναν πεινασμένο.

   Στο θέμα αυτό η αξιωματική αντιπολίτευση ήρθε σε δύσκολη θέση. Έπρεπε να το καταψηφίσει, αφού το κατήγγειλε ως προϊόν υπερφορολόγησης, με καταλήστευση των φορολογούμενων, ως παραπλανητικό και ίσως προεκλογικό μέτρο. Για να μην δυσαρεστήσει όμως τη δική της “πελατεία” αναγκάστηκε να δηλώσει ότι “θα το ψηφίσει μεν, αλλά …”. Όπως βλέπετε, το πελατειακό σύστημα πάντα όλους αυτούς τους οδηγεί.

   Όμως το μεγάλο ζητούμενο σ’ αυτή τη χώρα είναι η ανεργία, κυρίως των νέων, που συνδέεται με την αναμενόμενη ανάπτυξη. Οι συνταξιούχοι έχουν δίκιο που διαμαρτύρονται για τις άδικες και αντισυνταγματικές περικοπές, αλλά δεν σώζονται με τα 212 € το χρόνο, που θα λάμβαναν (κατά μέσο όρο). Αντίθετα, οφείλουν να υποστηρίξουν την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας των νέων μας (όσων δεν έφυγαν ακόμα για τα ξένα).

   Οι νέοι μας, που έχουν προτάσεις και ιδέες (μερικές είναι πρωτοποριακές και καινοτόμες) πρέπει να χρηματοδοτηθούν για να τις υλοποιήσουν. Μέχρι τώρα οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν χρηματοδοτούν κανένα (πρόσφατα και δειλά, κάποιες άρχισαν μια σχετική καμπάνια όμως για μικρά ποσά).  

   Η πρόταση που κατατίθεται είναι απλή και εφικτή. Η κυβέρνηση μπορεί να ορίσει έναν αριθμό νέων επαγγελματιών, με έτοιμες ιδέες και ώριμες μελέτες, τους οποίους - μέσω κάποιου φορέα - θα χρηματοδοτούσε με τα προαναφερόμενα 720 εκατ. € του πλεονάσματος.

    Για παράδειγμα: Ενισχύοντας 10.000 νέους επιχειρηματίες, θα τους παρέχονταν - σταδιακά - χρηματικά ποσά ώστε να θέσουν σε λειτουργία μονάδες ή επιχειρήσεις, με συνολικό ποσό 72.000 € για καθένα. Οι επιχειρήσεις αυτές θα ήταν υπό την επίβλεψη του φορέα χρηματοδότησης και θα ήταν υποχρεωμένες να λειτουργήσουν τουλάχιστον για 5 χρόνια, αλλιώς θα υπήρχε ρήτρα επιστροφής των χρημάτων. Τα χρήματα αυτά θα είχαν τη μορφή κινήτρου (επιδότησης) όχι όμως - όπως κατά το παρελθόν - για να στηθούν εικονικές εταιρείες και να σπαταληθούν τα χρήματα.

   Αν δε, ο αριθμός των νέων επιχειρηματιών (αντί για 10.000) γίνει 5.000, τότε υπάρχει η δυνατότητα να δοθεί διπλάσιο ποσό σ’ αυτούς, δηλ. 144.000 € (πάντα κατά μέσο όρο). Εννοείται πως  το ποσό, που θα μπορεί να χρηματοδοτείται κάποιος, θα εξαρτάται από το είδος, το μέγεθος και το αντικείμενο της νέας επιχείρησης.

   Το πελατειακό κράτος που κατέστρεψε την Ελλάδα με την αναξιοκρατία δυστυχώς παραμένει. Τα κόμματα που μας έφεραν στην κρίση και υπέγραψαν τα πρώτα μνημόνια (με αναρίθμητες δεσμεύσεις, που δεν εκπλήρωσαν) κατηγορούν την κυβέρνηση για νέες και σκληρές δεσμεύσεις (που καθυστερημένα εφαρμόζονται τώρα και υποβαθμίζουν συνεχώς το βιοτικό μας επίπεδο). Το ζητούμενο των ελληνικών κομμάτων είναι να μεγαλώσουν, ώστε να βρεθούν στο πολιτικό δίπολο εξουσίας, να διχάζουν πάντα το εκλογικό σώμα και να μη συμμετέχουν ποτέ σε κυβερνήσεις συνεργασίας, καθώς επίσης να διαδίδουν ότι το συμφέρον του κόμματος “ταυτίζεται” με το εθνικό συμφέρον. Όλα αυτά όμως παραμένουν οι ρίζες του εθνικού κακού.

   Οι συνταξιούχοι λένε ως επιχείρημα : Να αποκατασταθεί (αυξηθεί) η σύνταξή μας για να μπορούμε τουλάχιστο να δίνουμε χρήματα στα εγγόνια μας. Μέγιστο λάθος! Είναι προτιμότερο να δοθούν χρήματα για να αποκτήσουν εργασία τα εγγόνια μας, για να έχουν εκείνα μέλλον και η Ελλάδα.

Κωνσταντίνος Αθ. Μπαλωμένος

                φυσικός