Στις αρχές
Ιανουαρίου 2004, δημοσιεύτηκε στην εφ. ΛΑΜΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, το παρακάτω σημείωμα. Με
την ευκαιρία της χθεσινής συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας για τον αείμνηστο
Στούρε Λιννέρ, το μεγάλο ευεργέτη της πόλης, για τον οποίο η δημοτική παράταξη του
κ. Κοτρωνιά, δήλωσε άγνοια και αρνήθηκε την απόδοση της οφειλόμενης τιμής, όσο
και η αρνητική ψήφος από την κ. Αντωνίου, δεν τιμούν τους ίδιους, αλλά και τη
θέση που υπηρετούν, γίνεται η παρούσα ανάρτηση.
---------------------------------------------------------------------Σημειώματα
Αγνωμοσύνη
Γράφτηκε στη χθεσινή ειδησεογραφία :
«
… στον Χανς Ένλεστρολ, Σουηδό φιλέλληνα
και εκπρόσωπο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο,
ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Στεφανόπουλος απονέμει τον Χρυσό Σταυρό Τιμής».
Ένας άλλος Σουηδός ο κ. Linner
(ελπίζουμε να βρίσκεται στη ζωή), επίσης φιλέλληνας και εκπρόσωπος του Διεθνούς
Ερυθρού Σταυρού, ήταν στη Λαμία τη δύσκολη περίοδο της Κατοχής 1942-44.
Οργάνωσε 15 περίπου αποθήκες με τρόφιμα
στη Λαμία (στο Πέτρινο Γυμνάσιο, στο Νοσοκομείο Λαμίας, στη Δημοτική Αγορά και
αλλού). Με σωστή διαχείριση και διανομή έσωσε από την πείνα πολύν κόσμο. Επίσης
βοήθησε μεσολαβώντας στις γερμανικές και ιταλικές αρχές κατοχής.
Μετά από παρέμβασή του προς το Γερμανό
διοικητή, έσωσε από ανατίναξη το Εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρείας, το βράδυ
της παραμονής του Αγίου Λουκά, το Νοέμβριο του 1944, όταν οι Γερμανοί
αποχωρούσαν από τη Λαμία.
Αρκεί να θυμίσουμε το στιχάκι που έλεγε
τότε ο κόσμος, που μαζευόταν κάτω απ’ το μπαλκόνι του σπιτιού στην οδό Αινιάνων
(κοντά στο σταυροδρόμι με την οδό Διάκου), για την προσφορά αυτού του
καταπληκτικού ανθρώπου :
«Βγες Linner στο μπαλκόνι, ο λαός πεινάει κρυώνει»
Η πόλη της Πάτρας, με τον πρώτο Έλληνα της
χώρας μας, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον κ. Στεφανόπουλο, που είναι Πατρινός στην
καταγωγή, τίμησε τον ευεργέτη της. Η πόλη της Λαμίας, δυστυχώς, αδιαφόρησε για
τον δικό της ευεργέτη ...
Μην πουν ότι «δεν τον ήξεραν». Στα
«Φθιωτικά Χρονικά» του 2003, που κυκλοφόρησαν πριν αρκετούς μήνες, σε εργασία
για την «Ηλεκτρική Εταιρία Λαμίας» είχα προτείνει την απόδοση της οφειλόμενης
τιμής στο Σουηδό ευεργέτη της Λαμίας.
Φαίνεται ότι δεν διαβάζουν κάποιοι, που
έπρεπε ... Το χειρότερο όμως είναι η αγνωμοσύνη αυτού του τόπου σε ξένους
φιλέλληνες που απέδειξαν ότι αξίζει να λέγονται πραγματικοί Έλληνες.
Κρίμα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου